Thrizel’s POVMatapos ang pagsasagutan ng dalawang magkapatid. Ito na naman ako, nag-iisa sa labas ng resort. Ayokong makisalamuha sa kanilang pinag-uusapan, mas gusto ko pang damahin ang lamig ng hangin. Hindi man lang ako inaantok dito habang nakaupo. May kape naman sa aking gilid, inabutan ako ni Link kanina. Hindi kalayuan, natanaw ko ang isang pigura ng lalaki habang nakaupo sa dalampasigan. May ilaw sa kaniyang inuupuan kaya kita ko ang buhok niya. Kulay asul, walang iba kun’di si Blue. Nag-iisa lamang ‘to.Huminga ako nang malalim bago siya puntahan. Nakaupo siya sa buhangin kaya umupo rin ako. I asked him. “Pagkatapos ng nangyari kanina, hinatak na ako ni Link. Susundan sana kita sa tubig dahil nag-aalala ako.” Nilingon ko siya. “Ayos ka na ba? Grabe, may hinanakit ka palang gano’n. Hindi halata sa iyo.”Ilang minuto pa bago siya sumagot. Ibang-iba ang Blue kanina habang sumasayaw. Ngayon ay napupuno ito kalungkutan. Nakasimangot ang mukha. “Dahil ayokong intindihin ang pinopr

Brooks POVNandito kaming lahat sa sala. Tahimik lang, walang nagbibitaw kahit isang salita sa amin. Napabuntong hininga ako dahil iniisip ang dahilan ng babaeng ‘yon kung bakit umalis. Kung aalis man siya, sigurado akong magpapaalam siya sa akin. E, ano ‘tong ngayon? Dinaanan lang kami kanina. Sinaltik na naman ba ‘yon? Malamang si Thrale ang kasama sa iisang mesa.Tinawagan ko na siya ng maraming beses ngunit hindi sinasagot. Kung silang dalawa ni Thrale ang may problema, bakit ako no’n dinadamay? Hays, kapag talaga sinaltik siya, damay ang lahat. Babae nga naman. “She won’t leave us if you didn’t do anything. What happened to you and her again? When we sat in the chair. We’re fine, aren’t you?” Ang mga tingin ko ay inuusisa ang kilos ni Thrale. Nabibisto naman minsan si Thrale sa kaniyang kilos pero ngayon ay walang bago. Kalmado lang siya na hindi nangangamba.“Hon, nag-away na naman ba kayo?” Mahinhing pakikipag-usap ng kaniyang nobya sa kaniya. Malamang ay nag-away na naman sil

Thrizel’s POV“Aray!” Daing ko nang diinan ni Brooks ang paggamot ng sugat sa gilid aking labi.Hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang hapdi. Ang lapad-lapad ng kamay ni Cide, hindi kalakihan ang aking pisngi. Naalala ko pa nga nang sampalin niya ako, napatabingi pa ako ng ulo. Ganoon kalakas ang pagkakabuwelo niya.“Wala ka bang balak gantihan ang Cide na ‘yon?” Napatingin ako kay Isla na nagtitingin-tingin sa mga gamit ni Brooks. Ngayon lang sila nakapasok dito.“What revenge do you want?” Maselang pagtatanong ni Brooks habang dinadampian ng ointment ang gilid ng aking labi. “Revenge for Thrizel?” Napatigil siya sa paglalagay. Tiningnan si Isla. “Ubusin ang tauhan ni Cide saka siya isunod? Hindi ako patol nalang nang patol. Mga alagad ko lang kaya nang iyamutmot si Cide.”Narinig ko ang pagsinghal ni Nafe. Tinapon ang sigarilyo sa bintana. “Hindi titigilan ni Cide iyang lampa mong kasama.” Ako ang kaniyang tinutukoy ngunit wala lang sa akin kung mamaliitin ako nito. “Oh, ano nang gaga

Thrale’s POV“Kuya! Kuya!” Napalinga ako sa batang babaeng naghuhukay ng buhangin sa tabi ng dagat. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa paglangoy kahit alam kong masakit sa mga mata ang tubig dagat. Kanina ko pa gustong umahon dito ngunit sigurado akong kapag tumapak ako sa buhangin, hahatakin ako ng batang babaeng ‘yon. Napatingin ako sa langit dahil palubog na ang araw. Napatingin din ako sa tubig dahil malalim na ang dagat. Masyado ng hapon kaya high tide pero ito kami ngayon, nandidito pa rin. Mukhang wala kaming balak umalis sa dagat. Bukod sa mahangin at malamig, kaming dalawa lang kaya natutuwa ako dahil masyadong tahimik. Masarap naman sa pandinig ang paghampas ng alon.“Kuya, bilis. May alimasag ditooooo!” Muling sigaw niya. Wala akong nagawa kun’di umahon. Nakaramdam ako ng lamig nang umihip ang hangin ng malakas. Hindi ko iyon ininda para makarating lang sa p’wedto ng babaeng ‘to. Sa aming dalawa, ako lang ang basa. Ako ang nasabik sa tubig.“Anong alimasag ba

Thrizel’s POVMaagang umalis si Chef Sanchez sa aking apartment kaya ang nandidito nalang ay si Blue. Sinabihan ko siyang huwag magpapapasok ng kung sino-sino dahil siya ang maiiwan. Hindi ko napansin kagabi na may dala siyang bag, ang laman no’n ay puro damit niya. Mukhang sa akin siya makikitira. Ayaw niya raw muna kay Brooks dahil hindi siya pinapansin nito. Kapag daw kasi ganoon iyon, nagpapakalayo siya.Naglakad na ako pababa ng hagdan. Tinanaw ko muna ang balkonahe ng aking apartment pero hindi dumiretso ang tingin ko roon, sa kabila. Balkonahe ito ng pintong katapat ko. Nakakapagtaka kasi dahil nakahawi ang kaniyang kurtina. Lagi kasi iyong nakasarado kaya napatingin ako. Alam kong lalaki ang umuupa riyan dahil napapansin ko siya minsan. Hindi ko nga lang kita ang kabuoan ng kaniyang mukha.Ililihis ko na sana ang aking paningin doon nang may makita akong matang nakatingin sa akin. Ang mata niya ay napapagiliran ng mga sinampay. Hindi ko nakita ang kabuoan ng mukha. Dahil sa kab