It's true indeed that when you forgive, you're not doing it for others. Instead, you're doing yourself a favor to be free from all the pain of the past. You'll feel that satisfaction and tranquility inside your heart and mind.For me, honestly it's the hardest but same time the best thing I did in my life. When I chose to forgive Derick regardless of whatever his reasons were, I also freed myself from anger and hatred.It gives me the freedom to do something I need to do for no one but for myself to be able to fully move on with my life.Life is short, I don't want to waste it by living with that tragic memory in the past. There are so many things that I need to enjoy. I have my son, despite the heartaches that Derick gave me, he also give me the best gift that I will always be grateful forever, that is my Vaughn Drake."Mommy... are you ready?" my son exclaimed excitedly habang pababa ito sa hagdanan.We planned that we are going to visit our baby angel today. Kung sana nabuhay siya,

"Hi there, Tita!" Maarteng tawag nito kay mommy na wala namang pakialam sa kanya.Sino ba kasi ang nag-imbita sa babaeng ito na pumunta dito. Seems that every body is getting rid of her.It's so obvious that everyone is annoyed of her presence. Isn't she aware of that or talagang makapal lang ang pagmumukha niya?"Are you fine, anak?" Nag-aalalang tanong nito sa akin. "I'm fine, Mom...don't worry" I said giving her a sweet smile.I'm calling her mommy kasi yon ang sabi niya sa akin para masanay daw ako. Tuwang-tuwa naman ako kasi sa wakas may matatawag na akong ina ulit.Marahan pa nitong pinisil ang kamay ko at malambing akong nginitian. What a motherly act. My heart fluttered upon seeing her smiling at me.Napansin kong lumapit ito sa gawi ni mommy at agad bumeso. Mataray pa itong sumulyap sa akin at tinaasan niya pa ako nang kilay. Bruhilda talaga.As if naman affected ako. Like hello gurl, kalbuhin ko kaya yang kilay mo tingnan natin kung makakapagmaldita ka pa ba.I remained my c

Nagising ako dahil nakikiliti ako sa pahalik-halik ni Derick sa aking leeg. Nakabaon ang mukha niya sa leeg ko at mahigpit na nakapulupot ang mga braso niya sa akin.Sinubukan ko siyang itulak pero bigla ako nitong dinaganan. Pagtingin ko sa mga mata niya nagsimula na naman itong naging malamlam.Oh my ghad wala bang kapaguran ang lalaking ito. Anong oras na ba? Sinulyapan ko ang orasan alas siyete na pala nang umga. Sigurang ilang minuto nalang gising na din ang anak namin.Nakakahiyang maabutan kami nito sa ganitong kalagayan. Suot ko ang aking pantulog pero si Derick, tanging boxers lang ang suot nito."D, stop baka maabutan tayo ni Drake dito." Saway ko sa kanya dahil nagsimula na naman itong masahiin ang dibdib ko. "Hindi ka ba nag-aalala na baka magising yon at madatnan tayo dito sa kwarto niya?""Quickie lang Love, please...Promise bibilisan ko." Gusto kong matawa sa pagmumukha niya para itong anak ko sa tuwing kinumbinse ako 'pag may gusto itong hilingin sa akin."Walang quick

Time flies so fast. The celebration for Drake's 10th birthday was successful. Ipinakilala kami sa lahat nang mga kakilala nang mga Valderama na imbitadao sa kaarawan nang anak ko. Nagmistula itong awards night sa daming mayayamang bisita na inirampa ang naggagandahang mga soot nang mga ito. Yong iba mainit ang pangtanggap sa amin pero hindi rin maiwasang marami ang nagtataasan ang kilay. Lalo na sa akin, pero wala silang maipintas. I'm independent and successful in my own way. May sarili akong kumpanya, hindi man ako kasingyaman nang mga Valderama atleast may maipagmamalaki din akong akin. I worked hard to earn it, kaya wala akong dapat na ikahiya sa kanila.May narinig pa nga akong nagbubulungan na kesyo yaman lang nila ang habol ko, gold digger daw ako at ginagamit ko lang ang anak ko para masilo si Derick pero wala akong pakialam. I know my worth. I don't need to tell them my story. They only know me by name, but not my whole being. Sino sila para husgahan ako?Pasalamat din ako

Warning: Contains sensitive topic please be aware. Kung may trauma po kayo,please skip this chapter.Napapitlag ako nang biglang may humawak sa akin. Ang mga palad nito ay mainit at dinig ko ang malakas na paghinga nito na tila nahihirapan."Seb?" Tanong ko dahil wala akong makita sa sobrang dilim ng paligid."Saph..." sagot nito sa napapaos na boses. Halos pangilabutan ako nang inilapit nito ang mukha niya sa akin. Ang hangin mula sa kanyang hininga ay pumapaypay sa aking mukha. Marahang gumapa ang mga kamay niya sa batok ko at marahan niya itong minamasahe. Kinikilabutan ako. Bakit ganito ang paraan nang pagkahawak ninSebastian sa akin. Iba na ang nararamdaman ko, biglang bumilis ang tibok nang aking puso.Hindi ito normal na kilos ni Sebastian. I know something is wrong. His breathing is heavy and he is panting.Duda akong may kinalaman dito ang itinurok nang mga tauhan ni Kathiana sa kanya kanina bago namatay ang ilaw. Oh my God. I gasped when realization hits me, they injected dr