Lumalandas lamang sa aking mukha ang mga luhang gustong kumawala sa mga mata ko. Hindi ko kayang pigilan ang bawat pagpatak ng mga luha ko.Nanginginig ang mga tuhod ko sa sakit na nararamdaman ko. Sumisikip ang puso ko sa bawat pagpintig nito.Gusto ko lang mahalin ako ng lalaking pinakamamahal ko! Gusto kong ipagpatuloy namin kung ano ang nasimulan namin noon! Pagmamahal ang nararamdaman ko para sa kaniya. Isang pag-ibig na tapat. Iyon ang gusto kong iparamdam kay Lucas paulit-ulit. Pero bakit hindi niya ako magawang mahalin kagaya ng dati? Kagaya nang mga sandaling niyayakap niya ako! Mga sandaling inaaliw niya ang damdamin ko!Mga segundong sobrang kay saya! Mga segundong puno ng ngiti ang pagmamahalan namin ni Lucas!Iyon ang pag-ibig na hinahanap ko sa kaniya. Ang pag-ibig ni Lucas na ipinangako niya hanggang dulo! Pangakong puno ng pag-asa! Walang kupas ang bawat ngiti sa kahapon! Mga yakap niya na nagbibigay init sa malamig kong mga sandali!Iyon! Iyon nga ang gusto kong mad

I'm begging such a poor creature for Mr. Lucas to let me go. I'm begging for his mercy.Patuloy na tumatakas ang mga luha sa aking mga mata. Kailangan kong tiisin ang pananakit sa akin ni Lucas dahil mahal ko siya.Hindi ko siya magawang kamuhian dahil sa sobrang pagmamahal ko. Masakit pero kailangan kong tanggapin."L-Lucas! N-Nasasaktan ako!" Gumuguhit lamang ang galit sa mga mata ni Lucas. Gusto niya akong burahin sa kaniyang mga mata."Tinatanong kita kung naipalaglag mo na ang bata Iris? Masasaktan ka kung hindi mo ako sasagutin!" Umarko ang mga labi ni Lucas sa sobrang inis sa akin. Umiigting ang kaniyang panga sa galit. Halos durugin niya ako.Mahigpit ang pagkakahawak niya sa braso ko. Nasasaktan ako sa pinagagawa ni Lucas."L-Lucas! H-Hindi ko magagawa ang gusto mo! Hindi ko kayang ipalaglag ang bata." Bumubuhos lamang ang mga luha ko sa aking mukha. Nakatingala lamang ako kay Lucas. Nagmamakaawa ang isang tulad ko para sa kaniya.Binitawan ni Lucas ang braso ko at agad niy

Umiiyak lamang ako. Hindi ako mapakali dahil sa sitwasyon ko. Lumalandas lamang ang mga luha sa pisngi ko.Hindi ko kayang takasan ang lungkot na nararamdaman ng puso ko. Sobrang bigat ng pakiramdam ko.Gusto kong sumigaw at pakawalan ang sakit na nasa dibdib ko. Gusto kong tumakbo sa kalagitnaan ng kapalaran.Ito ba ang lahat na kapalit ng pagmamahal ko? Ito ba ang dapat kong maramdaman?Ang lungkot lungkot! Ang sakit sakit sa dibdib. Kulang na lang ang sumabog ako at maglaho.My vision got blurry. Hindi ko na alam kung ano na ang kaganapan sa mundo? Basta ang alam ko ay umiiyak ako.Hindi ako kayang mahalin ni Lucas! Hindi niya magawang kaawaan ang magiging anak namin.Tuluyan na nga bang nilimot ni Lucas ang mga alaalang kay tamis? Sarado na ba ang puso niya para sa pagmamahal ko?Wala na ba akong pagkakataon para mahalin siya? Nabali na ba ang palaso ni kupido para sa mga puso namin?Lucas! Huwag mong hayaan na manlamig ang pag-ibig mo! Hayaan mong sindihan ko ang puso mo gamit an

Mariin kong pinunas ang mga luhang pumapatak sa aking mga mata. Umiiyak lamang ako.Labis na nagdurugo ang puso ko dahil sa ginawa ni Lucas. Hindi niya man lang inisip ako bago niya ginagawa ang bagay na iyon.Napahagulgol ako sa pag-iyak at napatalikod. Hindi ko kayang harapin si Lucas. Sobrang nasasaktan ako. Naninibugho ang puso ko sa kirot.Niloko niya ako! Ginawa niya akong tanga. Pinaikot niya ako. Kinuha niya lang ang lahat sa akin.Ang sakit! Hindi ko matanggap sa sarili ko. Parang hiniwa ang puso ko dahil sa ginawa ni Lucas."Iris! I'm sorry! Hindi ko sinasadyang saktan kita. Nadala lang ako ng emosyon ko. Pero walang nangyari sa amin ni Clara." Nanginginig lamang ang mga luhang dumadaloy sa mukha ko. Nanginginig ang mga paa ko dahil sa ginawa ni Lucas.Binigay ko naman ang lahat kay Lucas. Hindi ako nagkulang para mahalin siya. Lahat lahat ginawa ko. Pero bakit ganoon? Nagawa niya akong lokohin habang minamahal ko siya?Shit! Ang sakit nang ginawa mo Lucas! Ang sakit sakit!

Nag-uunahan lamang sa pagpatak ang mga luha ko. Walang tigil ang pag-iyak ko.Masakit ang dibdib ko. Lubos akong nahihirapan dahil sa kalagayan ko. Ang hirap-hirap isipin na hindi ka matanggap ng taong mahal mo.Mahal ko si Lucas! Mahal na mahal ko siya. Hindi magbabago ang nararamdaman ko sa kaniya. Siya lang ang nagpapatibok ng puso ko. Siya lang ang nagpapabaliw sa akin.Hindi ko kayang mabuhay kung wala si Lucas. Hindi ko kakayanin ang mag-isa. Marami kaming pinagsamahan at hindi ko iyon makakalimutan.Ang bawat masasayang sandali ay napakahalaga sa akin. Mga alaalang hindi ko malilimutan. Mga pinagsamahan namin ni Lucas na sobrang kay saya.Gusto ko siyang puntahan. Gusto ko siyang yakapin at iparamdam ko ang pagmamahal ko sa kaniya.May takot man sa puso ko. Pero hindi ko kayang iwasan si Lucas. Hindi ko siya kayang kamuhian. Siya at siya pa rin ang laman ng puso ko.Patuloy lang ang pagbuhos ng mga luha ko. Hindi ko kayang pigilin ang paghikbi ko. Nasasaktan ang damdamin ko. So