#Biggest Decision to MakeKung masamang tao siguro ako, hindi na ako nagdalawang-isip pa na ilahad ang buong katotohanan. Kaso alam kong mapapahiya silang mag-ina roon dahil marami pa naman silang mayayaman na bisita. Hindi ako nagsalita dahil alam kong sa oras na ginawa ko ‘yon, baka mas lalo lang maging determinado si Eloise na ipalaglag ang baby niya. So… after kong malaman ang lahat, para makalusot ako sa paanyaya ni Doc Miriam na sumabay muna ako na kumain sa kanila… sinabi ko na lang na kailangan ko nang bumalik sa ospital para sa duty ko—which is, to be honest, mamayang hapon pa naman talaga ‘yon. “Nalaman mo na ba ang totoo?” Nang makalabas ako sa eskinitang daanan patungo sa kalsada, nakaabang sa akin si Jazz. “Siguro ngayon ay gising ka na mula sa panloloko sa iyo ng asawa mo, ‘di ba?”“Matagal ko nang alam… at matagal na rin akong kinukutuban na may iba nga siyang babae. Pero mas pinili kong magbulag-bulagan.” Nilagpasan ko si Jazz at tumawid ng kalsada. Nasa kabilang si

#Pushing the DivorceSobrang laki ng tiwala ko kay Jazz kasi buong akala ko ay kakampi ko siya. ‘Yong pagmamalasakit niya para sa akin na bigyan ako ng mga impormasyon at tulungan niyang imulat ang mga mata ko tungkol sa panloloko ng asawa ko sa akin, akala ko pa naman ay bukal sa kalooban niya lahat ng mga pagmamalasakit na mayroon siya para sa akin. Ngunit lahat pala ng mga ‘yon, puro pagpapanggap lang. Lahat ng iyon ay hindi totoo kasi maski siya… kabit din ni Mike?!Tulala akong nasa living room habang nanonood ng TV. After ko kasing ma-discharge sa ospital, sinabihan ako ni Doc Froilan na mukhang kailangan ko munang magkaroon ng pahinga sa trabaho ko kahit isang linggo lang. Sa mga kinaharap ko na trauma at stress sa ospital in the past few days, I really need some time to rest. Mas mainam na rin ‘yon para sa akin nang sa gayon ay hindi muna ako atakihin ng pamilya ng namatayan at isisi sa akin ang nangyari. As I mentioned, pamilya nina Morgan ang naulila dahil sa kapabayaan at

Tila ba naging maamo bigla ang mukha ni Mike at kaagad siyang lumapit sa akin. “Please, ‘wag naman sana tayong umabot sa gan’yang punto, Andrea. Alam kong magiging mahirap na para ayusin o buuin ulit ang pamilya nating dalawa, pero ‘wag mo namang gamitin ‘yon na dahilan para manira ka ng ibang relasyon.” Gusto kong halakhakan si Mike. Kahit sakrastiko man o peke, gusto ko lang ipakita sa kanya na mas lalo lang siyang nagiging walang-kwenta sa paningin ko. Kung kaya’t para mas lalo kong maasar ang mukha niya, I smirked at him while raising my brows. “Ang unfair din naman pala ng buhay, ‘no? Ako itong nananahimik at mayroon akong sariling pamilya na pinoprotektahan. Wala akong inaagrabyadong ibang tao sa pananahimik ko pero bakit ako itong pinarurusahan ng buhay?” may halong bitterness kong sambit nang hindi ako makatingin sa mga mata ni Mike nang diretsyo. “Hindi naman ako naninira ng ibang relasyon, so bakit kailangang ako ‘yong masaktan?”Naglakad ako’t nilagpasan ko siya, at nang

“What do you mean-”“Ahh, kakabitan na po ng sphygmomanometer si Eloise, doc. Check po muna natin ang blood pressure niya habang naghihintay na matapos ‘yong conference ni Doc sa loob,” pagpapalusot ni Kath tiyaka siya tumawag ng nurse na mag-a-assist doon sa mag-ina. While I crossed my arms around my chest after those two have left us, masama ang titig ko sa hangin. Pagkakataon ko na kasi para ibunyag sa nanay ni Eloise ang kagagahan na ginawa niya, e lintek naman kasi si Kath… umeksena pa.“Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo, Andeng?” Binalikan na ako agad ni Kath at hinila papalabas ng ospital. “Inisip mo man lang ba nang maigi kung ito na ‘yong perfect timing na ilaglag mo si Eloise sa nanay niya?”“Kailan ba ‘yong tamang panahon?” Tinaasan ko si Kath ng kilay. Huminto ako sa paglalakad. “Hindi ba karapatan malaman ng nanay ng malanding ‘yon ang ginawa niya sa akin? I end up suffering kasi siya ang pinili ng asawa ko kaysa sa amin ni Gian! Kunwari pa ang Eloise na ‘yon na natata

Hindi ako lubos na makapaniwala sa mga nalalaman ko. Makatotohanan kasi ang pictures na ipinakita ni Kath sa akin, although hindi ko nga pala naitanong kay Kath kung saan niya ‘yon nakuha… pero paniwalang-paniwala ako roon. Akala ko kasi talaga ay totoo.Ngunit hindi ko namamalayan na ang mundo nga naman pala ay teknolohiya na ang nagpapatakbo. Kayang-kayang i-manipulate ang katotohanan. Kayang pagmukhaing totoo ang hindi. “I wonder kung naitanong mo sa kaibigan mong doktor kung saan galing ang picture na ipinakita niya sa iyo,” dagdag na tugon ni Jazz kung kaya naman napabalik ang atensyon ko sa kanya. “We’ll never know… baka nga siya pa ang nag-edit no’n para sirain ang image ko sa iyo.” “Hindi ‘yon magagawa ni Kath,” pagtatanggol ko sa kaibigan ko. “Since college ay kaibigan ko na ang babaeng ‘yon, and never niya akong tinraydor. Especially now? Hindi na kami isip-bata para magsiraan.”“Suspetsya lang naman ang mayroon ako, Andrea. Kasi ako na ang nagsasabi sa iyo… idagdag pa na