It was as if someone had pinched her pointed nose. Is this real or she's dreaming. But, I feel the warm fingers on my nose... "Oh my goodness..."Bigla siyang napatuwid nang upo. Paglingon niya sa kanan, open ang bintana ng sasakyan. Nakatayo si Adrian sa labas habang nakatingin sa kanya. "Miss. Salvacion, how long do you plan to sleep?" tanong nito sa kanya.Mabilis ang galaw na nag-ayos nang sarili saka siya bumaba ng sasakyan. "I'm sorry sir, I did not sleep well last night." nakayukong sagot niya. "It's not my problem." sagot nito bago siya tinalikuran. "Don't forget your luggage Luna." paalala ni Nikko sa kanya.She nodded. "Thanks!"Pagkakuha niya ng kanyang suitcase, sumunod siya sa mga ito. "Antipolo!" nausal niya habang matiyagang pinagmasdan ang tahimik na kapaligiran. This was the first time she had explore herself in nature, ever since she was child. Far from the bustling city, she can do a meditation here and let the negativity out of her soul. She take

Umagang kay ganda ang sumalubong kay Luna. Kahit masakit ang kanyang ulo nagawa niya pa ring gumising nang maaga. Nais niyang mag-ikot sa buong resort habang maaga palang, upang ma-refresh ang kanyang utak. Pagbukas niya ng kurtina, napatigil siya sa biglang pagsagi sa kanyang isipan tungkol sa nangyari kagabi. Tinapik-tapik niya ang kanyang pisngi habang napapangiti. Mayamaya bigla naman siyang huminto. 'Ano ka ba Luna, ang bilis mong ma-fall, paano kung trip niya lang iyon.' saway ng kanyang isipan. Pilit niyang kinalimutan iyon dahil ayaw niyang umasa. Agad siyang nagpalit ng damit na pang-exercise at nagdala ng isang boteng tubig.Nakasalapak ang headphones sa kanyang tainga at nakikinig ng meditation podcasts habang naglalakad sa pababa at paakyat na daan sa palibot ng resort. Habang abala siya sa paglalakad, hindi niya napansin ang lalaking kanina pa nakasunod sa kanya.Masarap sa pakiramdam habang pinapanood ang pagsikat ni haring araw. Tagaktak ang pawis sa kanyang katawan, n

Nanatiling nakapikit si Luna habang nakahiga sa hospital bed, upang sariwain ang nangyari sa kanya sa araw na iyon. ***Nakailang kuha na siya ng litrato sa naggagandahang mga bulaklak. Habang aliw na aliw si Luna, hindi niya napansin na may taong sumusunod sa kanya.Kalahating oras ang nakalipas, hindi niya namamalayan na napapalayo na pala siya. Nang makarating siya sa medyo masukal at halos dikit-dikit na ang mga puno, doon niya naramdaman na may sumusunod sa kanya. Kaninang umaga naramdaman din niya na parang may taong sumusunod sa kanya habang naglalakad siya sa paligid ng resort. Nilakasan niya ang kanyang loob at binilisan ang paghakbang, ngunit pabilis nang pabilis rin ang taong sumusunod sa kanya. Mayamaya nawala ito sa kanyang paningin. Mabilis siyang nagtuloy sa paglalakad, hanggang makarating sa may malaking puno ng mangga. Ang buong akala niya ay safe na siya, iyon pala ay may mga naghihintay sa unahan.Ang tatlong kasamahan niyang babae. "Viola! Help me, please! May

"Adrian, she's working here. Isn't she?" she asked, surprised. "She's my secretary." "Really?" "Why? You have a problem with that?" he asked sarcastically. Lumapit sa harap ng kanyang mesa si Chariz. The truth is, he don't like this woman at all. Hindi niya maintindihan ang kanyang ina, kung bakit nagmamadali itong mag-asawa siya. Lahat na ata ng mga babaeng matitipuhan nito iririto sa kanya. "Adrian, I want you to stay away from that woman. Ayaw kong aahasin ka niya kapag naikasal na tayo. You don't know her much!" Napatingin siya sa babae. "Miss. Del Mundo, kung wala ka ng kailangan makakaalis kana. Please, do mind your own business. And one more thing. I don't have interest on marrying you." diretsahang saad ni Adrian. "Shut the door when you leave." pahabol niyang wika. Galit na nagrampa patungo sa pintuan si Chariz. Dahil nakayuko si Adrian at abala sa mga pipirmahang papeles, hindi niya nakita ang pag-asim ng mukha ng babae. Nagulat sina Luna at Josie sa mala

Dalawang araw nang wala si Adrian sa opisina nito. Kung ano-ano nalang ang pumapasok sa isipan ni Luna. Secretary s'ya nito ngunit wala s'yang alam sa mga nangyayari. Maybe he was just toying with me? Sigaw ng kanyang isipan. Or, maybe he's busy. Pagbawi niya. Napailing s'ya, and heaving a sigh. Malungkot ang mukha habang sinusubo niya ang kinakaing siomai. Bumili s'ya sa nadaanang stall. Nasa park siya nakaupo at pinapanood ang mga kabataan na masayang naglalaro kasama ang mga magulang ng mga ito. Parang may biglang kumudlit sa kanyang dibdib. She's longing for a mother's love and care. Hindi niya napigilan ang biglang pagpatak ng mga luha sa kanyang mga mata at agad naman niyang pinahiran. What if, magkaroon siya ng anak, magiging mabuting ina kaya siya? Tanong niya sa kanyang sarili. Isang malungkot na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. 'I'm sure magiging mabuting ina ako. Gagawin ko ang lahat maibigay lang ng buo ang pagmamahal at suporta sa aking anak'. Taimtim na bulong ng