I knew it was time as I kept staring at the computer screen, which cast an eerie light of blue in the dark room with its glow. Ito ang oras ng una kong hakbang para sa aking paghihiganti sa lalaki na dinurog ako ng sobra. Kung inaakala niya na hahayaan ko na lang ang lahat ng nangyari ay nagkakamali siya, dahil gagamitin ko ang mga nalaman ko sa kaniyang kompanya para unti-unti siyang pabagsakin.I was going to make use of the details I had obtained as a weapon tonight to get back at him. I signed into the anonymous email account I had created just for this purpose with shaky fingers. Itinipa ko sa subject ng email ang mga salitang... 'Walang Lihim Na Hindi Nabubunyag'As I connected the files holding all the damaging information—the unpaid debts, the fraudulent loans, and the approaching bankruptcy, a smirked form on my lips. Kung inaakala ni Lucas na mananatili ang baho ng kaniyang kompanya sa loob nito ay nagkakamali siya. Hindi ako papayag na pati ang iba pa niyang kasamahan sa tr

"What are you doing here?!" Tumayo ako mula sa aking pagkakaupo. "Hindi ikaw ang kailangan ko," madiin na sambit ni Lucas kay Dylan."Paano ka nakapasok dito?" Sa halip na sagutin niya ako ay ibinalibag niya sa aking lamesa ang isang manika, na magulo ang buhok, putol ang kamay at paa at nakakatakot ang mukha."Ikaw ba ang nagpadala niyan kay Roxanne?!" Isinara ko ang pintuan ng aking opisina. Nagkatinginan kami ni Dylan, inutos ko iyon sa kaniya noong nakaraan na araw."Sandali nga, Lucas...""Bakit ba palagi mo ako sinisisi? Noong una ay tungkol sa nangyayari sa kompanya mo. At ngayon ito?""Bakit hindi? Marami ka dahilan para gawin lahat ng iyon." "Oh, mabuti naman at alam mo na marami ka atraso sa akin. Pero uulitin ko sa iyo, Lucas. Wala akong ipinapadala na ganiyan sa kabit mo." Nagtiim ang kaniyang bagang. "Huwag ko lang talaga malalaman na ikaw ay may pakana ng lahat ng nangyayari sa amin. Nang dahil sa manika na iyon ay muntikan na mabitawan ni Roxanne ang anak namin." Mal

Kapwa nakaupo kami ni Dylan sa maaliwas na kapehan malapit lamang sa harapan ng aming kompanya. Bagama't kapwa may tasa na ng kape sa aming harapan ay hindi ko binalak na tikman iyon dahil baka mas lalong bumilis ang tibok ng aking puso. The surroundings were warm and welcoming, the ambiance. The atmosphere was filled with the smells of roasted coffee beans and sweet breads. But despite of its beauty, I can't stop my mind travelling back to past. "Nakita mo na ba iyong bulaklak na ibinigay ko sa'yo?" panimula na tanong niya sa akin. Ang boses niya ay mahinahon, bumabagay ito sa simpleng ngiti sa kaniyang labi. Napalunok ako at saka tumango sa kaniya."Ahm, y-yes. By the way, thank you." Kumislap ang kaniyang mga mata matapos ko iyong sabihin. Inusog niya ang kaniyang upuan palapit sa lamesa na siyang nakagitna sa amin. "Dianna, that flowers means a lot to me. Alam ko na hindi ka naman manhid para hindi mo mahalata." Sinalubong ko ang kaniyang tingin, ibinubulong sabaking sarili na

My heart was gasping with a range of feelings as I entered the cold courtroom. Ngayon araw ay tuluyan na namin tatapusin ni Lucas ang pagsasama na akala ko ay mapupuno ng pagmamahal ngunit puno na pala ng pagtataksil.As I looked on th other side, I saw my ex-husband's arm wrapped around his affair waist. I feel my blood boil with disgust and I want to pummel them into a pulp.Sa aking tabi ay si Dylan na nagpumilit na samahan ako rito, kahit na sinabi ko naman sa kaniya na kaya ko ng kontrolin ang aking nararamdaman kung ano man ang makita ko, ngunit ngayon ako nagpapasalamat at hinayaan ko na siyang samahan ako."I'm just here." Marahan niyang hinaplos ang aking kamay. Ngumiti naman ako sa kaniya para hindi na siya masiyadong mag-akala sa akin.As we sat prior to the judge, the courtroom filled with anticipation. The proceedings started, but I was distracted. Hindi ko maiwasan isipin na ito na iyon. Ang dating asawa ko ay tuluyan ng hindi magiging akin. Hindi ko rin maiwasan na sim

"Of course..." Mas lumakas pa ang bulungan. "Ano ba talaga? Totoo kaya ang mga iyan?""Kawawa naman ang mga nagtra-trabaho sa kompanya niya.""So, disappointing.""Of course, I'm not!" pagpapatuloy ko."Sinungaling! Iyang babae na iyan talaga ang may pakana ng lahat ng ito. Simula ng hiwalayan siya ni Lucas ay ginugulo niya na ang buhay namin," pag-entra ni Roxanne. Habang hindi na naalis pa sa aming gawi ang mga camera man. "How dare you try to ruin me, Dianna. Hindi ko akalain na kaya mo lahat gawin ito. Bakit hindi ka na lang umamin." Nilaro ko ang dulo ng aking buhok, kunwari akong napabuntong hininga ng malalim."Ano naman ang dahilan ko para guluhin ang buhay niyo, Lucas? Mayroon ba?" patay malisya na tanong ko sa kaniya."Posible talaga na gawin mo ito, dahil hindi mo matanggap na niloko kita, na naghanap ako ng ibang babae, at dahil na rin ako ang sinisisi mo kung bakit nalaglag ang anak natin!""Oh my!" reaksyon ng mga nasa taong nasa paligid."Ang mga ganiyan na lalaki dap