Umirap pa sa akin si Anneliese at kaagad ring pumasok sa kotse na dumaan sa harap namin. Napahawak na lang sa kanyang noo si Kris.“Believe me or not, wala akong sinasabi sa anak kong ‘yon about the past. Kasi ang totoo, si Audrey ang nagkukwento no’n sa kapatid niya. Pinangaralan ko naman sila na hindi gano’n ang totoong naging kwento… but, I don’t know. Hindi ko sila makumbinsi na sa version ko sila maniwala.” “Hayaan mo na ‘yon, Kris. Darating naman ang panahon na maiintindihan din ng mga anak mo ang sitwasyon natin.” I forced my smile as I waved my hands at her. Pumasok na rin siya sa kotse at makaraan no’n ay umalis na. Ngayon ay alam ko na kung bakit ramdam kong hindi comfortable sa akin na makipag-usap si Anneliese. I already noticed that since I attended her birthday party last year, she was always acting rude to me. Akala ko noon ay gano’n talaga ang pag-uugali niya, pero sa ibang tao naman ay maayos siyang kausap at mabait. Sa akin lang hindi. And it’s all because of the

"As long as you're trying to fight against your fears or your traumas, it's not impossible to win the battle against them."Pa-de-kwatro akong naupo sa harap niya and I patted her head. "Mahirap naman talaga lagi sa umpisa, pero 'pag may tiyaga ka, magagawa mo rin na malampasan ito lahat.""At hindi ako susuko sa iyo, Chelsea."Naniniwala akong hindi naman nagwawakas ang karera ng buhay sa umpisa pa lang ng marathon."Araw-araw nating practice-in ang introduction mo, just like capturing yourself you're in a classroom setup, hmm? Let's prepare yourself na maging isang ganap na student, so 'pag dumating 'yong araw na fully-healed ka na from your fears, prepared na ang sarili mo na ipakilala ang sarili mo sa teachers at mga kaklase mo."Habang hinihimas ko ang buhok niya, napansin ko ang biglang pagsimangot niya. All this time I thought she'll get even more excited when I talk about herself going to school, pero may halong pait ang pagsimangot niya."Kaya po ako mas comfortable dito sa b

Naantig naman ang damdamin ko dahil sa sinabi ni Chelsea. Una sa lahat, bago pa lang ako sa trabaho ko pero hindi ko inaasahan na magiging magaan na kaagad ang loob niya sa akin.It's really funny that this is actually the first time I was handling a child as my patient, and all this time akala ko mahihirapan ako kasi baka makulit, matigas ang ulo o spoiled-brat ang kailangan kong alagaan, but God has given me even wiser child than I'll ever be."Mag-ice cream na lang tayo. Habang daan natin kainin. G ka ba?"Nang makalabas na kami ng grocery store, papalabas ng mall ay mayroon kaming nakitang ice cream store malapit sa parking lot.There are a lot of flavors to choose from. Iba-iba rin 'yong variant ng chocolate kaya naman takam na takam na akong tikman."And now, let's try what we had practiced earlier."Nanumbalik ang takot at pagkabalisa sa mukha niya, marahil sa sinabi ko sa kanya. After a second had passed, she gently wiggled her head.Habang nakasabit sa braso ko ang ilan sa mg

"Para magkaroon ako ng utang na loob sa iyo?"Hawak ang large size ng halo-halo na in-order namin sa labas ng Chowking, bigla tuloy akong nakonsensya na lantakan na 'yon para naman ma-refresh ako."Sa akin, hindi ubra 'yong gan'yan, Adrian.""Why not?""Una sa lahat, ayokong isipin mo na nakikipag-date ako sa iyo para lang malibre. Hindi obligasyon ng lalaki na siya palagi ang gagastos 'pag ide-date nila 'yong babaeng mahal nila. Hindi roon nasusukat 'yong amount ng love na mayroon siya para sa babae."Nagbitiw ako ng pilit na ngiti. "Sa isang relasyon, mayroong dalawang taong involve... so, bakit kailangang isa lang sa kanila ang kailangang gumastos? Or in most cases, bakit lalaki lang ang dapat gumastos ng pera?""Whereas to define a man being a gentleman doesn't mean paying the bills they spent during their date. Edi naging exempted rito 'yong mga lalaking mapera? Kasi iisipin nila na gentleman sila kasi ginagastusan nila 'yong babaeng mahal nila "kunno", so they're becoming brave

Winakasan ko na 'yong conversation ko with her since nakatanggap ako agad ng text message kay Adrian na kitain ko siya sa labas ng mall.By the way, located kasi 'yong salon sa loob ng mall.However, nanatiling nakatatak sa isip ko ang mga sinabi sa akin kanina no'ng babae.It's funny that I didn't even bother asking her name. Nawala rin kasi sa isip ko, but I'm very much thankful sa mga sinabi niya sa akin.Somehow... It helps my mind be open towards necessary things na kailangan kong malaman.Tulad ng huli niyang habilin sa akin kanina, kung hindi kayang tanggapin ni Adrian na may anak ako, wala na ring saysay na ipagsiksikan ko ang sarili ko sa kanya. Kung hindi niya kayang tanggapin ang anak ko, ibig sabihin hindi niya rin ako kayang tanggapin.Gian served my blood pumping to give me life... and without him, I'll die."You're so stunning today, my love." Sinalubong ako ni Adrian as he slouched down and ask for my hand. He kissed it afterwards. "Handa ka na bang samahan ako sa para