"CHARITY, okay ka lang ba rito?" Nakangiting tanong ni Dra. Lesley kay Charity nang lapitan siya nito. "Oo naman. Don't worry about me, Les..." Sagot niyang nakangiti sa babae. "Sige babalikan kita later, hinahanap ako ni Fausto, e. Kumain ka lang diyan, okay?" Bilin ng babae bago siya muling iniwan. Narito siya ngayon sa reception ng birthday party ng anak ni Dra. Lesley na si Fausto. Nagkita silang dalawa ng hindi sinasadya sa isang mall last week, nakipag-kwentuhan and nasabi niya sa babae na hindi na siya nagtatago kay Cameron and Lesley was glad to know about it. Hangang sa inaya siya nito sa birthday party ni Fausto na hindi niya natanggihan. Kaya ngayon ay narito siya sa reception at iniikot ikutan ang buffet food na sobrang sasarap. Nang makakuha ng pagkain ay umupo siya sa mesa na tanging siya lang, wala naman siyang kilala sa mga naroon, maliban kay Lesley at asawa nitong si Dev. Panaka-naka naman siyang chinecheck ni Lesley, nakakahiya na n

HINDI alam ni Cameron kung tutuloy pa siya sa pagpasok sa mansion ng kaniyang ama nang mga sandaling iyon, kaya nagpasya siyang tumigil at huminga ng malalim. Is he ready to know everything? Will his father tell the truth this time? Ano nga ba ang ikinatatakot niya? Ang malaman na totoo naman talaga ang lahat ng nasa isip niya na iniwan siya noon ng kaniyang ina, kapalit ng malaking halaga? O natatakot siyang malaman ang katotohanang hindi naman pala totoo ang mga ibinibintang niya sa ina? Natatakot siya sa dahilang, paano pala kung mali siya ng iniisip all these years? Muli siyang humakbang papasok sa mansion ng ama, wala ito sa malaki, madilim at malungkot na sala nito kaya nagdesisyon siyang umakyat sa taas ng mansion, sa silid mismo ng kaniyang ama. Bukas ang pintuan ng silid pero pinili pa rin niyang kumatok. "Come in..." Tinig ni Senior Silvestre. Marahan siyang pumasok sa silid nito at nagulat ang matanda ng makita siya. Siguro dahil simula inoperaha

INAYOS ni Charity ang nagulong buhok at nalihis na tshirt dahil sa kaharutan ni Cameron bago bumaba ng van. Tinototoo nito ang halik lamang, kaso ay may kasamang panghipo at ang halik ay sadyang nakakadarang. Kung wala lang sila sa van ay malamang sa malamang ay bumigay na nman siya sa mga haplos nito, lalo na at aminin man niya o hindi ay nasasabik din siya sa lalaki. "Mamaya na lang natin ituloy?" Pilyo pa nitong bulong habang pinapanood siyang mag-ayos ng sarili. Tinignan niya ito ng masama. "Magtigil ka nga muna sa kaharutan mo?" Angil niya sa lalaki na binigyan lang siya ng nakakalokong ngisi. "Cold hands?" Natatawang sabi ni Cameron nang hawakan siya sa kamay upang alalayang bumaba sa van. "Paanong hindi ako kakabahan, haharap ako sa ama mong demon-" pinigilan niya ang sarili upang hindi masabi ang huling salita. "Demonyo?" Pagpapatuloy ni Cameron na natatawa. "Ikaw ang may sabi niyan, hindi ako." Kumapit siya sa braso ni Cam

TILA ba lalong nanggigil si Cameron at kinagat nito ang ibabang labi niya. Pagkatapos ay muling sinakop nito ang labi ni Charity. Naramdaman na rin ni Charity ang paglalakbay ng isang kamay ni Cameron, kumapa sa kaniyang dibdib, dama niya ang init ng palad nito kahit may suot pa siyang roba. Biglang bumaba ang kamay ni Cameron, sa ugpungan ng tali ng kaniyang suot. Wala siyang kahit ano na suot sa ilalim kaya oras na makalag nito ito yon ay tatambad sa paningin nito ang kaniyang mga tinatagong kayamanan. Hindi niya napigilang mapaungol dahil sa kiliting unti-unting bumubuhay sa init ng kaniyang katawan. Ang kaso... Biglang bumukas ang pintuan ng silid ni Charity at iniluwa nun si Calista na inosenteng pinagmasdan sila sa ganoong posisyon. Kapwa nanlaki ang mga mata nila. Sa likod ni Calista ay si Gab na nanlaki rin ang mga mata. "Mom, dad? What are you doing?" Inosenteng tanong ni Calista sa kanila. Agarang umalis si Cameron sa ibabaw ni Charity at si Charity na

PAGBALIK nila sa hardin at dala ang mga kape ay hindi nila nakita si Senior Silvestre at Madam Ada. Lumapit sila kina Milet at Stefano at nagtanong kung nasaan ang mga ito. Nginuso ng dalawa ang isang bahagi ng hardin na malayo kung nasaan sila ngayon. Pagkalapag nila sa kape ay tinungo nila ni Cameron ang bahaging iyon at natanaw nilang tila seryosong nag-uusap ang dalawa. "I think we have no business here," aniya kay Cameron. "Yah. I think so," sagot naman ni Cameron at inakbayan siya nito at tahimik na bumalik at nakipag-umpukan kina Gab. "Mukhang magkakaroon pa tayo ng kapatid, ah?" Natatawang biro ni Gab kay Cameron nang makaupo sila malapit dito. Abala ito sa pakikipaglaro kay Calista. Titang ina talaga ang peg nito. "Shut up. Nakakakilabot ang sinabi mo," masungit na sabi naman ni Cameron sa kapatid na tanging malakas na halakhak ang naging tugon. "Ay, oo nga pala. Lumpo na rin si dad. Hindi na kakayanin," patuloy pa nito na ikinat