Nasa ganuon silang sitwasyon nang makarinig sila ng tinig na nagmumula hagdan.Napapapalakpak pa ito habang papalapit sa kanila."Well, well, well. Gising ka na pala?" Nakangising tanong nito kay Axe Finn.Nang makalapit ito sa harap ni Axe Finn ay nakapa- meywang ito. Sa likod nito ay ang apat nitong tauhan at ang isang babaeng pamilyar na sa kaniya. Ito ang babaeng kasama ni Vince nang ikulong siya ng mga ito."So it's true." Sabi ni Axe Finn na nakatingin sa babae."Bakit parang hindi ka nagulat?" Tanong naman ni Vince rito."Bakit pa naman ako magugulat e alam ko na ang lahat?" Ganting tanong naman nito kay Vince.Siya ay tahimik lang na nakikinig sa usapan ng mga ito. Wala siyang balak makisawsaw dahil wala naman siyang alam sa pinag- uusapan ng mga ito.Ngunit dahil na rin sa pag- uusap nila ay nalaman niya na kakilala ni Axe Finn ang babae."Why Lizette?" Nakuha nitong tanungin sa babae na punong- puno ng hinanakit.Nag- iwas lang ng tingin ang babae at hindi nito sinagot ang t

"May lead na ba kayo?" Tanong ni Baxter sa mga pulis.Napailing ang mga ito. Wala pa rin silang lead kung sino ang kumuha kay Axe Finn at kung saan ito dinala. Dahil nga sa biglaang pagkawala ng kuryente ay nahihirapan ang mga itong mangalap ng impormasyon para sa madaling paghahanap sana kay Axe Finn.Ang location ng cellphone nito ay itinuro lang sila sa ilang metro mula sa event place. Siguro ay tinapon doon ng mga salarin ang cellphone nito para hindi nila ma- track ang lokasyon nito.Mautak din ang mga ito. Naisip kaagad ng mga ito ang mga posibleng mangyari kung hindi nila naidespatsa ang cellphone ni Axe Finn.Magdamag na ang lumipas ngunit bigo pa rin silang magkaroon ng lead kung nasaan ito. Maging si Davin ay hindi din naman tumigil para mahanap na si Axe Finn ngunit wala pa rin talaga silang makalap na impormasyon.Sa magdamag na lumipas na iyon ay alam niyang madami na ang pwedeng mangyari. Alam niyang posible na kapag natagpuan na nila si Axe Finn ay wala ng buhay ito. Na

Papalubog na ang araw ng oras na iyon. Bukod na nga sa pagod na pagod na ang katawan niya at hinang- hina na ay dumagdag pa ang halos buong maghapon siyang nakabilad sa sikat ng araw.Saktong- sakto kase sa tapat niya ang sinag ng araw kung saan walang bubong doon at tumatama direkta sa kaniya ang sikat ng araw.Tuyong- tuyo na rin ang bibig niya. Simula kagabi nang bihagin siya ng mga ito ay hindi na siya pinakain o pinainom man lang. Ang tanging paglunok ng sarili niyang laway ang tanging nagawa niya.Hindi niya inakalang aabutin niya ang ganuong sitwasyon. Wala sa utak niya na isang araw ay mararanasan niya ang ganuong bagay. Napapikit siya.Hinang- hina na ang katawan niya. Halos bumigay na ito dahil sa sakit at pagod. Napatanong tuloy siya sa kaniyang sarili kung kaya pa ba niya sa kabila ng sakit at pagod na nararamdaman niya.Tama pa ba na lumaban pa siya? Tama pa ba na umasa pa siya na may darating pa para iligtas siya?Biglang pumasok sa utak niya sina Baxter, Scott, Gion at

Palakad- lakad si Baxter habang nasa tapat ng pinto ng ICU.Madaming dugo daw ang nawala kay Jazz dahil sa pagkakabaril nito. Isa pa ay may ilang internal organs daw itong nadamay sa pagkakabaril nito.Malaki daw ang posibilidad na hindi daw maging success ang operasyon dahil sa dami ng dugo ang nawala sa katawan nito.Si Axe Finn naman ay may namuong dugo daw sa ulo dahil sa matinding pagkakabugbog daw nito na kaagad naman ding inoperahan.Kinakabahan siya dahil hindi naman 100 percent ng inooperahan sa ulo ay nagiging success. Ngunit wala siyang ibang hiling kundi sana ay maging success ang operasyon nilang dalawa."Umupo ka nga Baxter. Nahihilo ako sa kalalakad mo." Reklamo ni Vein na kasama na nila doon ng mga oras na iyon. Ilang oras na ang nakalipas nang makarating sila sa ospital. Ang mga suot nga nila na kanina ay basa ay medyo natutuyo na. Agad naman siyang sumunod sa sinabi nito at pagkatapos ay napahilamos sa kaniyang mukha."Kaya nila yan. Huwag ka ng mag- alala." Sabi s

Pangalawang araw na niyang pumapasok sa kaniyang opisina. Kahit may benda pa ang kaniyang ulo. Siniguro niya namang umiinom siya ng gamot para gumaling na ito kaagad."Good morning Sir." Nakangiting bati sa kaniya ng sekretarya niya."Good morning din sayo." Balik niyang bati rito at pagkatapos ay nginitian ito. Naging normal naman ang pagpasok niya sa kaniyang opisina at lahat ay nag- alala sa kaniya ngunit siniguro naman niya sa mga ito na okay lang siya.Nang araw ngang iyon ay balak na nilang pumunta sa venue kung saan niya ipapatayo ang ipinangako niyang ospital para sa mga tao sa kaniyang bayan.Gusto niyang tuparin ang kaniyang pangako upang magkaroon na tuluyan ng libreng pagpapagamutan ang mga tao. Bagamat malaki ang budget na kailangan nito ay alam niyang matutupad na ito 100 percent.Nasa kalagitnaan siya ng pagche- check ng mga plano nang biglang msy maglapag ng kape sa kaniyang mesa."Coffee Sir. Mukhang hindi pa kayo nagkakape." Nakangiting sabi ng kaniyang sekretarya.