Napangiti si Lucian at makulit na sinabing, "So, nagbabalak kang umalis matapos ang nangyari kagabi?"Kumunot ang noo ni Calista at sumagot, "May usapan tayo kagabi ..."Ibinaba ni Lucian ang kumot, nagpapakita ng halo-halong mga gasgas mula sa mababaw hanggang sa malalim. Bumaba ang mga ito sa kanyang buong itaas na katawan, kabilang ang kanyang leeg at balikat.Ang ilan sa mga markang ito ay may mga bakas pa rin ng kaunting dugo."May usapan nga tayo, pero muntik mo nang mapunit ang balat ko. Sobra ba kung hihingi ako ng bonus?"Iminuwestra ni Lucian ang mga sugat sa kanyang katawan at nagbiro. Naiwang tulala si Calista."Marami pa sa likod ko. Gusto mo tignan?" Nagpatuloy si Lucian.Nang malapit nang gumulong si Lucian, mabilis na pumagitna si Calista para pigilan ito."Wag na. Sige. Magkano ang pera gusto mo?" tanong ni Calista."Mukha ba akong kulang sa pera?" Humalakhak si Lucian."Pera lang ang kaya kong ibigay. 'Wag ka ngang lumayo pa doon ..."Biglang namulat sa sar

Naamoy ni Calista ang sariwang amoy ng pine - ito ay si Paul. Natigilan siya saglit at mabilis na humiwalay sa yakap nito."Salamat. May natapakan yata ako kanina."Ibinaba niya ang kanyang ulo upang suriin ang perpektong makinis na sahig. Wala naman doon. Ano ang naapakan niya?Napansin ni Paul na nakatitig siya sa sahig at nagtanong, "Okay ka lang ba?"Umiling si Calista at sumagot, "Wala ‘yon. Tara."Baka nagkamali lang siya. Samantala, nanatiling nakatutok ang tingin ni Lucian kay Calista sa buong pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari mula sa passenger seat.Sa kabila ng kanilang malayong distansya, nanatiling walang tigil ang pagmamasid ni Lucian kay Calista.Bagama't hindi niya matukoy ang eksaktong dahilan ng pagkatalisod ni Calista, ang mismong paniwala na napadpad siya sa ganoong pangyayari ay nag-iwan sa kanya ng pag-iisip kung maaaring si Paul ang nanadya nito.Tahimik na sinumpa ni Lucian si Paul, na tinuturing siyang tusong tao. Sa kabila ng nasaksihan niyang pagdat

Ang ekspresyon ni Lucian ay naging ganap na malungkot sa puntong ito."Yung kagabi ay dapat na safe period mo at hindi ako masyadong natapos sa loob," pag-amin niya.Hindi pinahintulutan ni Lucian ang kanyang sarili na maging masyadong kumpiyansa, iniisip ang kanyang kakulangan ng karanasan at tatlong taong pag-iwas.Nahirapan siyang pigilan ang sarili sa init ng sandali at nilabasan. Sinamaan siya ng tingin ni Calista."Ang isang safe period ay hindi kailanman isang daang porsyentong totoo. Nakukuha mo ba iyon?"Tumango si Lucian."Hindi ako eksaktong eksperto sa mga bagay na pambabae, hindi katulad ng ibang tao.""Kanino mo itinutuon ang pagka-inis mo? Iba ang pananaw ni Paul. Madalas ka niyang pinupuri, pero sarkastiko kang sumasagot.”Nagulat si Lucian. Pinuri ba siya ni Paul? Ito ay nakakapanibago, dahil ang mga magkatunggaling sitwasyon ay karaniwang nag-uudyok ng selos, hindi papuri."Ano ang sinabi niya tungkol sa akin?" tanong ni Lucian."Sabi niya gwapo ka at, saba

Nang wala sa oras, isang itim na sedan ang dumiretso kay Calista. Nakatutok ang atensyon sa kanyang tawag sa telepono, si Calista ay walang pagkakataong makapag-react.Mabilis na lumapit ang sasakyan kaya't ang mga labi mula sa pagkakabangga ay tumatama sa kanyang balat. Imposible ang makatakas. Naka-tuon ang kanilang mga mata sa windshield habang ang mga hiyawan at malakas na impact ay napuno ng hangin.Ang lahat ng iba pang mga tunog ay nawala sa sandaling iyon, na naiwan lamang ang imahe ng hindi pamilyar, nakakabaliw na mukha ang nakikita ng mas makabuluhan bago si Calista.Bigla siyang nakaramdam ng malakas na puwersa mula sa likuran, dahilan para matumba siya, nadapa at bumagsak sa lupa.Bang!Nabangga ang sasakyan sa isang bagay, at natumba si Calista sa lupa, nakaramdam ng pananakit sa kanyang mga siko at tuhod.Kakaiba, ang sakit na nararamdaman ng kanyang katawan ay nagbigay ginhawa at nakatulong sa kanya na makawala sa takot at pagkabigla na naranasan niya. Habang naka

Nire-record ni Vivian si Calista sa ilalim ng kumot gamit ang kanyang telepono. Maingat niyang ipinwesto ang kanyang telepono kanina, inilagay ang karamihan sa device sa ilalim ng kumot at ang lens ng camera lang ang nalantad.Bukod dito, tinakpan niya ang telepono ng isang puting pandekorasyon na case para itago ito. Itinigil ni Calista ang recording at kaswal na pinunasan ang ilang mantsa ng dugo sa damit ni Vivian gamit ang kanyang mga daliri."Gumagamit ka ba ng panggigipit ng publiko para pilitin ako na payagan kang manatili sa Capeton, Ms. Jacquez? Hindi mo kailangang gumamit ng ganoong mga taktika. Kung gusto mong manatili, manatili ka lang. Hindi akin ang Capeton, at hindi ko naman talaga kaya na paalisin dito, ‘di ba?"Nanatiling tahimik si Vivian, malalim ang iniisip tungkol sa mga pangyayari. Si Hugo ay may malambot na puso para kay Vivian, at kung hindi dahil sa reputasyon ni Lucian, hindi siya magiging mapilit na ipadala siya pabalik sa Apthon .Ang natamong sugat ni V