Chapter 50Pinagpalit ni Yvonne ang naka-dekwatrong paa, ngayon ay ang kanang paa naman niya ang nakapatong sa kaliwa. Ilang sandali pa ay ibinalik niya iyon sa dating pwesto, she then tapped her toes on the floor. “Tita Yvonne? Ikaw ba talaga ’yan?” Tumaas ang isang kilay ni Yvonne at saka binalingan ang katabi niyang si Michelle. Pinakatitigan niya ito mula ulo hanggang paa. “Dalaga ka na,” komento niya.Napairap si Michelle dahil sa ginawang pagsasawalang bahala ni Yvonne sa kaniyang sinabi. “Nagulat kami nang bigla kayong nawala, I can still remember how Z cried at that time. Hindi nga siya mapatahan ni Mommy eh.” Napaiwas ng tingin si Yvonne dahil sa sinambit nito. “I know,” tipid niyang tugon. Dumaan ang mahabang katahimikan matapos noon. Napakamot sa kaniyang batok si Michelle sapagkat inuna na naman niya ang tabil ng dila niya. She knows that she shouldn't have said that. Ilang sandali pa at nabasag ang katahimikan nang lumabas mula sa kwarto ang doctor na nagasikaso kay

Chapter 52Madadama ang tensyon sa buong lugar. Hindi malaman ni Mico kung sino ang kaniyang lalapitan sa dalawa. Kilala niya si Yvonne at alam niya ang ugali nito. Nakangiti man ito pero alam niyang may galit sa likod noon. Hindi niya alam ang dahilan kaya naman sa huli ay nilapitan niya ang dalawa at saka inilayo si Luna sa kapatid. “Magsisimula na, nariyan na ang Pari,” pamamagitan niya sa dalawa. Kaniyang hinawakan ang braso ni Yvonne at sa iginaya ito sa bakanteng upuan katabi ni Lorraine. “What’s gotten into you?” nagaalalang tanong ni Mico sa kapatid. Naging malalim ang pagbuntong hininga ni Yvonne, senyales na naiinis ito sa puntong iyon. “I’ll tell you later.” Tango na lamang ang isinagot ni Mico. Lumipas ang ilang sandali at hindi rin nagtagal ay natapos ang pag-seseremonyas ng pari. Kani-kaniya ang ginawang paghuhulog ng bulaklak sa kabaong na hindi kalaunan ay tinabunan na rin ng lupa. “Kagigising mo lang, nakakunot na kaagad iyang noo mo,” pagbasag ni Mico sa tensy

Chapter 54“W-What are you doing here?” Paos at halata ang pagod maging ang sakit sa boses ni Tyler nang tanungin nito si Yvonne. Makikita ang pagka-alarma sa kaniyang mga mata. “I should be asking you that, what are you doing to yourself?” may inis na saad sa kaniya ni Yvonne dahilan para lumamlam ang kaniyang mga mata. Walang pagaalinlangang lumuhod si Yvonne para pantayan ang kaniyang asawa. Hindi na niya kaya pang tingnan ang punong puno ng sugat na likod ni Tyler. “Hindi naman kailangang umabot sa ganito, hindi ba’t sinabi ko sa ’yo na kukuhanin kita sumunod ka lamang sa ipinaguutos nila,” aniya at saka may inilabas na maliit na kutsilyo na kaniya namang pinindot at nagkaroon ng lagaring bakal sa dulo. “You’re not allowed in here. Umalis ka na habang hindi ka pa nila napapansin, Yvonne.” Parang naging hangin lamang ang sinabi ni Tyler sapagkat hindi nakinig si Yvonne at sa halip ay patuloy nitong nilagari ang kadena na siyang nakapulupot sa mga paa niya. “Hindi ako aalis h

Chapter 56Napasandal ang noo ni Yvonne sa magkasalikop niyang mga kamay. Mahina ring pumapadyak ang kaniyang kanang paa sa sahig ng kinalalagyang ospital. “Can’t I go inside?” aniya sa nagmamaka-awang tono. Napabuntong hininga lamang si Mico bago dahan-dahang umiling. “You know that you can't, they're still examining him you know?” saad nito bago tumabi ng upo sa kaniya. “Ilang linggo nang hindi mapakali iyang puwit mo, sinasabi ko na nga sa ’yong magiging ayos lang ang asawa mo,” dagdag pa nito at saka pasimpleng napairap nang ismiran lamang siya ng kapatid. Ilang minuto ang lumipas at namutawi ang katahimikan. Tanging mga hakbang lamang ng mga pasyente at mga staff ng hospital ang maririnig, mga tunog ng mga makina, iyak ng mga pamilyang minalas at hindi naisalba ang kapamilya. “What about, Luna? Ano nang nangyari sa kaniya?” pagbasag na tanong ni Yvonne sa katahimikan, kahit pa alam niyang magiging dahilan iyon ng awkward na atmosphere sa pagitan nila ng kaniyang kuya. “She’s

“Hey! That's mine!” Inilabas ni Zyler ang kaniyang dila sa kapatid na si Yhler. Matapos ay mabilis itong nanakbo patungo sa direksyon kung saan naroon ang banyo, tangay-tangay ang tinapay na may palamang peanut na kaniya pang dinekwat mula sa kamay nang kapatid. “Hayaan mo na. Here, take mine.” Napapairap na saad naman Xyler at saka iniabot ang hawak na tinapay kay Y. Nagkibit balikat na lamang si Y. Parehas silang napalingon nang marinig ang paglagatak nang pamilyar na sapatos. “You’re both going out?” takang tanong ni X sa mga magulang nang makitang nakaayos ang mga ito at pababa mula sa second floor. “Yeah, may kailangan lang kaming puntahan nang papa niyo. Your Tito Mico will be here, along with Michelle.” Inaayos pa ni Yvonne ang suot na hikaw habang naglalakad palapit sa kanila. Hinalikan nito ang noo nang dalawa bago, bumaling kay X. “Where’s Z? Nevermind, babalik din naman kami bukas,” “Let’s go, before we get late.” Dali-daling sumunod si Yvonne kay Tyler. Kaninang um