She stilled. Parang hindi siya makagalaw habang nakatingin sa dalagang nakatingin sa kanya at nakangiti. Nang may humawak sa kanyang balikat ay bahagya siyang napagitad sa gulat. Nilingon niya si Leon ay wala sa sariling kumurap-kurap.“B-bakit?”Hindi pa man nakakasagot si Leon at inambahan siya ng yakap ni Solene. Bahagya siyang napaatras at kumurap. Muli siyang tumingin kay Leon at napansin ang pag-igting ng panga nito.“I miss you so much, Chandria!” Solene said while hugging her tightly. “Akala ko hindi na kita makikita.”Mariin niyang kinagat ang kanyang ibabang labi at bumuntong hininga. Dahan-dahan niyang inangat ang kanyang kamay at bahagyang tinapik ang balikat nito. Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin ngayon. Hindi niya rin alam kung paanong natunton siya ni Solene.Matapos ng ilang segundo ay agad na kumalas sa yakap si Solene at tinignan siya. “How have you been?”Tipid siyang ngumiti rito. “I-I’m fine. Anong ginagawa mo rito?”“I came here to meet you. Hinihinta

Her hands are trembling as hell. Hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala sa isip niya ang mga napag-usapan nil ani Solene, at nadagdagan pa ‘yon nang tumawag si Leon na akala niyang kuya niya. Kaya naman labis ang hiyang nararamdaman niya ngayon. Pantaleon Farris heard her sobbing! Ano na lang ang mukhang ihaharap niya sa binata? Kahit noon pa man ay ayaw niyang may nakakakita sa kanyang umiiyak. She doesn’t want anyone who are not close to her hear her crying or know she’s vulnerable. She doesn’t want people to take advantage with her vulnerability. Napahilamos na lang si Chandria sa kanyang mukha at bumuntong hininga. Pinilit niya ang sariling bumangon at nagtungo sa banyo para maligo para kahit papano ay kumalma ang kanyang nanginginig na sistema. Binabad ni Chandria ang sarili sa ilalim ng shower. Malamig ang tubig ngunit hindi niya ito alintana. Habang patuloy sa pag-agos ang kanyang mga luha na sumasabay sa agos ng tubig mula sa showerhead. And she didn’t bother to stop herself

“My gosh, they’re beautiful!” puri niya habang nakatingin sa kumikinang na gemstone sa tuktok ng engagement ring ni Eris. “I’m so happy for you, Eris. You deserve this.”“I know,” puno ng kumpyansang saad ni Eris dahilan para matawa silang pareho. “No, kidding aside. It was really unexpected.”And Eris started telling the story over again. Leil is sleeping in her arm while Eros is lying beside parehong tulog ang mga ito sa pagod dahil sa kanilang kulitan kanina. She missed them a lot. Kaya kahit na gaano siya kapagod sa araw na ito ay nagagawa niya pa rin ang makipaglaro sa mga ito.“So, kailan ang kasal?” tanong niya.Nagkibit balikat si Eris. “As soon as possible raw. So maybe next month? How about you? Kamusta ka nitong mga nakaraang araw.”She bit her lower lip. “Nasabi ko na ba sa ‘yong nahanap ako ni Marco at Solene?”Eris’ lips parted for a bit. “Are you sure? Nahanap ka nila? Tapos ano na? Sinumbatan ka ba ni Solene?”Walang pagdadalawang isip na tumango si Chandria. “Yes, she

“Will you be okay here?” malumanay na tanong ni Leon sa kanya. She forced herself to smile and nodded her head. “Yes, yes. Go ahead.” Tumango si Leon at iniwan muna siya. Nilibot niya naman ang kanyang mata sa buong paligid. Everyone looks so sophisticated. Lahat ay branded ang suot. Lahat sila ay mayaman. Napapatanong na niya ang sarili kung ano ang ginagawa niya rito at kung bakit siya pumaagad sa sinabi ni Leon na sasama sa birthday party na ito. “Chandria?” Wala sa sarili siyang napatingin sa nagsalita at bumungad sa kanya ang birthday girl. She’s smiling at her direction and walking towards her. Pinilit ni Chandria ang ngumiti. Nang makalapit si Crizel sa kanyang direksyon ay mas lalong tumamis ang ngiti nito. “Where’s Leon?” malumanay nitong tanong. Damn, even her voice sounds angelic. Tumikhim siya at pilit na ngumiti. “Umalis. May kakausapin yata.” She smiled. “It’s good to see him bringing someone now. Dati kasi, sobrang sungit niya, lalo na sa mga girls kaya naman tuw

Naranasan mo na bang gawin ang isang bagay na ipinagbabawal sa ‘yo ng mga magulang mo at nahuli kang sumusuway nito? Ganitong-ganito ang nararamdaman ngayon ni Chandria habang nakaupo sa tabi ni Leon at kaharap ang ama nitong si Don Leonardo. “Kaano-ano mo ang anak ko?” masungit at malamig na tanong ng Ginoo. She bit her lower lip. “Uhm… a-ano po─” “Why are you interrogating us?” masungit na tanong ni Leon. “I told you to give me some time.” “Did I approve that?” baling nito sa anak. Umigting ang panga ni Leon at bumuntong hininga na para bang kinakalma ang sarili niya. Hindi maiwasang mapuna ng dalaga ang resemblance nito sa isa’t isa. Pwera na lang sa kanilang mga mata. Pero sa hitsura at postura, malalaman mo kaagad na mag-ama sila. “Go upstairs, Chandria.” Napatingin si Chandria kay Leon at mukhang seryoso ito. Bumaling din siya sa ama ni Leon at mukhang wala itong pakialam kung aalis man siya o hindi. She immediately excused herself. Muli siyang umakyat sa second floor gami