TRACE “And who’s the devil that told you to decide for me?!” galit kong pasigaw na tanong sa tatay ko na nakikita kong papasok pa lang ng bahay. Napatingala si papa para tingnan ako at napailing na parang nakakita ng malaking problema. “Bumaba ka nga rito, Trace…” utos niya sa akin. Nilingon ko si Chloe na nakaupo lang sa gilid ng kama sa kwarto ko. Nakatingin siya sa tambak na Doraemon sa isang side ng kwarto na nakahilera. Hindi ko alam bakit nakalabas ang lahat ng mga ‘yon dahil nakatago naman ang karamihan nakaraan at isa lang ang nasa labas. Baka nag-ayos si Yaya Cora nang mga gamit ko at nakatuwaan ang puro Doraemon na stuffed toys ilabas. Kararating lang namin dito sa Salvacion, ang plano ko na one week sa Palawan ay naging dalawang araw lang dahil pagkatapos namin makabalik sa yate pagkatapos naming magtalo ni Chloe ay naging tahimik na siya. Ang dalawang lalaki na kinatatakutan niya ay pinaimbestigahan ko na kay Keros at ang report sa akin ay walang problema sa mga

TRACE “You don’t need to worry, Chloe. Pakakasal na lang kayo ni Trace para wala nang problem sa parents mo…” I heard my father said that. Parang gusto kong matuwa bigla sa tatay ko ngayon. Kung sakaling mapangasawa ko nga naman si Chloe ay hindi na ako mahahalata na gusto ko rin. Magmumukhang napilit si Chloe ng tatay ko kapag nagkataon. But Chloe obviously looked worrying na nakatingin lang kay papa. Ano kaya ang iniisip nito? Alam ko naman na nag-iinarte lang siya na ayaw pakasal sa akin kasi akala niya ay ayaw ko. “At kung ayaw mo na sa anak ko dahil sa kung ano mang dahilan, kaya ayaw mo pumayag pakasal sa kaniya, ay uunawain namin,” papa stated na dahilan at nabwesit ako bigla na naman sa kaniya. Okay na ang sinabi niya kanina eh… convincing na sana. Pero ang sinasabi niya ngayon ay parang… parang sinasabi na rin niya na may problema sa ugali ko. Ano bang problema ng mga ito at kanina pa ako iniinis? “If after a year na hindi mo na talaga gustong ituloy ang kasal niyo ay

TRACE After she said ‘Nice, Trace!’ na masama ang tingin sa akin ay hindi na niya ako pinansin hanggang sa tumama na lang si Doraemon sa mukha ko. ‘Takte ‘yan! No one ever dare to do that to me. Ang lakas naman talaga ng loob ng babae na ito. This is what I don’t like admitting to her that I love her, she is starting to fight me and show her tantrums. Kabwesit lang! Babae nga naman. Dami arte. Inis akong lalapit sana sa kaniya para itali sa kama nang biglang dumating ang isang tao na pinapahalagahan ko kahit hindi ko kadugo, si Yaya Cora. Nasabi na sa akin ni Mang Damian kanina na nandito ngayon sa Salvacion ang asawa niya, pero nang dumating kami dito sa mansion ay hindi ko muna hinanap dahil nabanggit din ni Mang Damian na baka may ginagawa sa kusina o baka nasa palengke. Isa pang dahilan kaya ayaw ko munang hanapin ang yaya ko ay kasi alam ko na pipigilan niya lang ako sa pakikipagtalo ko kay papa, kagaya ng walang sawa niyang pagsasaway at pagpapaalala na mali ang ginagawa ko

TRACE “I want a man who will make me feel secure and will treat me right…” Chloe said softy the latter part of her sentence. Mahina lang ang pagkakasabi niya na parang mas sa sarili niya lang iyon pinaparinig. And damn… I can feel her sadness in her words, and I am guilty of that part. That I love her, yet I am not treating her right. I love her like she makes me have hopes and dreams… I love her so much that she could be my life and death… I love her more than anything the devil could offer… I love her without any reason. I can promise her love... but security? Kaya ko bang ibigay iyon? Eh kahit kasama niya nga ako kung gagawa ng kabulastugan ang mga kalaban ko o mga asar sa Foedus ay siguradong madadamay siya. This is the fucking reality and situation I never thought of noong panahon na ang gusto ko ay magpaka-gangster. Mga panahon na hindi ko iniisip na pwede pala akong magmahal. Pagmamahal na… nakakabaliw… nakakaalis ng kaangasan ko dahil nagmumukha akong tanga dahil

TRACE Aminado akong madaming katangahan ang nagawa ko dati dahil ayaw kong umamin noong una. Kung sana hinanap ko na lang si CJ dati pa… Pero nando’n kasi ako sa gusto ko munang magawa lahat ng plano ko bago ang iba. At saka… ayokong magulo ang buhay ni CJ dahil hindi niya deserve ang buhay na mayro'n ako. The truth is, I never thought of falling in love. Kung babalikan ko ang kinse anyos kong sarili noon at kakausapin, ay baka magtalo lang kami kung sasabihin ko sa kaniya na hanapin ang batang nakita niya sa Burnham Park na pangalan ay CJ. The fifteen years old me will probably tell me that he has no time for stupidness. Iba ako noon sa ako ngayon… mas marami akong napagdaanan at mas wais ako kumpara sa kinse anyos na Trace. Mas madiskarte ako pero ang totoo ay tatalunin ako ng kinse anyos kong sarili sa pagiging goal-oriented. Naka-focus kasi ako noon kaya lahat ng bagay sa underground society at black market ay inaral ko. I even go to deep web searching kaya naging kakilala k