[Pamela]PUMIKIT siya at pilit na umiisip ng paraan kung paano siya makakatakas sa lugar na ito. Wala na siyang kadena sa paa pero hindi naman siya makaalis dahil may mga bantay sa labas. Hindi niya alam kung bakit kailangan pa maglagay ng tauhan ni Alaric. Takot na takot ba ito na mawala siya at mawalan ng taong gagamitin laban kay Alden? Kaya marahil kumuha na ng mga tauhan si Alaric ay dahil pumasok na ito ngayon.Pumasok nga ba o may kalandian?Nakagat niya ng madiin ang labi sa naisip. Shit, Pam, wag kang iiyak! Hindi siya dapat iyakan. Ang katulad niya na lalaki ay hindi deserve ang luha mo.Puro bilin siya sa sarili niya na wag ng iiyak, pero wala naman nangyayari. Kahit ano naman kasi ang gawin niya ay masakit parin talaga. May nangyayari nga sa kanila at nakakasama niya ito. Pero alam din niya na hindi siya nito mahal.Ang sakit!Kasama niya ang lalaki na mahal niya pero alam niya na ginagamit lang siya. Siguro ay masaya ito habang kasama ang babae nito. Baka nga may ginagawa

[Pamela]HINDI niya mapigilan ang ma-excite habang nakatingin sa box na dumating. May hinala na siya kung ano ang laman nito, kaya naman hindi niya mapigilan ang kabahan. Last time kasi ay nadala siya at sarap na sarap sa ginawa ni Alaric kaya nakalimutan na niya ang tungkol sa party na dapat ay pupuntahan nila.Ito na ang pagkakataon niya para makatakas. Kailangan na magawa na niya ang plano na pagtakas.Napangiti siya ng nakita ang pink tube gown na isusuot niya at mermaid lace design. Napakaganda nito at halata na mamahalin. Lahat ng laman ng box ay puro pink. Gusto niya tuloy isipin na baka sinasadya talaga ni Alaric ang ganitong kulay dahil gusto niya ito."Ma'am, ito na po ang banana cue niyo." Nilingon niya si manang. Agad na nanakam siya ng maamoy at makita ang dala nito. "Naku salamat po!" Agad na kumain siya ng dala nitong meryenda."Ang ganda n'yan, ma'am. Halata na bagay na bagay sayo."Ngumiti siya at tumango. "Kaya nga po, ang ganda." Nakita niya na naging mailap ang m

[Pamela]Tila sinaksak ang puso niya sa sakit ng bitiwan siya ni Alaric. Sumenyas ito sa mga tauhan na ihatid siya sa sasakyan. Kita niya ang pagsilay ng matagumpay na ngiti ni Patricia sa labi.Nagyuko siya ng ulo. Ang sakit! Gusto niyang lingunin si Alaric pero hindi niya ginawa. Ayaw niya na makita nito ang luha sa mata niya.Nanginginig ang labi na kinagat niya iyon. Habang naglalakad ay tuluyan na siyang humagulhol. Tama nga siya, wala siyang halaga sa lalaking mahal niya. Hindi talaga siya ang mahal nito kundi ang babaeng 'yon.Kung hindi marahil siya nito ginamit sa paghihiganti ay baka ang mga ito pa ang nagpakasal at hindi sila. Pagkarating sa sasakyan ni Alaric ay pumasok siya ro'n. Lalong nanikip ang dibdib niya ng maisip na baka masaya na ngayon ang dalawa ng umalis siya.Masayang magkahawak kamay. Masayang nagkukwentuhan. Masayang naghahalikan!Humawak siya tapat ng dibdib. Para 'yong dinudurog sa sakit!"STOP TALKING LIKE THAT IN FRONT OF MY WIFE, PATRICIA. BAKA PASABUGIN

[Pamela] MATAPOS maglagay ng manipis na make-up sa mukha ay lumabas na siya ng kwarto. Natulala pa si Zoren ng makita siya. Isang red backless evening gown ang suot niya. Itinali niya ang lahat ng buhok niya para makita ang ganda ng suot niya sa likuran, maging ang suot niyang sandals na three inches ang taas ay kulay pula rin.She want to wear a color pink gown, but later on, she changed her mind. May naaalala kasi siya. Agad na pinigil niya ang utak sa pag-iisip ng kung ano-ano. Baka kung saan pa umabot ang isip niya."You're stunning, Pamela." Mangha na sambit ni Zoren habang nakatingin sa kanya.Nginitian lang niya ito. Inalalayan siya nito na sumakay ng kotse. Ngayon ang araw ng Annual Party nila Zoren na gaganapin sa isang sikat na hotel dito sa Isla San Diego. Habang sakay ng kotse ni Zoren ay nakatingin siya sa labas ng sasakyan.Napakaganda ng lugar. Bawat madaraan ay kulay berde at dagat. Mistulang paraiso ang Isla San Diego kaya marami ang gusto na dumayo rito, pero hindi m

[Pamela] PANAY ang tingin niya sa relo. Katulad kahapon ay hindi na naman dumating si Zoren. Kinuha niya ang cellphone ng tumunog ito.'Pamela, hindi kita masusundo ngayon. Pasensya na' Binalik niya ang cellphone sa bag. Naiintindihan niya. Alam niya naman na busy itong tao. Napairap siya ng makita ang pagparada ng pamilyar na sasakyan sa harap niya.Nakangiti na lumapit sa kanya si Alaric. Pansin niya ang magulong buhok nito, pero napakagwapo parin."Wala parin yata ang sundo mo? Sumakay ka na at ako na ang maghahatid sayo." Hindi na siya nakipagtalo. May gusto rin siyang sabihin dito kaya sumakay na siya.Gusto niya itong makausap.Nang makarating sila sa bahay niya ay pinapasok niya ito. Nagtimpla siya ng kape para dito. Ngiting-ngiti ito habang nakatingin sa kanya."Alaric, bakit mo ginawa kay Zoren 'yon?" Agad na tanong niya. Nawala ang ngiti sa labi nito. "Wala naman siyang kasalanan sayo kaya bakit ganyan ka sa kanya? Ano ba ang problema mo? Maghihiwalay na tayo, Alaric. Gust