Liwanag na tumatama sa aking mukha ang nakapagpagising sa akin. Bumangon ako at humikab bago nag-unat. Napatingin ako sa cabinet kung saan nailagay ko na ang mga damit kong dala kahapon. Nadaanan rin ng mata ko ang mini table na katabi niyon at kinagat ko ang pang ibabang labi nang makita ang laptop na ibinigay nya sa 'kin noon.Natatandaan ko pa kung paano ko sya niyakap nung sinabi nyang sakin nalang daw 'yon. Ang saya-saya ko nung mga panahong 'yon. "Argh! Move on na tayo, self! Huwag na natin isipin ang isang hatdog!" niligpit ko na ang pinaghigaan.Inayos ko ang kurtina at saglit pinagmasdan ang maulap na kalangitan saka nagdesisyon na bumaba na. Nakaupo na si nanay at saktong nagpapalaman ng cheese sa pandesal. Umupo ako katapat nya at kumuha na rin. "Good morning, anak.""Good morning, nay." Kumagat ako sa tinapay at wala sa sariling napangiti. Paborito ko 'to sa lahat ng breakfast sa umaga. Walang sinabi ang garlic bread at pancakes ng mga Vanhouger. Masarap rin naman 'yon

"Graciás, lola... lolo. I promise na susundin ko po ang mga payo ninyo, pati siyempre kay tatay daddy," bumaling ako kay tatay daddy na katabi ang agad na napasimangot na si nanay mommy."Ako rin naman, anak. Marami akong alam sa business business, papetiks-petiks lang okay na," natawa kaming lahat maging ang aking grandparents sa tabi ko."It's good that finally, our only granddaughter will manage the Belleza Inc. Si Rustin kasi ay marami pang kaartehan na ginawa bago magseryoso sa paghawak niyon," ani lolo Morven at tiningnan ang anak na siya namang nakasimangot ngayo't nakahilig ang baba sa balikat ni nanay mommy."I agree. Good thing, your daughter is not like you, sa tingin ko ay mana siya sa amin," si lola Ruscana."Sa amin siya nagmana," sabay pang sinabi ng mga magulang ko kaya natawa kami nila lola at lolo."By the way, hindi ko pa naman po ima-manage ang company, tutulungan ko pa si tatay daddy. I want to start on the lower stage, lo. At saka na ako uupo sa CEO chair kapag I

Naikuyom ko ang kamao at lihim na huminga ng malalim, pinapakalma ang sarili bago maglagay ng ngiti sa labi. Tiningnan ko ang lahat ng naroon. Ang engineer pala ang kasalukuyang nagsasalita kanina sa unahan. Dalawang architect at bale tatlong engineer ang nakikita ko ngayon sa aking harapan.May isang hindi pamilyar na mukha. Nakasiklop ang dalawang kamay nya at nasa ilalim iyon ng kanyang baba. Perfect na perfect rin ang kanyang panga, matangos na ilong, malalim na mga mata at makapal ang medyo salubong na kilay. Mukha syang seryoso at parang hindi mo sya magagawang pangitiin.Namilog pa ang mata ko nang makita si Trevor Gustave. Oo, iyong sa party na kaibigan ni Kiel! Nakataas ang kilay nya sa akin at hinihintay ang sasabihin ko. Mahina akong tumikhim."I-I'm sorry, everyone," pagkatapos ay bumaling ako sa nagsabing late raw ako."I'm sorry, Mr. Vanhouger. I maybe late but it's because of the traffic and even if I am, I think it's rude to conclude that I'm irresponsible." Nginitian k

Ang mga langgam na pula ay nagiging hantik na. Mas dumarami pa ang mga ito at mas nakakapanakit, ang pagkakakagat. Tinitiis ko nalang kahit sa totoo lang ay nakakaramdam na ako ng pagkairita."Babe, try this. I baked it for you," panay lang ang pagsalok at subo ko sa garlic rice, panay rin ang pagsubo ni Loriel kay Kelvin ng pagkaing dala nya na ewan ko kung ano at wala akong pake.Kanina pa sila nagsusubuan at naghaharutan dyan, lantaran ang mga hagikhik ng babaeng 'to. Ako ang nahihiya para sa kanya, hindi ba sya nahihiya sa mga nasa harapan nya? Jusko.Tumigil na rin sa pag-uusap sina tatay daddy at nagpokus na lamang sa pagkain ngunit panaka naka parin ang pagtatanong tungkol sa negosyo. Ako nama'y nananatiling nakayuko sa buong minutong may PDA sa harap ko, namin."You want more? Here oh, mac and cheese made by only me!" hindi na ako nakatiis dahil talagang makulit itong ulo ko, inangat ko ang tingin sa kanila.Nakangiti ng malawak si Loriel habang isinubo iyon kay Kelvin na naka

Lumabas ako sa Mercedes, sumunod si tatay daddy na tumabi kaagad sa akin. Umangat ang paningin ko sa matayog na building na nasa harapan namin.Belleza Incorporated. 'Yan ang nakalagay sa itaas pacurve style and kulay skyblue na may white sa gilid. Mas maganda ito para sa akin, syempre kami ang may ari, e.Dalawang araw na ang nakakaraan ngunit hindi parin ako tuluyang napapalagay ang loob. Iyong nangyari sa dinner ay nasa isip ko pa, lalo na naman yung sa restaurant. Nakatatak parin sa aking isip at sistema ang eksenang 'yon, detalyado kaya minsan ay natutulala na lamang ako kapag aksidente ko iyong naalala.Ang problema rito ay kahit anong gawin kong paglilibang ay hindi ko iyon magawang kalimutan. Ganito ako eh, kapag may pangyayaring mabigat sa pakiramdam ko ay umuukit sa akin nang husto."My princess, this will be your soon to be office." Nakalahad ang kanyang kamay sa nakabukas na pintuan. Humakbang ako para pumasok at inilibot ang paningin doon. Clean white and cream ang tema,