“GOOD morning, Miss Laurens.”Nanlaki ang mga mata ko at ang ngiti sa mga labi ko ay awtomatikong naglaho nang makita ko ang mukha niya.Siya iyon.Si Vincent.“Why are you looking at me like that, Miss Laurens? Is there something wrong?” inosente niyang tanong habang nakakalokong nakangiti sa akin.Anong ginagawa niya rito?“I-I’m sorry, pero tingin ko nagkakamali ka. Hinihintay ko si Mr. Dylan Jacobs, hindi ikaw. Please lang lumabas ka na,” sabi ko sa kanya.Naupo lamang siya sa katapat kong upuan saka ipinagkrus ang mga braso niya. “I am Dylan Jacobs.”“Vincent, hindi ako nakikipagbiruan sa ’yo. May importante akong meeting sa biggest investor namin ngayon kaya please lang, tigilan mo na ang kalokohang ito at lumabas ka na,” nanggagalaiti kong sabi sa kanya.“Miss Laurens, I am not playing with you too. I am Dylan Jacobs—your biggest investor.”Masama akong tumingin sa kanya. “Vincent, seryoso ako rito!”“I only use Vincent Hastings as a mafia boss, but when it comes to the real bu

SOPHIE’S POV“HOW was your meeting with Mr. Jacobs?” tanong sa akin ni Miss Felestine habang nagkakape kaming dalawa.Bigla ko na naman tuloy naalala ang nangyari sa pagitan naming dalawa ni Vincent last time.“W-Well, tingin ko po hindi siya interesadong makipag-collaborate sa atin.”“Huh? But why do you think so? Did he say something?”Umiling ako. “H-Hindi po. Hula ko lang. Tingin ko hindi niya tatanggapin ang offer natin.”“But he accepted it.”Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. “P-Po?”“He accepted it, darling. I was even able to talk to him this morning over the phone and he said that he would like to know more about our company.”“P-Pero—”“I told you, this is going to be successful. You did a great job! Do you know how much I want to collaborate with them? You don’t know how happy you’ve made me, Sophie.”Kinakabahan akong ngumiti sa kanya. Bakit tinanggap ni Vincent ang offer?“By the way, honey. You are going to meet him again today. He said that he wants you to b

NANLAKI ang mga mata ko nang maramdaman ko ang pagdampi ng mga labi ni Vincent sa mga labi ko. Ilang segundo muna ang lumipas bago ko na-realize ang ginagawa niya sa akin. Sinubukan ko siyang itulak palayo, pero masyado siyang malakas kaya nagawa niyang pagpalitin ang puwesto naming dalawa. Isinandal niya ako sa may pinto nang hindi humihiwalay ang labi niya sa akin.Sinubukan niyang kagatin ang ibabang labi ko para maipasok niya ang dila niya sa bibig ko, pero hindi ko ginawa iyon.Buong akala ko ititigil na rin niya ang ginagawa niya, pero nabigla ako nang bigla na lamang niyang hinawakan ang kaliwang dibdib ko gamit ang kanan niyang kamay saka sinimulang masahiin iyon.Sinubukan ko siyang itulak ulit, pero hinawakan niya ang dalawang braso ko, dahilan para mawalan ako ng laban.“You are mine, Sophie. You will forever be mine,” bulong pa niya. “Hindi mo ako pag-aari, Vincent. Hindi na ako ang Sophie na nakilala mo,” inis kong sabi sa kanya.Nakakaloko siyang ngumiti sa akin. “Reall

PAGKALABAS na pagkalabas namin ng office ni Miss Felestine ay kaagad kong hinila si Vincent papunta sa may lobby.“Bakit mo sinabi kay Miss Felestine ang tungkol doon?”“Told her what?”“Alam mo ang dahilan kung bakit kita iniwan doon! Paano mo nagawang palabasin na ako pa ang may kasalanan?”Ipinagkrus niya ang mga braso niya saka tumingin sa akin. “You should be thankful because I didn’t mention about what you did to me yesterday. Don’t you know how much that hurt? You kicked my balls, don’t you want to have kids anymore?”Kaagad kong naramdaman ang pag-init ng magkabila kong pisngi dahil sa sinabi niyang iyon. “A-Anong anak ang sinasabi mo?! H-Hoy, napakamanyak mo kahapon kaya ko ginawa iyon! Muntik mo na akong ma-rape sa loob ng stock room!”“Rape? Oh, Sophie. You kissed me back and you even moaned when I touched you, would you call it rape if you yourself got aroused by my touch?” taas-kilay niyang sabi.“Vincent, puwede bang itigil na natin ito? Hindi ako pupunta sa dinner na iy

SOPHIE’S POV“NAPAKAGANDA MO, SOPHIE!” bulalas ni Sabrina nang makita niya akong nakabihis na.Suot ko ang isang black Tulle bustier gown with black underlay with two front slits. Nilagyan din nila ako ng simpleng make up tapos kinulot ang dulo ng buhok ko.Ngumiti ako kay Sabrina. “Salamat sa pagpunta, Sab.”“At bakit ko naman hahayaang ma-miss ang pinakamahalagang araw sa buhay ng best friend ko? Siyempre, ako ang pinakaunang magko-congratulate at papalakpak sa ’yo kahit na mukhang may bago ka nang best friend,” nagtatampo niyang sabi habang nakatingin kay Venom na kasalukuyang nakaupo sa may couch.Natawa ako dahil sa sinabi niya. Parati niya ngang sinasabi sa akin kung gaano siya nagseselos kay Venom. Sinasabi niya pa sa aking mas madalas kong kasama si Venom kaysa sa kaniya.“Sabrina, hanggang kailan ko ba sasabihin sa ’yo na si Venom ay parang ate ko na?”“Oo na, alam ko ’yon, at best friend mo lang ako, gano’n?” naka-pout naman niyang sabi.Tumayo ako saka siya niyakap. “You a