PATULOY sa panginginig ang mga kamay ko habang hinihintay kong tawagin ako mula sa dressing room. Nagsimula na ang event, at naghihintay na lamang akong sabihin sa akin na oras na para lumabas ako.Sakto ay bigla na lamang bumukas ang pinto.“Miss Sophie, puwede ka nang lumabas,” tawag sa akin ni Sol.“O-Okay, lalabas na ako.” sabi ko saka tumayo.Bakit ba ako kinakabahan?At bakit feeling ko may mangyayari ngayong gabi?Dinig ko ang boses ni Miss Felestine habang nakatayo ako backstage, hinihintay na tawagin niya ang pangalan ko.“I have been looking for her for almost twenty years now. Long ago, I thought I would never find her again. But then God is too good because He let her live. And guess what? He even made a way for me to get close to my daughter. I didn't even know that the person I had been looking for was already right beside me. Ladies and gentlemen, I would like all of you to meet my one and only daughter, and also the next president of Felestine Company.”At nang marinig

MAYA-MAYA ay bigla na lamang tuluyan na namatay ang lahat ng mga ilaw.‘What happened? Where’s everyone?!’Patuloy lamang sa pagsigaw ang mga tao sa paligid namin.Tapos ay bigla ko na lamang narinig ang boses ni Vincent.“Let’s go, Sophie.”“H-Huh? Saan?”“Somewhere far from here.”“Ano? Pero—”Naramdaman ko na lamang ang paghawak niya sa kamay ko saka kami nagsimulang tumakbo sa isang direksiyon na hindi ko rin naman alam kung saan patungo.“Vincent, saan tayo pupunta?” tanong ko sa kanya?”Nang muling bumukas ang mga ilaw ay doon ko lamang na-realize na nasa labas na kami ng venue, may helicopter na nasa harapan namin at naroon din ang mga tao ni Vincent.Napatingin ako kay Vincent na hawak pa rin ang kamay ko.“Anong ibig sabihin nito, Vincent?”“Please go with me, Sophie.”“Pero Vincent.”Binitiwan niya ang kamay ko saka tumingin sa akin. “Will you go with me?”“Sophie!”Bigla ay nakita ko sina Lance, Miss Felestine, Sabrina at Venom.“Sophie, huwag kang sumama sa kanya!” sigaw n

“MARRY me again, Sophie.”Nanlaki ang mga mata ko. “A-Ano?”Diretso siyang tumingin sa akin. “Marry me again.”“Vincent, seryoso ka ba? Kasal pa rin naman tayo. Hindi ka pa nag-fa-file ng divorce, hindi ba?”“That marriage was fake. I only married you because I wanted someone to entertain me, but this time, I want it to be a real marriage. I want us to start all over again. I want you to marry me again, Sophie. I want you to spend the rest of your life by my side. Will you marry me?”Nakatitig lamang siya sa mga mata ko habang sinasabi ang mga bagay na iyon. Kitang-kita ko ang sinseridad sa mga mata niya.Napakalakas ng tibok ng puso ko at bigla ko na lamang naramdaman ang pamumuo ng luha sa mga mata ko. Pakiramdam ko lahat sa paligid namin ay bigla na lamang naglaho.“S-Siyempre naman, pakakasalan kita. Alam mo naman kung gaano kita kamahal. Alam mo naman kung gaano ako ka-willing na makasama ka kahit na ilang beses mo na akong nasaktan. Mananatili ako sa tabi mo kahit na ano pa man

NAGISING ako nang wala na si Vincent sa tabi ko. Inilibot ko ang paningin ko sa buong kuwarto, pero hindi ko siya mahanap.“Vincent?”Bumangon ako mula sa kama saka pinulot ang mga damit ko mula sa sahig saka muli iyong isinuot.Saan siya nagpunta?Bigla ko tuloy naalala iyong unang beses na may mangyari sa aming dalawa. Iniwan niya rin ako mag-isa sa loob ng kuwarto ko.Ginawa niya na naman ba?Iniwan niya na naman ba ako?Bubuksan ko na sana ang pinto para lumabas, pero may nauna na sa aking magbukas niyon.“V-Vincent!”“Where are you going?” tanong niya sa akin nang makapasok na siya sa loob ng kuwarto dala ang isang tray ng pagkain.Tumingin ako sa kanya. “A-Akala ko ay iniwan mo ako.”“And why would I leave you here?”“A-Akala ko kasi—”Naglakad siya palapit sa may round table saka inilapag doon ang mga pagkaing dala niya. Naupo siya sa upuan saka tumingin sa akin. “Sit on my lap. I’ll feed you.”“Huh?”“Sit here,” aniya habang tinatapik ang kandungan niya.Kaagad akong napangit

VINCENT’S POVI parked my car in front of Lance’s house. Sophie made me promise yesterday that I should talk to him and our parents about our wedding. That was why I am here.“G-Good evening, S-Sir Vincent,” one of his maids greeted me.“Where’s Lance?”“Nasa loob po siya ng library, sir.”I nodded as I entered his mansion. I went straight to his library and there I saw him drinking whiskey alone.“May I join you?”He shifted his gaze at me and furrowed his brows upon seeing me. He looked surprised, but then he just shrugged and beckoned me to sit on the chair next to him. Since there was only one glass there on the table, I just drank thewhiskey directly from its bottle.“Want to play chess?” I got surprised when he asked me.“Sure.”He then stood up and brought his chessboard as he sat back in his chair again.“What should we make a bet on?” I asked him when I was finally done arranging the pieces.“Sophie.”My brows furrowed. “What?”“The winner will have Sophie. The loser couldn’t