"Ano?! Inuutusan mo 'kong magnakaw? Are you insane, Carlos?" Binagsak ko ang kutsara sa pinggan habang patuloy sa pagkain si Carlos sa harapan ko. Halos bumagsak ang panga ko sa binti ko samantalang prente lang siyang ngumunguya. "Iyan ka na naman sa pagka-O.A mo. Chill! Gusto mo ng magandang bahay at mamahaling damit diba? Edi gawin mo iyong pinapagawa ko." "Seryoso ka ba?" Kulang na lang ay magdikit ang mga kilay ko. "Shanaya, tignan mo 'ko sa mga mata." Inabot niya ang kamay ko mula sa lamesa. "Mukha ba akong nagbibiro?" Parang may pumihit sa dibdib ko nang tumitig sa kailaliman ng mga mata niya. Gusto kong alisin ang kapit ng kamay niya pero namanhid ako."Carlos, nababaliw ka na talaga--""Anong nababaliw? Shan, ang ganda ng plano ko! Pinakinggan mo ba 'ko kanina? Isang ginto lang, Shan. Isang ginto lang at makakaalis na tayo sa apartment na 'to, sa lugar na halos pandirihan mo." Umiwas ako ng tingin. Parang sumakit ang mga mata ko't napahilamos ako sa noo. Ang inet na nga,

"A-- ano... Hana po, ako si Hana." Nginig na nginig ang mga binti ko. Noong nakita ko siya. Three years ago, hindi naman ganito kasungit ang mukha niya. Anytime ay para akong lalamunin ng titig niya.Bahagya akong umatras nang wala siyang sinabi kahit isang salita. Nakatitig lang siya sa mukha ko. Mariin akong napalunok at umiwas ng tingin. Medyo hinarang ko ang hibla ng buhok sa mukha ko. Imposible namang kilala niya pa ako. Three years na ang nakalipas at sino ba naman ako para matandaan niya. Badtrip, sa dinadami ba naman kasi na mayayaman na pwedeng pasukin, dito pa talaga 'ko nilagay ni Carlos. Hindi ko na rin sinabi kay Carlos na kilala ko si Vlad, bahala na si batman kung anoman ang mangyari sa 'kin.Napatingin ulit ako sa kanya nang wala pa rin siyang sinasabi. Mariin siyang lumunok, todo galaw ang adam's apple niya."Hana? Who the hell is Hana? Anong ginagawa mo sa pamamahay ko?" Humipan ako nang kaunti, nilabas ang sikip sa dibdib. "Uhm... Katulong ninyo po ako. Pinadala ak