Huminto ang sasakyan sa tapat ng isa pang bahay, sa pagkakataong ito ay ilang bahay ang nakapaligid sa bahay na ito, ngunit kakaunti ang mga ito para maging komportable si Amelia."You should move it now. Tapos na ang trabaho ko." Wika ng driver na nakamaskara, at doon lang napagtanto ni Amelia na nakatitig sa kanya si Fred.Naikuyom ni Alive ang kanyang mga panga at binuksan ang pinto, maingat na hinawakan si Alice sa kanyang sarili.Tumingin siya sa malayong kalsada, sinusubukang hulaan kung nasaan sila, ngunit wala siyang nakuha.Ang alam lang niya ay napakalayo nito sa una nilang kinaroroonan."Sumama ka sa akin." Sabi ni Fred sa kanya, iniindayog ang susi sa kanyang kamay."Bakit tayo nandito? Bakit tayo umalis sa kabilang bahay? Anong balak mo?""Too many questions after such a long ride. Ayaw mo bang magpahinga? Kung ayaw mong magpahinga, gusto kong magpahinga."Binuksan niya ang pinto at tumabi para maunang pumasok si Amelia."Fred! Hindi dapat nasa ganitong sitwasyon si Alice

"Tapos na ako, Amelia. Aalis ako ngayon. Ano pa bang kailangan niyo ni Alice? Kukunin ko ang lahat.""Kapag lumabas ka, ikulong mo kami sa bahay ha?" Tanong niya habang nakatitig sa mukha niya. Napalunok si Fred at umiwas ng tingin.“Oo. ako…”"Wala kang tiwala sa akin na iiwan akong mag-isa sa bahay nang walang pagpipigil.""I'm sorry, Amelia. Ngunit hindi ako maaaring maging pabaya sa iyo. Hindi na."Napangiti si Amelia at umiling at tumingin sa kanya. "Hindi mo kailangang makaramdam ng sobrang sama ng loob tungkol dito. Naiintindihan kita, okay? Pero may hiling ako."Dahan-dahang iniangat ni Fred ang ulo at tumingin sa kanya. "Ano ang iyong kahilingan?"“Pwede ba akong sumama sayo? Napakatagal ko nang isinama si Alice sa paglalakad. Mukhang naiinip na siya. Gusto ko siyang ilabas ngayon. Kaya pwede ba kaming sumabay sayo sa mall? Maaalala ko ang iba pang mga bagay na kailangan ko kapag nakita ko rin sila.""Iyan ang hiling mo?" Tanong niya, at tuwang-tuwa siyang napaangat ang ulo.

Nakahanda na ang hapunan sa mansyon ni James, at umupo silang lahat sa hapag kainan para kumain. Umupo si Helen malapit kay Charles, habang si Penelope naman ay umupo sa tabi ni Elena."Elena, kamusta ang unang pagkakataon mo sa opisina?" Tanong ni Helen pagkatapos ng ilang minutong paghuhukay sa kanilang pagkain.“Sobrang hectic, Ma’am! Binomba ako ng amo ko ng napakaraming trabaho. Pero mabubuhay ako. Mag-a-adjust ako sa lalong madaling panahon." Tugon niya, at lahat sila ay tumalbog maliban kay James.Tumingin siya kay James at napansin niyang wala itong pinapansin kahit kanino. Siya lang at ang pagkain na nasa harapan niya."Pookie, okay ka lang ba?" Tanong niya.Inangat ni James ang ulo niya at tinapunan siya ng nakakamatay na tingin. "Ano ang nagbigay sa iyo ng lakas ng loob na tawagin ako ng ganyan? Sa palagay ko ay nilinaw ko ang aking sarili tungkol doon. Stop calling me that stupid name as if you own me, okay? Ako ay may asawa, may anak." Tugon niya ng may matinding galit.B

"Anong ginagawa mo sa phone ko?" takot na tanong ni Penelope. Gusto niyang lumapit kay Elena, ngunit itinaas niya ang kanyang kamay at pinigilan siya."Bakit?" Bulong ni Elena.Itinikom ni Penelope ang kanyang mga panga at tinitigan ang mga teleponong nasa kamay niya. Hulaan niya na alam na ni Elena ang sikreto niya."Halika dito." Dali-dali siyang lumapit sa kanya at hinila siya sa kamay, papasok ng kwarto. Isinara niya ang pinto sa likod niya at ni-lock ito.“Bakit mo gagawin iyon sa anak mo, Nanay?! Pati ang anak at apo mo?!” Dismayadong bulalas ni Elena."Pakinggan mo muna ang sasabihin ko?""Walang dapat ipangatwiran ang ginawa mo sa kapatid ko, Mom. Masyadong extreme ito. Hindi dapat magkaroon ng anumang bagay na magtutulak sa iyo na gawin ang gayong kasamaan sa iyong sariling dugo.”“Ang dugo ko? Oo! Tunay na dugo ko siya, ngunit wala rin siyang awa sa sarili niyang dugo! Elena, ipinadala niya ang iyong ama sa Kulungan!"Napaawang ang bibig ni Elena sa pagkamangha, at nanunuya

Nakarating sina Amelia, Fred at Alice sa shopping mall pagkaraang ibinaba sila ng taxi."Nandito na tayo. Saan tayo magsisimula?" tanong ni Fred.“Kami o ako? Fred, hindi mo na kailangang lumibot para hanapin ang babaeng ito para sa akin. Ni hindi mo alam kung ano ang hitsura niya. Kapit ka lang kay Alice. Kapag tapos na ako, pupunta ako sa iyo. Mangyaring panatilihing ligtas ang Buhay. May tiwala ako sayo kaya hinahayaan kitang makasama siya."Ngumiti ng malawak si Fred at tumango. “Alam mo kung gaano kita kamahal ni Alice. Hinding-hindi ko hahayaang saktan ka ng sinuman. Iikot kami sa mall, siguro sa Game Center. Ngunit mangyaring huwag magtagal. Kung may nakita o napapansin kang kakaiba, tawagan mo ako. Tatakbo ako."Isang matamis na ngiti ang isinalaysay ni Amelia at tumango rin. Lumapit ito sa kanya at ginawaran siya ng malambot na halik sa pisngi."Salamat."Bahagyang napahawak si Amelia sa kanyang mga panga at lumingon. Luminga-linga siya sa mall at inalala kung saan siya unang