ไห่หลิงวิ่งไล่เขาด้วยมีดทำครัวโจวหงหลินไม่ทันได้คาดคิดว่าไห่หลิงจะบ้าระห่ำได้ขนาดนี้หลังแต่งงานเธอจะอ่อนโยนอยู่เสมอ แม้ว่าเขาจะดุด่าเธอบ่อยครั้งในระยะเวลาช่วงนี้ มีแค่เมื่อเขาล้ำเส้นเกินไปเธอจึงจะเถียงเขากลับครั้งนี้ เขาลงมือทุบตี เธอกลับทำตัวเหมือนคนบ้าจริงๆไม่เพียงต่อสู้กับเขาเท่านั้น แต่ยังไปหยิบเอามีดทำครัวออกมาด้วยโจวหงหลินวิ่งหนีออกจากบ้าน มาด้านนอกไห่หลิงก็ไม่ย่อท้อไล่ตามเขาด้วยมีดทำครัวทั้งคู่ไล่ตามกัน และวิ่งลงไปชั้นล่างการกระทำนี้สร้างความตื่นตระหนกให้กับทั้งคนในบริเวณใกล้เคียงไห่หลิงไล่ล่าโจวหงหลินด้วยมีดทำครัว วิ่งไปห้าซอย เธอเหนื่อยมากจนทนไม่ไหวจึงนั่งลงข้างถนนเพื่อพักหายใจโจวหงหลินก็เหนื่อยเช่นกันนั่งลงห่างไปจากเธอเมื่อพ่อแม่และพี่สาวของเขารีบวิ่งเข้ามาเห็นพวกเขา โจวหงหลินก็รู้สึกเสียใจมากพ่อแม่โจวเห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตัวเองอยู่ในสภาพกระเสือกกระสน ใบหน้าก็ตึงไปด้วยความโกรธจนแทบบ้า พี่สะใภ้ถกแขนเสื้อขึ้นมาแล้วพูดด้วยความโกรธว่า "นังตัวดีนี่กล้าตีน้องชายฉัน ฉันจะทุบแกให้ตายไปข้างนึง"แม่โจวหัวใจเจ็บปวดมาก จนร้องไห้ออกมาและดุไห่หลิงว่า "นี่เป

โจวหงหลินเห็นว่าครอบครัวของเขารู้เรื่องนี้และไม่ได้ตำหนิอะไร เขาพูดว่า "หลังจากคลอดลูก ตัวของไห่หลิงก็อ้วนขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ชอบเธออีกต่อไปแล้ว เจียนีเป็นคนที่เข้าอกเข้าใจ ยังเด็กและสวย ผมคิดว่าผมรักเธอจริงๆ"แม่โจวพูดตรงไปตรงมาว่า "สิ่งที่คนอื่นให้คุณค่าคือสถานะและรายได้ของแก หากแกยังเป็นเพียงพนักงานธรรมดาๆ เหมือนเมื่อก่อน ใครจะให้ความสำคัญกับแก"“แม้ว่าไห่หลิงจะค่อนข้างแข็งแกร่งและทุบตีแกแบบนี้ พูดตามตรง เธอแต่งงานกับแกมาหลายปีแล้ว ดูแลแกเป็นอย่างดี และเก็บกวาดบ้านได้ดีมาก เธออดทนต่อความยากลำบาก รู้วิธีการใช้ชีวิตและจัดการบ้าน แกเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้น แต่เธอก็ดูไม่ดีเท่าไห่หลิง”แม้ว่าแม่โจวจะชอบลูกชายของเธอ แต่สำหรับการประเมินไห่หลิงของเธอก็ยุติธรรมเช่นกัน“เมื่อแกแต่งงานแกควรแต่งงานกับคนมีคุณธรรม หงหลินเมื่อแกออกไปเล่นนอกบ้าน แม่จะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แต่ถ้าแกอยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น แกต้องระวังเพื่อไม่ให้เสียใจในอนาคต"มีกี่คนแล้วที่ละทิ้งคู่ครองคนเดิมและแต่งงานกับคู่รักของตน แต่พวกเขาไม่ได้ทำตามความปรารถนาของตนความจริงแล้ว แม่โจวพอใจกับสถานการณ์ปัจจุบันของลูกชายมาก แต่เ

หลังจากที่เซินเสี่ยวจวินพูดออกมา เขาก็มองไปที่ลูกพี่ลูกน้องด้วยความสงสัยและถามว่า "เหนียนเซิง นายกำลังถามอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?"จางเหนียนเซิงไม่เคยยอมรับว่าเขามีใจให้ไห่ถงและหวังว่าเธอจะหย่าร้าง เขาโกหกและพูดว่า "ผมแค่เป็นห่วงและห่วงใยพี่ไห่ถง ไม่มีเจตนาอื่นใด พี่ไห่ถงนั้นเก่งกาจมาก ถ้าสามีไม่ชอบเธอ ก็หย่าเร็วๆจะดีกว่า ถ้าได้เจอผู้ชายคนอื่นที่เข้าใจชื่นชมเธอ จะมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน”“ใช่แล้ว ไห่ถงเป็นคนดีมาก ฉันเชื่อว่าคุณจ้านจะหลงรักไห่ถง บางทีเขาอาจจะถูกดึงดูดมากกว่าไห่ถง”เซินเสี่ยวจวินรอคอยวันที่เพื่อนจะมีความสุขขึ้นเรื่อยๆหัวใจของจางเหนียนเซิงนั้นอึดอัดไม่สามารถบอกลูกพี่ลูกน้องได้ว่าเขาหลงรักไห่ถงกลัวลูกพี่ลูกน้องบอกคุณแม่ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาอายุน้อยกว่าพี่ไห่ถงเล็กน้อย แต่พี่ไห่ถงแต่งงานแล้ว แม้ว่าเธอจะหย่าร้าง และคุณแม่ของเขาจะไม่ยอมรับพี่ไห่ถงเพื่อที่จะมั่นใจอย่างเต็มที่ จางเหนียนเซิงก็ระมัดระวังอย่างมากที่จะซ่อนความรู้สึกของตัวเองและไม่กล้าให้คนอื่นรู้พระอาทิตย์อัสดงตกลงสู่ทะเล และตาข่ายท้องฟ้าสีดำก็ตกลงบนพื้นโลกอย่างช้า และราตรีก็มาถึงอย่างเงียบๆหมิงหยวนฮว

มีคนเดินอยู่ในหมู่บ้านเยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นพ่อแม่ จูงลูก และยังมีคู่หนุ่มสาวจับมือกันแสดงความสนิทสนมกันทั้งคู่ยังคงเดินไหล่ชิดไหล่กันเมื่อเห็นความใกล้ชิดของผู้อื่น และทั้งคู่ก็ไม่กล้าที่จะยื่นมือออกไปอย่างไรก็ตามอัตราการหันกลับมามองคู่สามีภรรยาสองคนนี้ นั้นสูงเป็นพิเศษ เพราะผู้ชายหล่อและผู้หญิงสวยในที่สุด ไห่ถงก็หยุดที่สนามเด็กเล่นในหมู่บ้านและพูดกับชายที่อยู่ข้างๆ เขาว่า "มานั่งดูเด็กๆ กันที่นี่ดีกว่า"เธอชอบเด็กมากเธอรักหลานชายโจวหยางจ้านหยินยังคงเงียบและเดินตามเธอไปบนม้านั่งหินอย่างเงียบ ๆ“ถ้ามีหยางหยางอยู่ด้วย เขาคงจะมีช่วงเวลาที่ดีอย่างแน่นอน”จ้านหยินตอบแค่อืมไห่ถงหันศีรษะไปมองเขา จ้านหยินรู้สึกงงเล็กน้อยเมื่อเธอมองเขาแบบนี้ แต่เธอก็ถามเธออย่างตั้งรับว่า "คุณมองฉันแบบนี้ทำไม?"“ดูรูปร่างหน้าตาอันหล่อเหลาของคุณสิ มองอีกสองครั้งก็น่ามอง”จ้านหยิน "..."“คุณจ้านหน้าตาดีและเก่งมาก บ่งบอกว่ายีนของคุณดีมาก หากคุณมีลูกในอนาคต คุณจะต้องเก่งและฉลาดอย่างแน่นอน”“คุณอยากมีลูกกับฉันไหม”ไห่ถงยิ้มและพูดว่า "คุณยายมักจะแนะนำให้ฉันผลักคุณลงและให้หลานสาวของเธอกอด"เมื่อได้ยิ

ไห่ถง: "... ไม่ว่าจะอยู่ในบริษทัเล็กหรือใหญ่ โอกาสที่จะเห็นเจ้านายนั้นก็น้อยมาก เจ้านายของพวกคุณเป็นคนจริง... อืม สูงส่งและลึกลับด้วย"ไม่มีรูปถ่ายของนายน้อยจ้านในอินเตอร์เน็ตเลยนายน้อยจ้านมีบอดี้การ์ดคอยติดตามเขาทั้งเข้าและออก ครั้งล่าสุดในงานเลี้ยงมีบอดี้การ์ดมากเกินไป และผู้คุ้มกันนั้นทั้งสูงและสง่า เธอและเพื่อนเขย่งเท้าจนสุดเท้า ก็ไม่เห็นว่านายน้อยจ้านหน้าตาเป็นอย่างไรเมื่อคิดว่าจ้านหยินทำงานที่จ้านซื่อกรุ๊ปและยังคงเป็นพนักงานธรรมดา ดังนั้นจึงแทบไม่ได้พบเห็นนายน้อยจ้านเลย ความสมดุลทางจิตใจของไห่ถงก็กลับมาจ้านหยินไม่พูดอะไรต่อเขาไม่สนใจว่าคนอื่นจะประเมินเขาอย่างไร เขามักจะทำสิ่งต่าง ๆ ตามความต้องการของเขาเองทั้งคู่คุยกันเรื่องนายน้อยจ้านเป็นประเด็นหบัก จากนั้นจึงกลับไปที่อาคาร B ที่พวกเขาอาศัยอยู่บอดี้การ์ดของจ้านหยินเดินไปรอบๆ บริเวณ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ติดตามนายน้อยและนายหญิงอย่างใกล้ชิดก็ตาม อย่างไรก็ตามไม่ว่าทั้งคู่จะไปที่ไหน พวกเขาก็ติดตามพวกเขาและไม่ปล่อยให้คู่หนุ่มสาวคลาดสายตาแน่นอนว่าไห่ถงไม่รู้ ว่าเธอถูกจับตามองมาตลอดเธอหันศีรษะไปโดยไม่ตั้งใจและเห็นผู้คุ้มก