Tumayo si Calista. Hindi siya naglakas loob na itulak ang kamay ni Lucian. Nag-aalala siyang baka mahulog ang maluwag na tuwalya na ibinalot nito sa kanyang baywang sa sandaling magpumiglas siya palayo sa kanya.　Siya ay 25 na anyos lamang, at ang huling bagay na kanyang hinahangad ay ang hubad na katawan ng isang lalaki.Mas matangkad si Lucian kaysa sa kanya. Sa sobrang dikit na posisyon nila ngayon, nang ibaba niya ang ulo niya, tumulo ang tubig sa baba niya.　Mayo na pala. Wala siyang masyadong suot na damit, at ramdam niya ang basang damit na nakadikit sa kanyang katawan. Kina-ayawan ni Calista ang pakiramdam na ito.Sabi niya nang may panunuya "Sinabi ni David na mamamatay ka na at hindi siya makakapunta ngayon, kaya ako yung pumunta. Baka sakaling mamatay ka mag-isa sa bahay."Naisip niya ang kasambahay na umalis at sinabing may pang-aalipusta, "Namumuhay ka sa isang nakakatakot na lugar na mag-isa, tulad ng isang nag-iisang multo. Kung may nangyari sa iyo, walang makakaala

tanong ni Lucian ng mahina dahil kakagising lang.Nagulat si Calista sa boses niya. Nang makabawi siya, lumingon siya at inilibot ang tingin sa buong silid. Pamilyar sa kanya ang loob ng silid.Umupo siya at mabilis na sinulyapan ang damit niya. Nakasuot pa rin siya ng parehong damit tulad ng kahapon. Medyo kulubot lang ito mula sa isang gabing pagtulog."Paano ko—"Natigil ang sinabi ni Calista nang malabo niyang maalala ang pagkakatulog niya sa sopa kahapon.　　"Anong oras na ngayon?" Itinaas niya ang mga kumot at saka bumaba sa kama. "Bakit hindi mo ako ginising?"　"Ginising kita.”Napahinto si Calista habang bumababa sa kama. Tinapunan niya ito ng isang kahina-hinalang tingin. Umayos din ng upo si Lucian, tumambad sa itaas ang kanyang pang-itaas na katawan na seksi at maganda ang pangangatawan."Hindi ka man lang nagising sa kabila ng pagbubuhat ko sa'yo mula sa sopa hanggang sa kama. Hindi ba’t parang ginising na rin kita non matapos kong subukan na gisingin ka pa?"　　Kinu

Si Vivian ang tumawag. At ang pangalan niya na naka-save sa phone ni Calista ay nagpahiwatig ng kanilang malapit na relasyon. Bahagyang ipinikit ni Lucian ang kanyang mga mata nang makita ang caller ID, 'Vivi' na kumikislap sa screen ng telepono.Hindi nakayanan ni Calista ang matinding titig niya. Sa sandaling balak niyang tumalikod at sagutin ang tawag, hinawakan siya nito bago pa niya magawa iyon.Nanatili siyang tahimik, ngunit ang kanyang mga aksyon ay sumisigaw, "Sagutin mo ang tawag dito.""Kamusta?"Si Vivian ay tila nag-aalala mula sa kabilang dulo ng tawag."Calista, nabalitaan ko na may naka-away ka sa musuem kahapon, totoo ba ito? May sakit ba si Thomas Jefferson? Bakit ka niya ginugulo na parang baliw? Kahit nasira ang restoration, dapat kinausap ka niya ng personal muna."Dahil sa kadalasang pagiging introvert ni Calista, mahuhulog na sana siya sa tila taos-pusong mga salita ni Vivian kung hindi niya ito inimbestigahan noon pa.　　Ang mga tao ay may posibilidad na m

Ito ay isang banta at babala.　Pagkasabi ni Vivian ay tinakpan niya ang bibig niya ng bongga."Ay, tignan mo ako. Hindi ko na pala dapat binanggit pa ‘yon. Dahil hiwalay na kayo ni Lucian, edi ngayon wala na ang mata natin sa iisang lalaki, di ba?"Saglit na natigilan si Calista nang marinig ang pangalan nito na binabanggit ng masinsinan ng ibang babae. Hindi siya nakasagot agad.Napakaromantiko ni Vivian, katulad ng isang inosenteng babae na nagkaka-gusto sa isang tao."Dahil pinag-uusapan na natin siya, medyo may koneksyon din ako kay Lucian. Ngayon ko lang nalaman na nag-aral pala siya sa school namin apat na taon na ang nakalipas. At sikat na sikat siya sa school namin. Sayang lang at sick leave ako sa bahay ng isang buong taon. Aw, kung alam kong magkikita kami ngayon, sana sinundan ko na siya ng mga oras na iyon para hindi masayang ang apat na taon.""May girlfriend siya nung panahon na ‘yon. Kung nanalo ka sa puso niya, hindi nasayang ang oras, pero makikilala ka bilang ka

"Hindi pwede."Tumanggi si Calista pagkatapos niyang mag-alok. Siya ay nabalisa na ang kanyang boses ay hindi sinasadyang tumaas ng ilang decibel. Diniinan ni Lucian ang medyo masakit na tenga at tumayo ng tuwid."Nakiki-usap ako sayo na lumipat sakin para mas madali kita maprotektahan. Bagama't hindi ganoon kalakas ang impluwensya ng pamilyang Jacquez sa Capeton , madali lang para sa kanila kung may gusto silang gawin sayo."Diretso ang mukha niya, " At hindi ibig sabihin na sa iisang kwarto tayo matutulog kung magkakasama tayo. Tsaka kahit matulog tayo sa iisang kwarto, hindi rin ako mahihirapan. Hindi ko kaya gawin mo ang kahit ano sa iyo sa kabila ng mga pagpupumilit ko. Kaya hindi mo na kailangang mag-alala."Tahimik lang niyang sinabi iyon tungkol sa isang bagay na may kinalaman sa ego ng isang lalaki. Hindi siya nagpakita ng kahit isang bakas ng kamalayan sa sarili o kahihiyan.Hindi sigurado si Calista kung dapat ba niya itong purihin sa katapangan nito o kung gaano siya k