[Pamela] DAHIL si Alaric ang nagluto ay nagpasya siya na siya naman ang maghugas ng pinagkainan nila."Lalo kang gumanda, Pam."Natigil siya sa pagbanlaw ng pinggan at inirapan si Alaric. "Manahimik ka nga d'yan, Alaric. Alam ko na maganda ako matagal na kaya hindi mo na ako kailangan bolahin." Pambabara niya.Mahinang natawa si Alaric dahil sa sinabi niya."Ang sungit mo naman, Pam." Nang matapos maghugas ay sumandal siya sa lababo at tinaasan ito ng kilay. "Masungit? E bakit narito ka sa bahay ko kung nasusungitan ka pala sa akin? Pwede ka naman umalis anytime, Alaric. Mas maganda nga sana kung aalis ka na." Aniya rito.Tumuwid ng upo si Alaric at tumingin ng matiim ang mata nito sa kanya."Hindi ako aalis kahit magsungit ka pa habambuhay sa akin, Pam." Habambuhay? Nagbibiro na naman ba ito? Kapag naputol na ang ugnayan nilang dalawa at tuluyan ng naputol ang kasal nila ay wala ng habambuhay para sa kanila. Tuluyan na silang magkakahiwalay at mabubuhay ng malayo sa isa't isa. "D

[Pamela] HINDI mawala ang ngiti sa labi ni Alaric hanggang makapasok sila ng sasakyan. Samantalang siya naman ay pinipigil ang ngiti. Hindi niya naman kasi gusto ipahalata na masaya siya sa lakad nila ngayon.Aminin man niya o hindi ay masasabi na DATE nga ito para sa kanila.Naku, Pamela, ayan ka na naman! Kinikilig ka na naman!Habang nagmamaneho si Alaric ay huli niya ang pagsulyap nito sa kanya."Pwede ba Alaric, ituon mo ang atensyon mo sa daan, baka mamaya mabangga tayo sa ginagawa mo." Pagsita niya rito.Rinig niya ang mahina na pagtawa nito at sumunod nalang sa kanya.Kahit pagtawa ni Alaric ay ang ganda. Lalaking-lalaki at ang sarap sa pandinig. My god, Pamela! Pati ba naman pagtawa?! Nang makarating sila ng grocery store ay agad na bumaba sila ni Alaric pagkatapos nito magpark ng sasakyan. At sa kinamalas-malasan ay muntik pa siya matapilok mabuti nalang at nasalo siya ng matigas na braso ni Alaric. Shocks! Daig pa nila ang nasa isang pelikula!Paano ba naman ay nagkatiti

[Pamela] NAKANGITI na binati niya pabalik si Alaric ng batiin siya nito. Kagigising lang niya at handa na siyang pumasok sa trabaho, pero hindi pumayag si Alaric na hindi siya kumain bago umalis. Syempre, sino ba naman siya para tumanggi na tikman ang luto ni Alaric. Habang kumakain ay iniiwasan niya ang titigan ito, lalo na ang labi nito na nagpapaalala sa muntik na nilang paghahalikan. Hindi naman bago ang paghalik sa kanila, mas lagpas pa nga do'n ang nagawa na nila. Pero dahil siguro sa matagal din silang hindi nagkita at siya na may nobyo na ay iba na ang sitwasyon. Pagkatapos kumain ay hinatid din siya agad ni Alaric sa trabaho. Tulad ng nakaraan ay halos kandahaba ang mga leeg ng mga babae na nakakakita sa kanila. Kulang na nga lang ay magsitulo ang mga laway ng mga ito. Sabagay, hindi niya masisisi ang mga ito dahil talaga naman na kalaway-laway si Alaric.Napailing nalang siya sa naisip. Nang aalis na siya papasok ay pinigilan siya ni Alaric sa braso kaya humarap siya rito

NAKANGITI siya habang binabasa ang text ni Alaric. Kulang na nga lang ay mapunit ang labi niya.'I miss you'Iyon lang ang message pero shocks! Daig pa niya ang sinabihan ng 'I love you' kung makangiti. Mabilis na ibinulsa niya ang cellphone dahil malapit na matapos ang break time niya. Natapos nalang ang araw niya ng hindi naaalis ang ngiti sa labi niya. Tinutukso tuloy siya ng mga ka-trabaho niya dahil iba daw ang ngiti at saya sa mukha niya ngayon. Siguro ay dahil sa masaya siya ngayon at syempre pa NADILIGAN na siya, not one, not two but so many times!Napailing nalang siya sa naisip niya.Natigilan siya ng may maalala. Hindi pala siya gumagamit ng contraceptive ngayon. Paano kung mabuntis siya? Namawis siya dahil sa naisip. Hindi siya pwede mabuntis. Kung swerte siya noon dahil hindi siya nabuntis, mas mabuti naman ang mag ingat ngayon. Kailangan niya makabili ng pills sa lalong madaling panahon. Nawala sa isip niya ang contraceptive ng makita ang parating na sasakyan ni Alaric.

[Pamela] WALANG tigil sa pagring ang phone niya. Siya naman ay nakatingin lang rito. Hindi niya alam kung sasagutin ba niya o hindi katulad noong nakaraan.Bumuga siya ng hangin at mas pinili nalang na sagutin iyon."Mabuti naman at sinagot mo!" May inis na boses na bungad ni Zoren.Natigilan siya. Ngayon lang niya narinig na ganito ang tono ni Zoren na halata ang inis sa boses.Sabagay, sino ang hindi maiinis kung hindi sinasagot ang tawag mo ng ilang beses? Kahit sino ay tiyak na maiinis."K-Kamusta na?" Ilang na tanong niya. Wala si Alaric ngayon dahil may pinuntahan ito."Ikaw ang dapat kong tanungin, Pamela. Iniiwasan mo ba ako? May problema ba tayo?" Halata ang paghihirap sa boses ni Zoren at ang lungkot roon.Ito na naman ang dibdib niya na kinakain ng konsensya. "H-Hindi kita iniiwasan, Zoren. Bakit naman kita iiwasan, diba?" Pagsisinungaling niya.Nakahinga ng maluwag si Zoren sa kabilang linya. "Mabuti naman, Pamela. Akala ko ay iniiwasan mo talaga ako. Mayroon nga pala ako