Chapter FiftyBeelzebub’s First LoveZeldris, humanda ka. Babalik na tayo sa demon realm.Paulit-ulit sa pandinig ni Rana ang mga salitang ‘yun na binitawan ni Beelzebub matapos ang pagsugod ni Escanor, at malaman ang katotohanan na kapatid lang nila ito kay Dagon na kanilang ama, at ito ang pumatay sa kanilang ina. Maraming nangyari, dalawa sa mahalang kaibigan ni Rana ang namatay, si Belial at Endemion na sinamahan ng minamahal nito na si Malinoé hanggang kamatayan.Malalim na ang gabi at hindi makatulog si Rana dahil sa sinabi ni Beelzebub, nakatayo lang siya sa may garden kung saan nakikita niya ang nasirang itim na rosas. Naayos din ni Zeldris ang nasira nilang bahay kaya nagpahinga na ito kasama sis Victoria, gusto mang magpahinga ni Rana ay hindi niya magawa dahil tumatakbo sa isipan niya ang binabalak na pag-babalik ni Endemion sa demon realm.“Malalim na ang gabi, ano’t narito ka?’Ramdam ni Rana ang pagbaba ni Beelzebub sa kaniyang likuran, hindi niya ito nilingon hanggang s

“Kung ganun ama, kung kamatayan ang hanap ng inyong dalawang anak, pagbibigyan ko sila.” Ngising pahayag ni Escanor na dahan-dahan nitong ikinalakad pababa paalis sa tabi ng trono ng kanilang ama.“Sandali lamang Escanor.” Pigil ni Dagon na ikinalingon nina Escanor sa kanilang ama.“Huwag niyong sabihin ama na pagbibigyan niyo ang dalawang taksil ng ating lahi?”“Gusto ko silang bigyan ng isa pang pagkakataon sa kung anong dapat nilang piliin, anak ko parin sila at kapatid mo sila kaya bibigyan ko sila ng pangalawang pagkakataon.”ani ni Dagon na bahagyang ikinatawa ni Escanor.“Ama, alalahanin mo na ikaw ang hari ng demon realm. Hindi ka dapat nakikitaan ng awa para sa dalawang taksil ng ating lahi. Anak mo man sila, o kapatid ko ay kailangan nilang pagbayaran ang pagtatraydor nila gamit ng sarili nilang buhay.”pahayag ni Escanor.“Huwag ka ding mag-alala, Escanor, dahil bigyan man kami ni ama ng pangalawang pagkakataon sa dapat naming piliin, hindi na magbabago ang desisyon ko. Bumal

(Listen to the song Kumpas by Moira Dela Torre)SOMETIMES waiting is not wasting of time, especially if that someone you are waiting is worth the wait, iyan ang pinanghahawakan ni Rana simula ng bumalik si Beelzebub sa demon realm.Maraming nangyari sa buhay ni Rana na hindi niya akalaing mararanasan niya, mga bagay na hindi niya akalaing mangyayari sa buhay niya lalo na ng makilala niya si Beelzebub. Naranasan niyang maging masaya pero kapalit ng saya na ‘yun ay lungkot na pilit niyang nilalaban mag-isa dahil pinanghahawakan niya ang pangako ng demonyong pinakamamahal niya na babalikan siya nito anuman ang mangyari, anumang taon kaya walang ibang ginawa si Rana kundi ang maghintay.Limampung taon na ang lumipas pero hindi parin napapagod si Rana na maghintay, pitumpot-limang taon na si Rana, inabot na ng katandaan at nanghihina na rin dahil sa edad niya pero nilalakasan niya ang puso niya upang mahintay ang pagbabalik ni Beelzebub sa kaniya. Hindi siya umalis at nanatili lang siya sa

"You really are familiar to me? Something is happening to my heart simula ng makita kita. Sino ka ba?" tanong ni Abel na hindi magawang makapagsalita ni Reina dahil kahit siya ay 'yun ang mga katanungan na tumatakbo sa isipan niya.Nakatitig lang si Reina kay Abel ng magbuntong hininga ito, bago paupong bumangon sa kama niya bago binalik ang tingin kay Reina na hindi makapag-salita sa kaniyang tinanong."Sorry for asking you, naguguluhan lang ako bakit iba ang dating mo sa akin but don't worry hindi ako perverted teacher, i'm just wondering and clueless." ani ni Abel."Pa-parehas tayo sir..." sambit ni Reina na ikinasalubong ng kilay no Abel."What do you mean?""May nararamdaman din po akong familiarity sa inyo, nang pumasok po kayo sa classroom at nakita ko kayo, nag-iba ang reaksyin ng puso ko. Hindi ko din po alam kung bakit, pero sir Abel wala po akong maisip kung nakita na po kita, wa-wala po talaga." pahayag ni Reina na bahagyang ikinatango ni Abel."Then huwag na nating pansin

LUNCH TIME na at bago pumunta si Reina sa canteen para kumain ay dumaan muna siya sa teacher's office upang silipon kung kinakain ni Abel ang binihlgay niyang lunch box dito. Alam ni Reina na may rules ang bawat paaralan na bawal magkaroon ng romantic relationship ang isang estudyante at isang guro, pero sinasabi ni Reina sa kaniyang sarili na hindi iyon ang rason bakit kakaiba ang nararamdaman niya para kay Abel. Ang pakiramdan na parang matagal na niya itong kilala, ang wirdong pagkabog ng dibdib niya na tanging kay Abel niya lang nararamdaman, ay ayaw niyang isipin na pag-ibig o love at first sight.Bahagyang nakasilip lang si Reina sa may pintuan pero hindi niya nakikita si Abel sa loob, kahit sa mesa nito ay wala ito."Nasaan kaya si Sir Abel?" pagka-usap ni Reina sa kaniyang sarili."Lunch time na, anong sinisilip mo diyan?"Gulat na napaayos ng tayo si Reina sa kinatatayuan niya bago nilingon si Abel na kadarating lang at may hawak na mga lesson plan at libro."S-Sir...""May