Napatingin si Sandro sa akin. Ramdam ko ang maiinit niyang titig kaya no'ng tiningala ko siya buhat sa mas matangkad siya sa akin, nagulat ako nang makita ang multong ngiti sa labi niya.Tinaasan ko siya ng kilay. Anong ngitingiti niya diyan? "Ang ganda mo naman," ani Mylene.I was told many times that I'm beautiful. Naniniwala ako doon because of my mom. She's the most beautiful woman I've met and since pareho kami ng mukha, naniniwala ako sa compliments nila.I don't want to sound like nagmamayabang ako, it's just that, mataas lang ang respeto ko kay mama kahit na minsan e nasuway ko siya.Ayokong marinig sa ibang tao na inaaway siya. O sinasabihan ng masama. My face is somewhat symbolize to mom's beauty kaya ayokong gumawa ng nakakahiyang bagay dahil ang mukhang meron ako is a spit image of my mom. Kung sakali mang mag-iskandalo ako, pakiramdam ko at hindi lang sarili ko ang pinapahiya ko. Pati na kay mama. But right now na ako ang sinabihan ni Mylene na maganda, I feel entitle

First day of school, may welcoming ang Gaiman sa new students kaya may kasiyahan sa campus. Maraming studyante, kasama na ang ibang Alumni.Sinabi ko kay Sandro na sa skwelahan nalang kami magkikita, mabuti at pumayag siya. Akala ko kasi ay magpupumilit siya na susunduin niya ako sa condo.Hindi naman sa ayoko but after that kiss, ayoko ng maiwan kami na kami lang dalawa.It’s not because I’m afraid of him. It’s because of me. Hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko. Para bang gusto kong e provoke siya na gawin ang mga bagay na gusto ko.“Hi Sua,” napatingin ako sa biglang tumabi sa akin, nakita ko si Mylene.Nakapamboyish na naman siya na attire. She looked cool dahil maganda siya. Kung baga, kung ikukumpara kami, siya iyong walang arte sa katawan na maganda ako naman iyong OA.Just like what the people say in social media. They branded a person based lang sa gusto nilang makita. Kapag nag-ayos ang tao, sasabihin nila na todo effort magpaganda habang ang hindi nag-aayos, sasabihan ni

Lumapit si Sandro sa amin. Hinanda ko na ang paliwanag ko.“Sandro,”“Let’s go,” aniya at pinagsiklop ang kamay naming dalawa. Kita ko na madilim ang mukha niya na tila ba ay galit na galit.“See you tomorrow Sua!” Sigaw ni Charles na may kasamang nakakalokong ngiti.That prick! Inis na sabi ko sa utak ko.I know why he did that. Gusto niyang gatungan ang inis ni Sandro sa kaniya.Tumigil si Sandro sa paglalakad, pero nakatakbo na palayo si Charles. “Is he hitting on you?” parang nahihirapan na tanong ni Sandro sa akin. Humaba ang nguso ko at ngumiti.“Why are you smiling? Can’t you see that I’m jealous?” halata nga sa mukha niya na inis na inis siya.Pero hindi ko rin alam bakit masaya akong galit siya.“He’s not hitting on me,” sabi ko.Tumitig siya sa mga mata ko, tila hindi naniniwala. Nakipagtitigan nalang rin ako hanggang sa nakita ko siyang nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.Agad niya akong dinala sa dibdib niya at niyakap.“If the time comes na hindi mo na nagus

Napag-usapan namin ng kambal na lalabas kami mamaya para magshopping. Dahil wala naman akong gagawin, pumayag ako.Nasa couch ako, hinihintay ko sina ate Lucille at ate Lucinne na matapos magbihis. Nakatingin lang ako sa cellphone ko, hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay wala pa ring text message sa akin si Sandro.Kung anu-ano ng pumapasok sa isipan ko.Gusto ko siyang tawagan but my pride is kicking in. Nasaktan ako sa sinabi ni Mylene. Alam kong none of them ang responsible sa nararamdaman ko ‘cause she’s hurt but still, nasaktan pa rin ako.And I was expecting na tatawag si Sandro o magtext kung nahatid na ba niya si Mylene or what, or kahit isang Hi man lang, pero wala.Hindi ko maiwasang isipin na kinalimutan na niya ako dahil may ginawa sila ni Mylene. Dahil kahit sinong babae ang titingin, alam na alam na may gusto si Mylene kay Sandro.Iyong nangyari kahapon, iyong paglasing at pag-iyak niya, dahil iyon sa selos.Nang matapos ang kambal sa pagbihis, lumabas na kami. Pu

Naging maayos ang relationship namin ni Sandro. Hindi pa kami but we are constantly keeping each other’s company extra special.Lagi kaming sabay umuuwi kung pareho kami ng dismissal. Sabay ring papasok kung convenient ang availability. Though may times na hindi kami nagkakasabay pero that’s okay, basta kapwa kami may tiwala sa isa’t-isa.Umuwi na rin ang kambal and they promised me na hindi nila sasabihin kay papa ang nakita nila dito. I thanked them for that. Ayokong naglilihim pero alam ko na anong reaction ni papa oras malaman niya.I need to buy time. I need to secure him na hindi naman masamang tao si Sandro. And for me to do that, dapat may mapatunayan muna kaming dalawa.“Sua!” Napatingin ako sa tumawag sa akin at nakita ko si Mica. Lagi kaming nagkikita pero hindi kami nagkakasama but at least, kinakausap niya ako na hindi pina-plastik.“Ang aga mo,” aniya. 5 pa lang ng umaga kaya siguro nalito siya na makita niya ako dito.“Gusto ko lang ng mas maaga,” sabi ko sa kaniya.Lum