PABAGSAK na isinarado ni Beatrice ang pinto ng sariling silid niya. Dumiretso siya sa kama, mabigat niyang ibinagsak ang katawan roon. Masamang-masama ang loob niya dahil lang naman sa naging engkuwentro nila ng kanyang ama na si Don Vicenti.Hindi niya matanggap ang mga inakusa nito sa lalaking mahal na mahal niya."A-ang sama mo Dad! Napakasama mo! Hinding-hindi mangyayari ang lahat ng mga pinagsasabi mo. Dahil mahal din ako ni Rudny!" sigaw ng dalaga. Nanginginig na ang buong katawan niya sa labis na sama ng loob.Sa ganoon naman siya napasukan ni Rudny."Anong problema?" agad nitong tanong. Sa itsura nito'y tiyak ni Beatrice na kakabangon lang nito. Gulo-gulo pa ang buhok ng binata, boxer lang din ang suot nito sa mga sandaling iyon."W-wala..."nasabi ni Beatrice. Ayaw niyang ipaalam sa lalaki ang naging pagtatalo nila ng sariling ama sa opisina nito. Hindi niya gugustuhin na makarating sa binata ang mga pinagsasabi nito, ayaw na niyang bigyan ng anuman isipin ito. Lalo at isa sa

MATAPOS maganap ang muntik-muntikan ng pagpapakamatay ni Novice ay mas lalo silang dumamay rito.Sa lumipas na Buwan ay unti-unting tinulungan ng tatlo na makabangon ang binata.Naisipan nitong magsimulang muli. Sinuportahan nilang tatlo ang binabalak nitong sisimulan na business ang "Novisual Images" isang digital team iyon. Iba't ibang proyekto ang iko-cover ng business nito. Gagamitin ng binata ang naitabi nitong pera sa personal bank account nito na hindi nakuha ng ama.Naging mas busy ang bawat isa sa kanila, maging ang dalawa ay naging matumal ang pagkikita."Sweetheart... kailan ka pwedi? parang gusto ko ng magtampo. Mas marami ka pang oras kay Kuya," nagmamaktol na saad niya mula sa kabilang linya.Kasalukuyan siyang nasa printing machine, nasa opisina pa rin naman siya. Hapon na iyon at malapit ng mag-uwian, kaya malakas ang loob ni Beatrice na makipagdaldalan sa cellphone niya."Pasensiya na may pinapalakad din si Dad sa akin para sa Casino. Full load din ako nextweek." Dini

ALL she wanted to care is to heared what Rudny tell the truth!Naglakad na si Rudny, si Beatrice naman ay tuluyan sumunod sa binata. Tahimik silang parehas ng mga sandaling iyon habang naglalakad. Hanggang sa nakarating sila sa dalampasigan kung saan walang masiyadong taong napapadaan. Sa ikasaktong pagtigil ni Rudny ay ang pag-uumpisang magsalita ni Beatrice.“Ano ba ito, ano bang nangyayari?” kandaiyak pa rin si Beatrice. Sobra siyang nasasaktan dahil tila ibang tao ang kasama niya ng mga sandaling iyon.“Totoo lahat ng sinabi ni Don Vicenti,” wika nito.Parang pinilas ang puso ng dalaga pagkarinig sa sinabi ng binata.“A-ang alin na pinapasakay mo lang ako, n-na ginagamit mo lang ako?”Tumango naman si Rudny para lalong masaktan lalo si Beatrice.“Bakit?! Bakit mo ito ginagawa! I-iyong mga nangyari sa atin kunwari lang ba iyon, kahit kaunti wala bang totoo roon?” Patuloy ng dalaga na lalo pang nag-iiyak sa harapan ng lalaki. “I’m sorry Beatrice, tigilan na natin lahat ng ito. Napa

SA kabadtripan niya ay tuluyan siyang naglakad palayo, agad niyang tinumbok ang pinakamalapit na restau-bar. Maaga pa para mag-inom pero iyon lamang ang paraan niya para maitaboy kahit paano ang pag-iisip niya kay Beatrice na patuloy na ginugulo ang buong sistema niya!"Damn it! pinakawalan na kita pero bakit patuloy pa rin akong naapektuhan sa'yo!" gigil niyang sabi. Pigil na pigil niya ang sariling basagin ang hawak-hawak na bote ng beer.Hanggang sa mapansin niya ang pag-upo ni Seth sa upuan na sakop ng lamesa na inuukopahan niya."Bakit ka narito, ang mabuti pa'y bumalik ka na roon s-sa— k-kay Bea!" Taboy niya wala siyang mood pakiharapan ito."Aragon takang-taka lang ako,kung bakit ipinagtatabuyan mo siya sa akin kung may nararamdaman ka naman pala sa kanya," diretsang sabi ni Seth."Pinagsasabi mo..." pag-iwas ni Rudny sa topic na binuksan nito. Ipinagpatuloy niya ang pag-inom sa nilalagok na beer ng mga sandaling iyon.Wala siyang pakialam kung manuod ito sa pag-inom niya. May

NANATILING nakatayo mula sa bintana si Ricardo habang isinasalaysay nito ang nangyari kay Beatrice. Nang matapos siya ay nanatili pa rin itong tahimik sa sumunod na sandali. Nasa loob sila ng library ng mansion."Sa tingin mo sino ang taong likod ng pagkaka-kidnap kay Beatrice iho?" tanong din nito."Mayroon na akong kutob kung sino siya Dad," siguradong sagot niya."Sino, kilala ba siya ng pamilya?" takang-tanong ni Ricardo dahil napansin nito na siguradong-sigurado ito sa sinabi.Ipinagkrus ni Rudny ang dalawang palad sa ibabaw ng table na kaharap niya at mataman nag-isip kung iyon na ba ang tamang oras para sabihin niya sa ama ang lahat ng nadiskubre niya."Magsalita ka, sino ang taong iyon?" May urgueness sa tinig ng nakakatatandang lalaki.Isang malalim na pagbuntong-hininga ang ginawa muna ni Rudny bago niya tuluyan inilabas ang isang puting panyo na nasa loob ng drawer.Agad naman kinuha iyon ni Ricardo at sinuri. Naagaw nito ang atensyon niya sa nakamarka roon na D.A na ayon