Tiyak na lahat ng mga tauhan nila ay nagdiwang din ng pasko bagama’t may naiwan para magbantay sa pinto ng kuwartong iyon. Madaling araw na ring nakauwi si Inigo. Bigla siyang nakaramdam ng matinding kalungkutan sa sitwasyon ng kanilang pamilya. Ni hindi niya masabi sa kapatid ang tunay na katayuan ng mga magulang lalo na ng kanilang ama. Dahil kahit hindi madalas umuwi ang ama, ang papa pa rin nila ang palaging hinahanap ni Victoria. Pagpasok niya sa bahay at nilibot niya ng tingin ang buong bahay. Noon ay gustong gusto na niyang gumaling upang makauwi na ngunit ng gumaling naman ay ayaw na niyang umalis ng mapalapit sa kanya ang mga bata maging si Nadja. Naupo siya sa unang bahagdan. Dinig niya ang katahimikan ng buong paligid. Nagsinungaling na lang siya ng makausap ang kapatid. Umiiyak pa ang kanyang mama ng marinig ang boses nito. “Huwag mo kaming alalahanin dito, Iha. Okay lang kami. Kayo ang mag-iingat at alagaan mo ang mga bata. Miss na miss ko na kayo. Pupuntahan namin kayo

She was listening to her old songs. Iyon pa rin ang kakantahin niya mamaya. Naging masaya ang gabi. Puno ng tawanan at kumustahan. Maraming kuwento ang bawat isa ngunit ang tunay na pakay nila ay makitang muli ang pagbabalik ni Djana. “I am so excited about this.” “Whew, me too. I was so anxious to see the invitation.” “Who would have thought that after six years ay babalik pa siya. She could be living lavishly with extremely handsome husband.” “She must have a perfect life.” Lahat ay tila nainggit na isipin kung anong buhay ang mayroon siya ng anim na taon na iyon. Things changed between Rosanna and Nadja now. Huli nang pumasok sa venue si Rosanna at walang masyadong pumansin sa kanya. Pinagbulungan pa siya ng ibang reporter. “Bakit nandito siya?” Hinahanap niya ang kanyang kaibigan ngunit mukhang hindi siya naimbitahan sa party na iyon. Lumabas si Rosanna. “Inigo, right? Nandito ka, but I didn’t see DJ Ana here.” Kumibit-balikat ang lalaki. “Bakit ka nandito?” “Masyadong

Ramdam ni Victor ang tensyon sa loob ng kuwarto. Hindi niya inaasahan na ang mama ni Nadja ang matalik na kaibigan ng kanyang ina. What a small world talaga! Alam na niya ang kahihinatnan nito sa bandang huli. Ni hindi siya inimikan ng kanyang ina habang naglalakad sila. Nadatnan nilang gising na ito at kasalukuyang inihahanda ang kanyang pagkain. Hindi halos nag-imikan ang mag-ina sa kuwarto ng kanyang ama. Nakakagulat ang mga rebelasyon. “Where have you been?” tanong ni Max. Masaya siyang bumaling kay Victor bago pa makasagot ang asawa. “Balita ko ay may girlfriend ka na raw. Totoo na ba iyan?” “Yes, Papa.” “Nakilala na yata ng mama mo. I hope na iba siya sa lahat ng mga babaeng nakasama mo sa kama. ”Lalong kinabahan si Victor. Tahimik lang si Sharon ngunit masama na ang tingin nito sa anak. “Kailan mo naman ipapakilala sa akin?” “Kapag magaling na po kayo.” Hindi pa alam ng lalaki na may anak na si Nadja. “Max, magpahinga ka muna. May pag-uusapan lang kaming mahalagang bagay

Sabay nang nagtungo ng ospital sina Victor at Nadja. Sweet na sweet pa ang dalawa sa loob pa lang ng kotse. Para silang mga ibon na malayang lumipad at dumapo sa kung saan nila gusto. Masaya silang sinalubong ni Holly. Kinarga siya kaagad ni Victor. Nilapitan naman ni Nadja si Mackie habang tinatanggal na ang dextrose sa kamay niya. “Good morning, Doc.” Ngumiti ang batang doctor. Ibinaba nito ang kanyang salamin upang sipatin ang bumati sa kanya at muling inilagay ng maayos ang kanyang mata. “Everything is miracle, Mrs. Santiago.” “Ms. Santiago po, Doc.” Itinama ni Nadja ang sabi ng doktor at napangisi na lang ang dalawa. “Soon-to-be Mrs Peralta.” sabat naman ni Victor. “I have settled the bills now, Nadja. We can bring home the kids already.” “You settled the bills? Are you sure?” Hindi makapaniwala si Nadja tumango si Victor. “Bakit? Bawal ba? Hindi ba puwedeng ako naman ang magbayad ng hospital bills para sa kanila?” “You don’t have to do that, Victor.” saway ng babae. Hindi

Kinabukasan ay gulat na gulat si Nadja ng magising siya sa halik ng kanyang kambal. Wala na sa kama si Victor. Tiyak niyang naghahanda na siya ng almusal. Napangiti siya habang yakap ang mga anak. “Wala na akong hahanapin pa sa buhay kung kayong tatlo ang kasama ko, Victor. Sana ganito na lang palagi ang buhay. Masaya, walang problema, nandito ka, magkasama tayo, may trabaho ako and I go home with someone waiting for me.” “Life isn’t like that, Nadja. Hindi laging magiging masaya ang buhay. Magkakaroon tayo ng problema, may pagkakataong wala ka, wala ako at maiiwan ang mga bata. Hindi puwedeng wala akong trabaho. Ano na lang ang iisipin ng mama at papa mo? Besides, I want you to be home with the kids. Iyon ang gusto ko sa babaeng mapapangasawa ko.” “Hmmm, I think napag-uusapan naman ang mga bagay-bagay pero ang mag-stay sa bahay as a plain housewife…it would be difficult in my situation right now. I love singing. I graduated in a music school and that is part of my profession.” “Na