Natulog na ako mula nang makausap ko sina Brielle at Sir Aziel. Kailangan ko ring magpahinga para maihanda ko ang sarili ko dahil babalik na ako sa isla kinabukasan—bagay na hindi ko muna sinabi kina Brielle at Sir Aziel sapagkat alam kong pupunta sila sa bahay nina Dylan at baka sabihin nila kay Dylan na aalis na ako. May parte sa akin na ayaw umalis at kausapin na lamang si Dylan tungkol sa nangyari. Alam ko naman na sa pagkakataong ito, naniwala na si Dylan na ang babaeng iyon ang totoong Kaia. Malamang, paniniwalaan niya ang babaeng iyon kaysa sa akin. Alam niya ang nangyari sa buong buhay ni Kaia Clemente samantalang ako… wala akong ibang alam maliban na lamang sa magkamukha kaming dalawa. Gusto kong i-message si Tres at sabihin sa kaniya na sunduin nila ako sa pier pag-uwi ko pero naalala kong wala pala sa akin ang  telepono ko kaya’t hindi ko siya ma-itext. Mukhang wala akong choice kung hindi ang surpresahin na lamang sila n

“Thalia, may naghahanap sa ‘yo sa labas!”Agad kong pinunasan ang basa kong kamay dahil abala ako sa paghuhugas ng pinag-kainan namin ni Paige nang marinig ang boses ng kapitbahay namin sa labas. “Sino ho bang naghahanap sa akin?” tanong ko sa kapit-bahay namin matapos ko siyang pagbuksan ng pinto.“Hindi ko kilala kung sino pero mukhang dayo. Nandoon sa may dalampasigan. Kanina pa ‘yon dito at nag-iikot-ikot. Mabuti na lamang at natanong ko kung sino ang hinahanap niya.”Ilang beses akong napakurap nang marinig ang sagot niya. Dayo? Sino namang dayo ang maghahanap sa akin?Bahagyang nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kung sino marahil ang naghahanap sa akin. Baka sinundan ako nina Brielle at Sir Aziel! Alam nila ang address ko dahil nakasulat iyon sa resume ko. Isa pa, sa pagkaka-alaala ko ay pina-imbestigahan nila ako kaya naman nakasisiguro akong alam na nila kung saan ako nakatira.Lumingon ako kay Paige na ngayon ay abala sa panonood ng TV. Kami lamang ang narito sa bahay

 Sa halip na isang linggo lamang ako rito sa isla ay naging dalawang linggo na. Akala ko noon ay nagloloko lamang si Tres nang sabihin niya sa akin na hindi niya ako palalabasin hangga’t hindi ko sinasabi sa kaniya na hindi na ako kailanman babalik pang muli sa Maynila.  Humugot ako ng malakas na buntong hininga at tumingin sa kisame. Halos maghapon na akong nakahiga at pakiramdam ko ay napakabagal ng oras araw-araw. Hindi ko pa nakakausap nang maayos si Tres dahil sa tuwing nag-uusap, nauuwi lamang kami sa pag-aaway at sinusubukan kong huwag nang makipag-away sa kaniya lalo pa’t kasama namin sa bahay si Paige. Mukhang umalis na rin si Dylan sa Siargao dahil mula nang makausap ko siya noon ay hindi ko na siya nakausap pa. Wala rin namang nabanggit sa akin si Tres na nagpakita na naman sa kaniya si Dylan dahil kung sakali man na hindi pa rin tumitigil si Dylan ay hindi rin titigil si Tres sa kaka-sermon niya sa akin at kakapilit na ka

 “I haven’t sleep a wink while waiting for you two. Mabuti at hindi pa rin nagigising  ngayon si Rory dahil kung hindi, baka nag-iiyak na ‘yon dahil naputol ang tulog niya,” reklamo ni Brielle at inabutan ako ng isang tasa ng tsaa.  Dahil nilalamig na rin ako ay kaagad kong ininom ang ibinigay niya. Naupo naman sa harap ko si Brielle at tumabi kay Sir Aziel na kanina pa nakamasid sa akin. Kapwa naka-krus ang braso nilang mag-asawa na para bang hinihinaty na magsalita ako at may aminin sa kanila. Nag-angat ako ng tingin at malakas na humugot ng malalim na buntong hininga. “Salamat nga pala sa pagsundo sa akin kahit na masiyadong biglaan. Ngayon lang kasi ako nakakuha ng tiyempo na umalis saka wala rin akong pera para sa pamasahe ko kaya wala akong choice kung hindi ang tawagan kayo,” panimula ko. “Did your fiancé locked you up?”  Sa halip na sagutin ang tanong ni Sir Aziel ay nagbaba na lamang a

2 TBHW 44"Sorry, I'm late. I had to sort things out with my husband before picking you up," agad na sambit ng nanay ni Dylan matapos kong sumakay sa kotse niya.Matipid ko siyang nginitian kahit na ilang minuto rin akong naghintay sa kaniya. Akala ko nga ay hindi na siya darating pa kaya't laking gulat ko nang may tumigil na sasakyan sa aking harapan. Nagmamadali naman akong sumakay nang tawagin niya ako dahil baka may makakita pa sa aming dalawa."Ayos lang po. Ako nga po ang dapat na magpasalamat dahil nag-abala pa po kayo na samahan ako."Laking gulat ko nang marahan niyang tapikin ang aking palad. Taka ko siyang tiningnan at agad namang bumungad sa akin ang matipid niyang ngiti."Alam ko na hindi ko dapat 'to ginagawa pero may iba talaga akong kutob sa nagpakilalang Kaia. Yes, she really acts like Kaia pero... may iba talaga. I couldn't point it out but my gut tells me that there's something wrong with her," saad niya."P-Pe