OLIVIA My son and his wife left their house pero tinaasan ko lang ng kilay iyon. Duh, I am not tatanga-tanga like what they are thinking. Kaya nga ako naging parte ng Henzon Family because beauty and brain talaga ako. Even my in-laws noong nabubuhay pa sila ay believe na believe sa akin. Mula sa house nila sa South ay sinundan ng isa sa mga kakilala ni Mark sina Lance at Atashia hanggang makarating ang mga ito sa Siniloan. I want to make action na pero pinigilan ako ni Demitri. My duwag na mister told me to wait and act silently. I made headline na kunwari may sakit ako, but, duh, my son doesn't care at all. He did not show up, my god. That was very frustrating. I cry-cry pero saglit lang naman. I don't think Jaspher Regalado will make pakialam sa problema nina Lance and Atashia. So, I am free to do whatever I want kaya naman I gives suhol sa engineer na kakilala ni Mark at sa foreman. "Make sure that you will give a lot of mahirap na trabaho sa baby boy ko, huh? I know him kasi

ATASHIA Nine hours ang itinagal ng operasyon kay Lance. Nine hours na nakakabaliw. Masaya akong naging successful iyon kahit sabi ng mga doktor ay isa iyon sa pinakamahirap na operasyon na isinagawa nila. Nevertheless, I am not completely happy. Hindi pa rin kasi nagkakaroon ng malay si Lance. Ang sabi ng mga manggagamot ay delikado pa rin daw ang lagay ng asawa ko. Nagbigay sila ng oras, subalit hindi man lang nagpakita ng sign ang mister ko na magigising siya. Hanggang sa ideklara ng mga doktor na comatose na siya. Nakakapanghina. Nakakaubos ng katinuan. Gayunpaman, mas pinili kong maging positibo. Nagsimula na rin akong palakasin ang sarili ko. Natutulog ako ng sapat sa silid na kinuha ni Jhaspher para kay Lance. Kumakain na rin ako ng tama sa oras. Hindi ako pwedeng magutom o kaya mapagod ng sobra lalo na at sixteen weeks pa lang ang baby na nasa sinapupunan ko. Sabi ng doctor ay pwedeng makaapekto ang stress, puyat, gutom at pagod sa ipinagbubuntis ko kaya naman pilit k

ATASHIAI woke up dahil sa hawak sa akin ng isang malambot na kamay. Agad akong yumakap sa leeg ng may-ari noon. Nakaupo siya sa upuan na nasa gilid ng kama at ako naman ay nanatiling nakahiga. "Jaspher, wala na si Lance. I-itinakas na siya ng mga magulang niya," sumbong ko sa lalaking hindi nagdalawang-isip na yakapin din ako. "Stop crying, Atashia. We are now looking for them. Nandito na ako. Mabuti na lang at tinawagan ako ng doktor ni Lance." Hinagod ni Jaspher ang likod ko pero hindi noon nabawasan ang sakit na nararamdaman ko. "Jaspher, kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, sana dito na lang ako nanganak. Sana hindi ko na lang iniwan ang asawa ko.""Atashia, no one expected this to happen. Malalaman din natin eventually kung saan si Lance dinala ng parents niya." "Si Liza, nasaan siya?" Iginala ko ang aking paningin sa buong paligid. "Who's Liza?" Jaspher asked. "Iyong nars na ipinadala mo." Napaupo na ako sa kama. "Nars? Wala akong nars na naipadala rito. Hindi tin

ATASHIA Ang lupit naman maglaro ng tadhana. Pasabog kung pasabog talaga ang mga ganap sa buhay ko. Kung siguro ipinanganak akong mahina ang loob, baka nabaliw na ako. Salamat sa mga ginawa sa akin ni Nanay, naging matatag ako. Halos hindi alam ni Jaspher kung paano ako kakausapin. Butil-butil ang pawis niya at putol-putol din ang pagsasalita niya. Daig ko pa kasi ang interrogator dahil sa narinig kong sinabi niya kay Nanay. “P-pasensya ka na, Atashia. Wala akong nagawa. I tried to stop them, and tell you everything pero it was too late already. Sorry for all the pain my Dad caused you,” wika ni Jaspher. My Dad? Buti pa siya may daddy samantalang ako hanggang ngayon wala man lang ama na tumatayo para protektahan ako laban sa masasamang tao sa mundo katulad ng mga magulang ng asawa ko. “Bakit nagawa ng daddy mo iyon? Ayaw niya na bang suportahan ang medical expenses ni Lance?” Sinabunutan ko si Jaspher at inalog ko ang ulo niya. Wala akong pakialam kung nakakaistorbo na sa kapit

ATASHIA"If you do not leave this restaurant, I will sue you for alarming and scandal," banta ni Mr. Regalado. "S-sir? G-good afternoon." Halos hindi magkandatuto si Engineer Eugenio sa pagbati sa bagong dating. Hindi ko inaasahan na makita sa restaurant ang sinasabing ama ko raw. He hates me kaya hindi ko alam kung bakit siya pumunta sa kainan na alam naman niyang pagmamay-ari ko. Nagmamadaling umalis ang grupo ni Engineer Eugenio. Ang mayabang na engineer ay parang daga na nasukol ng pusa kaya naman tuwang-tuwa si Loida sa mga reaksyon nila. Si Mr. Regalado ay parang hari na lumakad papunta sa isang bakanteng table. Kahit hesitant, lumapit pa rin ako sa kinaroroonan niya. "Sir, thank you." I stammered while saying those words. "Don't mention it. I want to try your food here." Sumenyas ako sa waiter para bigyan si Mr. Regalado ng menu book. Si Loida ay bumati na rin sa bilyonaryo na customer namin. "Sir, thank you dahil nabisita n'yo po kami," sabi ni Loida. "I am here to ta