Sobrang nakakahiya ng naging sagot ko kay Morgan after niyang aminin sa akin na may feelings pa rin siya for me. Natawa lang ako at sinabing mahal ko rin siya… as a friend nga lang. Alam ko rin na nasaktan ko siya for saying that, and I make sure not to open the topic about that again. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula para ipaliwanag kay Morgan na bilang kaibigan lang talaga ang kaya kong ibigay sa kanya. I can’t imagine myself having a romantic relationship with him. Well, magandang lalaki naman si Morgan, matipuno, doktor din na kagaya ako at isa rin siyang part-time businessman. Ideal type siya, e. Husband-material, but… for me, hindi kasi ang kagaya ni Morgan ang type ko sa lalaki. “Well… hindi na ako nagulat,” pahayag ni Kath habang pumapapak ng tocino na natira ni Gian kanina noong siya ay nag-almusal bago pumasok sa eskwelahan. “Alam naman nating pareho na lover boy ng taon ‘yang si Morgan. Ilang years na rin siyang patay na patay sa iyo, Andeng. Kaya ngayon na hiwalay

THIRD PERSON’S POV:Bumuo ng isang plano si Andrea. Hiningi niya ang tulong ni Jazz na makipag-close ito kay Eloise nang sa gayon ay magkaroon ng ideya si Andrea kung ano nga ba ang pinaplano ng dalawa—nina Mike at Eloise. Alam ni Andrea sa kanyang sarili na hindi siya magfi-fit na pumeke na kaibiganin si Eloise sa kadahilanan na mahahalata siya kaagad na mayroon siyang hidden agenda kung bakit niya ‘yon ginagawa… kaya naman kinakailangan ni Andrea ng ibang tao na gagawa no’n para sa kanya. “Confirmed ko na, Andrea. Dito nga sa village na ‘to tumutuloy si Eloise at kung saan siya pinupuntahan ni Mike,” tugon ni Jazz sa kabilang linya. Nakaparada sa hindi kalayuan ang kotse niya habang nakasilip si Jazz sa labas ng kotse. Doon ay tanaw na tanaw niyang bumaba sa pulang kotse niya si Jazz at mayroon itong dalang dalawang supot ng grocery items. “Bilhin mo ‘yong apartment na katabi ng kanya. Sabi mo kamo wala namang nakatira, ‘di ba?”“Dito mo ako patitirahin?” gulat na bulalas ni Jazz

“Ilang beses ko bang kailangan ulitin sa iyo na hindi ka nga p’wedeng basta-basta na lang nagpupunta rito sa condo ko, Maui?! Have you forgotten the danger you might cause to me once people around here keep seeing us together?!” Nakayuko lamang ‘yong ulo ko at mahigpit na kinapitan ‘yong strap ng shoulder bag na dala ko. Pinapasok naman ako ni Echo sa condo unit niya pero nandito lang kami sa likod ng pinto. Sinabi niyang delikado kung sa labas niya ako kauusapin because he’s afraid of the possibility I might be the cause of his image falling off the ground. “May kailangan kang malaman kaya ako nandito. Hindi ko naman intensyon na manggulo, Echo.” Namamayani na ang panginginig ng boses ko.Kinakabahan ako na magpatuloy sa pagsasalita kasi sa mga mata pa lang ni Echo, nababasa ko nang hindi niya kayang tanggapin ang sasabihin ko. “Go straight to the point, Maui! Don’t waste my time!”Mas lalong nadaragdagan ang kaba na nararamdaman ko lalo ngayon na pinagtataasan na ako ng boses ni

It took me couple of days bago ako nagkaroon ng lakas ng loob na komprontahin si Kris.Hindi na natitiis ng konsensya ko ang pinagdaraanan niya and how Lucile even have the nerve increasing the stress Kris have obtaining. Ngayong oras niya kailangan na kailangan si Hen, and if I’m not going to make a move, alam kong hindi ako patatahimikin ng konsensya ko.“Henrix and I… we’re not romantically connected, Kris.”Wala nang paligoy-ligoy, sinabi ko na kay Kris ang katotohanan.“Kung anuman ‘yong mga nalaman mo o mga pinagdududahan mo tungkol sa aming dalawa, hindi ‘yon totoo. All of that was part of the show. And even my baby…” “Hindi sa kanya ‘to, Kris.” Nanggigilid ang mga luha ko, but I still manage to smile at her. “Sinasabi ko ito sa iyo ngayon hindi dahil sinabihan ako ni Henrix na magtapat na sa iyo para hindi ka na magalit sa kanya. It’s my will to tell the truth to you because it’s all my fault. Dinamay ko lang si Hen dito sa kagagahan ko because I was so desperate to seek for

Someone tapped on you!Nagulat ako nang may matanggap akong notification sa phone ko, so habang wala pa naman akong ginagawa sa huling duty ko rito sa ospital ay naupo muna ako at balak ko sanang saglit lang na silipin ‘yong dating app na naka-install sa phone ko; the app’s name is FLIRTeen.“Adrian_Japanese swiped right?” Naintriga naman ako sa display name niya pa lang. Ang lakas kasi ng dating sa akin ng name niya since mayroong word na “Japanese” sa display name niya, so I was expecting he’s a Japanese.And this is the first time na makakasungkit ako ng Hapon sa dating app na pinagtitiyagaan ko na nang mahigit isang buwan. So… I swiped right, too. Dahil nag-swipe right kami sa isa’t isa, ibig sabihin no’n ay open na ang inbox namin for each other as well.Hindi ako ‘yong nag-first move na mag-chat dahil syempre… dalagang Pilipina ako today. Siya dapat ang mauna na mag-chat sa akin kung talagang mayroon siyang interes na makausap ako.And about three minutes have passed, my phon