All Chapters of งานแต่งสายฟ้าแลบ:สามีลึกลับเป็นมหาเศษรฐี!: Chapter 121 - Chapter 130
200 Chapters
บทที่ 121
เฮ่อเหยียนสือกอดอวิ๋นซูเอาไว้การสัมผัสผ่านผิวกาย จังหวะของหัวใจทั้งสองที่กำลังเต้นในอก ไม่เคยสม่ำเสมอขนาดนี้มาก่อนเมื่ออวิ๋นซูได้กลิ่นอันหอมหวานของชายคนนั้น แก้มของเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนขึ้นมาทันใดนั้น เธอก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาได้ จากนั้นก็รีบร้อนลูบคลำไปทั่วร่างกายของเฮ่อเหยียนสือ “คุณไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม? บอดี้การ์ดของเมิ่งเหยาไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม? ”เฮ่อเหยียนสือตื่นตัวมาก จนร่างกายของเขาแทบลุกเป็นไฟ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจับมืออวิ๋นซู แล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา “ผมสบายดี แต่ถ้าคุณยังจับมั่ว ๆ เพิ่มเชื้อไฟอยู่แบบนี้ ผมก็รับประกันไม่ได้ว่าจะไม่เกิดอะไรขึ้น”พออวิ๋นซูได้ยินแบบนั้น เธอก็ตกใจจนไม่กล้าขยับจนเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะอันน่ารื่นรมย์เหนือศีรษะ เธอถึงได้รู้ว่าตัวเองถูกหลอก เธอยกกำปั้นสีชมพูขึ้นด้วยความลำบากใจและชกเฮ่อเหยียนสือไปที่หน้าอกหมัดของเธอไม่มีพลังเลยแม้แต่น้อยเฮ่อเหยียนสือจับกำปั้นของเธอ วางไว้บนริมฝีปากของเขา แล้วจูบมัน “อวิ๋นซู คุณห้ามกลับคำพูดเด็ดขาดนะ”“อะไร? ”“คบกับผม”ใบหน้าของอวิ๋นซูร้อนผ่าวขึ้นอีกครั้ง “ใครบอกว่าฉันอยากคบกับคุ
Read more
บทที่ 122
แม้ว่าสี่ตระกูลใหญ่จะไม่ได้มีข้อตกลงในการก้าวก่ายซึ่งกันและกัน แต่เมื่อเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็มักจะไปรวมตัวกันเสมอสีหน้าของอวิ๋นซือฉิงซีดลง “ทำไมถึงเป็นแบบนั้นไปได้? ”คนที่ควรถูกหามกลับมาควรจะเป็นอวิ๋นซูไม่ใช่เหรอ?“ตอนนี้สถานการณ์ยังไม่ชัดเจน ฉันต้องไปดูหน่อย” พอเฮ่อหย่วนเจ๋อทิ้งคำพูดเหล่านี้เอาไว้แล้ว เขาก็รีบจากไปทันที ทิ้งอวิ๋นซือฉิงที่กำลังหวาดกลัวไว้ข้างหลังพอมาถึงบ้านตระกูลเมิ่ง เฮ่อหย่วนเจ๋อก็พบว่าอาการของเมิ่งเหยาร้ายแรงกว่าที่ปู่อธิบายไว้มากเธอนอนอยู่บนเตียงในสภาพที่มีผมยุ่งเหยิงราวกับเพิ่งโดนข่มขืน ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่รอยฟกช้ำแทบไม่เห็นจุดที่ดีเลย โดยเฉพาะใบหน้าของเธอที่ถูกตบจนเหมือนกับหัวหมูเธอยังคงพูดพึมพำอะไรบางอย่างแต่มันเบาจนเกินไป ไม่มีใครได้ยินชัดเจนนักพอเมิ่งฮ่าวหยางเห็นสภาพของลูกสาว ใจของเขาก็แตกสลาย“สืบเจอรึยัง ว่าใครเป็นคนทำ? ” เฮ่อหย่วนเจ๋อถามเมิ่งฮ่าวหยางส่ายหัวด้วยความเจ็บปวด “ยัง ยังพบเบาะแสอะไรเลย! ”“เมิ่งเหยาล่ะ? เธอไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนทำแบบนี้กับเธอ? ”เมิ่งฮ่าวหยางเงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตา “สภาพเธอเป็นแบบนั้น จะเอาแรงที่ไหนมาพูด หมอบอกว่า
Read more
บทที่ 123
อวิ๋นซูหยุดชะงักมีข้อมูลมากมายในการสนทนานี้ ซึ่งเธอไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนดี หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็พูดอย่างใจเย็น “พวกเธอยัง......จัดฉากขอแต่งงานด้วยเหรอ? ”“ก็ใช่น่ะสิ” หลินเหมียวเหมียวพูดด้วยความรู้สึกเสียใจ “เดาว่าตอนนี้คงพังไม่เป็นท่าไปแล้ว ยังไงซะก็ไม่ใช่ห้องอาหารของตัวเอง น่าเสียดายจริง ๆ ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บเอาไว้ด้วย”อวิ๋นซูเองก็รู้สึกเสียดายมาก หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็พูดให้กำลังใจ “วันนั้นฉันเป็นลมไปหลังจากที่เฮ่อเหยียนสือมาถึง เธอรู้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น? ”“ฉันไม่ได้ตามเขาไป เลยไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น”อวิ๋นซูวิตกกังวล “มีข่าวจากข้างนอกบ้างไหม? ”เฮ่อเหยียนสือออมาได้อย่างปลอดภัย แถมยังพาเธอออกมาได้ด้วย เมิ่งเหยาจะต้องไม่ปล่อยไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน“ไม่มีนะ” หลินเหมียวเหมียวจับมืออวิ๋นซู “ที่รัก ไม่ต้องกังวล ถ้าเมิ่งเหยากล้าก่อปัญหาอีก เธอก็จะนำเรื่องนี้ไปบอกคุณท่านแน่นอน”“อย่าทำแบบนั้นเลยนะ คุณปู่แก่แล้ว สุขภาพก็ค่อยดีเท่าไหร่” อวิ๋นซูกล่าวต่อว่า “อย่าไปรบกวนคุณปู่เลย”หลินเหมียวเหมียวอกหักจากคำพูดของอวิ๋นซู “เธอนี่นะ เอาแต่คิดถึงคนอื่นอยู่ได้”ขณะที่พู
Read more
บทที่ 124
ใบหน้าของเฮ่อหย่วนเจ๋อตึงเครียดมากขึ้น “หลินเหมียวเหมียว!”หลินเหมียวเหมียวดูถูกเหยียดหยาม “ทำไม? ตอนที่เธอมัดเสี่ยวซูไว้ที่โรงแรมเชิ่งหาว คงคิดไม่ถึงว่าจะทำให้ชีวิตตัวเองเหลือแค่ครึ่งเดียวสินะ? ”“เธอว่าอะไรนะ? ” เฮ่อหย่วนเจ๋อสับสนไปหมดอวิ๋นซูดูเหมือนตัวตลก เธอไม่สนใจเฮ่อหย่วนเจ๋อที่วิ่งเต้นมาถามเธอถึงที่นี่ ใจของเธอไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งนั้น “รบกวนนายน้อยเฮ่อ ครั้งหน้าก็ตรวจสอบมาให้ชัดเจน ก่อนที่จะกล่าวหาว่าใครทำผิด ส่วนที่บอกว่าเมิ่งเหยาเหลือเวลาอีกแค่ครึ่งชีวิตนั้น ฉันไม่รู้ ถ้าคุณมีหลักฐานว่าฉันเป็นคนทำ ก็กรุณาไปแจ้งกับตำรวจค่ะ”“ได้ยินแล้วใช่ไหม” หลินเหมียวเหมียวมองด้วยความสะใจ ในขณะที่ใบหน้าของเฮ่อหย่วนเจ๋อเปลี่ยนเป็นขุ่นเคือง “แล้วก็นะ คนของเราก็แต่งงานแล้วด้วย...… ”หลินเหมียวเหมียวหยิบแหวนเพชรขนาดใหญ่บนมือของอวิ๋นซู แล้วแกว่งไปมา“ต่อไปนายก็เลิกมายุ่งกับอวิ๋นซูได้แล้ว นายไม่กลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิด แต่ฉันกลัวคนอื่นจะมองว่าคนของเรานั้นกลายเป็นถังขยะรีไซเคิลแทนน่ะสิ”ท่าทีของเฮ่อหย่วนเจ๋อน่าเกลียดมาก“อวิ๋นซู ตอนนี้คุณมันใจร้ายมาก ต่อให้เรื่องของเมิ่งเหยาจะไม่เกี่ยวข้อง
Read more
บทที่ 125
ในลิฟต์ เฮ่อหย่วนเจ๋อก็พูดโพล่งออกมา “ทำดีไม่ได้ดีจริง ๆ สามีของเธอยั่วยุคตระกูลเมิ่ง และก่อให้เกิดหายนะครั้งใหญ่ ผมมาที่นี่เพื่อบอกเธอเป็นพิเศษ แต่สุดท้าย เธอไม่เห็นค่าก็ไม่เป็นไร แต่นี่เพื่อนสนิทของเธอยังเอาแหวนเพชรที่สามีของเธอให้มาอวดอีก”พอพูดถึงแหวนนั้น เฮ่อหย่วนเจ๋อก็พูดอย่างเหยียดหยาม “มันก็แค่แหวนเองไม่ใช่รึไง ให้ผมซื้อเป็นโหลยังได้”แหวนที่สามีของอวิ๋นซูมอบให้จะมีค่าซักแค่ไหนกันเฮ่อเหยียนสือเลิกคิ้ว และพยายามสงบสติอารมณ์เฮ่อหย่วนเจ๋อไม่ได้คาดหวังว่าเฮ่อเหยียนสือจะเห็นด้วยกับเขา เขาพูดต่ออีกว่า “เธออยากแสดงความรักมากไม่ใช่รึไง? ถ้าสามีของเธอรักเธอจริง หลังจากที่ผมเข้าไปตั้งนานแล้ว ทำไมถึงไม่เห็นสามีของเธอเลยล่ะ? ”เฮ่อหย่วนเจ๋อรู้สึกขมขื่นในใจ และน้ำเสียงของเขาก็ขมขื่นด้วยเช่นกัน “แล้วก็นะ รอดูเถอะ หลังจากผ่านช่วงนี้ไปแล้ว เธอจะต้องไปขอร้องคุณปู่แน่นอน พอถึงตอนนั้น แล้วผมจะรอดูว่าเธอจะเย่อหยิ่งต่อหน้าผมได้ยังไงอีก”ในที่สุดเฮ่อเหยียนสือก็พูด “ทำไม? ”“อาลองคิดดูสิ” เฮ่อหย่วนเจ๋อขมวดคิ้วอย่างสุขสันต์ “เมิ่งเหยาเป็นลูกสาวคนโปรดของเมิ่งฮ่าวหยาง เขาหวังในตัวเธอเอาไว้สูง แ
Read more
บทที่ 126
อวิ๋นซูรอให้หน้าที่แดงค่อย ๆ จางลง จากนั้นจึงหันหน้าไปถามเฮ่อเหยียนสือ “คุณเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับเมิ่งเหยาบ้างไหม?”อวิ๋นซูไม่เชื่อว่าเมิ่งเหยาที่ถูกทรมานจนเหลือเพียงครึ่งชีวิต คนที่ทำจะเป็นเฮ่อเหยียนสือเขาจะมีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ?“อืม” เฮ่อเหยียนสือพูดอย่างสบาย ๆ“คุณคิดว่าใครเป็นคนทำ? ”“ผมไม่รู้” สีหน้าของเฮ่อเหยียนสือยังคงไม่เปลี่ยนแปลง“งั้นวันนั้นคุณออกมาได้ยังไง? ”เมิ่งเหยานำบอดี้การ์ดมาตั้งมากมาย เป็นไปไม่ได้ที่เฮ่อเหยียนสือจะออกมาโดยไม่มีรอยขีดข่วน“ตอนที่ผมเข้าไป บอดี้การ์ดก็ล้มลงไปหมดแล้ว” คำพูดนี้ เฮ่อเหยียนสือไม่ได้โกหกอวิ๋นซูลูบคางของเธอ และคิดว่า “ถ้าอย่างนั้น ก็แสดงว่าวันนั้นยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งอยู่ด้วย แล้วที่เมิ่งเหยาต้องเป็นแบบนี้ เป็นไปได้ไหมที่จะเกี่ยวข้องกับพวกเขา? ”เอ่อเหยียนสือจับมืออวิ๋นซู “อย่าคิดมากเลย”“ฉันแค่กลัวว่า...… ” อวิ๋นซูเงยหน้าขึ้นมองเฮ่อเหยียนสือด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยหมอกขาวหัวใจของเฮ่อเหยียนสืออ่อนลงทันที เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา และปลอบประโลมด้วยเสียงทุ้มต่ำ “กลัวว่าถ้าตระกูลเมิ่งตามหาคนทำไม่เจอ แล้วจะมาหาผมให้ไปรับผิดแ
Read more
บทที่ 127
เฮ่อหย่วนเจ๋อที่กำลังเดินเข้ามา ก็บังเอิญเห็นเมิ่งฮ่าวหยางเดินจากไปด้วยความโกรธ จึงถามออกไปว่า “คุณปู่ครับ เขาเป็นอะไรไปครับ?”ชายชราถอนหายใจ “เรื่องของเมิ่งเหยามีเบาะแสบ้างรึยัง? ”“ไม่มีครับ กล้องวงจรปิดทั้งหมดที่โรงแรมเชิ่งหาวถูกทำลาย”ชายชรา “ใครกันแน่ ที่กล้าก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้ ถึงขั้นทำให้ลูกสาวของตระกูลเมิ่งเป็นแบบนี้ได้”เฮ่อหย่วนเจ๋อขมวดคิ้ว เดินไปช้า ๆ เพียงไม่กี่ก้าว แล้วค่อยลดเสียงลงแล้วพูดว่า “คุณปู่ครับ ผมคิดว่ามีแนวโน้มมากที่สามีของอวิ๋นซูจะทำเรื่องนี้ สถานการณ์ที่โรงแรมเชิ่งหาวในครั้งนี้ รวมถึงเหตุการณ์ครั้งก่อน ๆ ทุกครั้งตรวจสอบเขาก็มักจะมีจุดที่เหมือนกัน นั่นคือกล้องวงจรปิดถูกทำลาย และพยานก็หายไปอย่างอธิบายไม่ได้ แต่ว่า หากบุคคลนี้เป็นคนทำเรื่องทั้งหมดนี้จริง ๆ งั้นตัวตนของเขาก็อาจจะไม่ธรรมดาอย่าที่คิดแล้วล่ะครับ”ชายชราใช้ไม้ค้ำยืนขึ้น “ถ้าถึงขั้นกล้าโจมตีตระกูลเมิ่งแบบนี้ ความแข็งแกร่งก็น่าจะเหนือกว่าตระกูลเมิ่งแน่นอน และในประเทศจีนเอง...... ”ชายชราหยุดกะทันหันเฮ่อหย่วนเจ๋อรออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะพูดว่า “คุณปู่ครับ? ”ดวงตาที่ขุ่นมัวของชายชราค่อย ๆ ชั
Read more
บทที่ 128
เฮ่อเหยียนสือโยนนามบัตรทั้งหมดลงถังขยะ “เปล่า”“คนโกหก” อวิ๋นซูพูด แต่มุมปากของเธอกลับยกขึ้นเฮ่อเหยียนสือหันหน้าไปมองเธออวิ๋นซูรีบเก็บรอยยิ้มบนใบหน้าของตัวเอง “ทำไม? ”“คุณหึงเหรอ? ” เฮ่อเหยียนสือยกมุมปากขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ใบหน้าของอวิ๋นซูดูเหมือนกุ้งที่เพิ่งปรุงสุก และแย้งออกไปว่า “เปล่าสักหน่อย”ในขณะเดียวกันนี้เอง ชายคนหนึ่งที่สวมชุดสูทสีดำ ก็วิ่งเหยาะ ๆ โค้งคำนับเฮ่อเหยียนสือ และพูดภาษาสเปนได้อย่างคล่องแคล่วอวิ๋นซูเคยไปต่างประเทศเมื่อตอนที่เธออายุแปดขวบ และพูดภาษาสเปนได้คล่องปรื๋อ แต่ว่าลุงคนนี้มีสำเนียงที่หนักแน่น จึงทำให้เธอสับสน เธอจึงใช้เวลานานมากกว่าจะเดาได้ว่าเป็นคนที่บ้านของเฮ่อเหยียนสือส่งให้มารับพวกเขารถจอดอยู่ตรงข้ามสนามบินอวิ๋นซูมองตามการจ้องมองของลุงคนนั้น และใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเป็นรถโรลส์รอยซ์คันหนึ่งเฮ่อเหยียนสือเองก็เห็น และสีหน้าของเขาเองก็เปลี่ยนไปเช่นกันพวกเขาทั้งสองเดินตามลุงคนนั้นไปที่รถ จากนั้นอวิ๋นซูถึงมั่นใจได้ว่า “นี่คือรถของบ้านคุณเหรอ? ”ใบหน้าของเฮ่อเหยียนสือไม่เปลี่ยนแปลง “ไม่ใช่ เป็นรถที่บ้านเช่าเอาไว้น่ะ ชายชราที่บ้านแค
Read more
บทที่ 129
พ่อตระกูลเฮ่อแนะนำอย่างกระตือรือร้น “พวกเขาเป็นเพื่อนของอาเหยียนมาตั้งแต่เด็ก ๆ ทันทีที่รู้ว่าอาเหยียนจะกลับมา ก็มาหาเขาโดยเฉพาะเลย เสี่ยวเสวี่ย เสี่ยวอี้ มานี่เร็ว นี่คือพี่สะใภ้ของพวกเธอ”ชายหนุ่มเริ่มพูดขึ้นว่า “สวัสดีครับพี่สะใภ้ ผมชื่อถานอี้ เธอคือถานอวี้เสวี่ย พี่สาวผมเอง”อวิ๋นซูยื่นมือออกไป จับมือกับถานอี้ แล้วมองไปที่ถานอวี้เสวี่ยถานอวี้เสวี่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็จับมืออวิ๋นซูพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ “คิดไม่ถึงว่าอาเหยียนจะแต่งงานแล้ว ฉันยังคิดอยู่เลยว่า...... ”เธอเลิกคิ้วข้างหนึ่ง เธอมีใบหน้าที่สวย สายตาที่ทั้งสุภาพและสวยงามของเธอก็ปรากฏต่อหน้าอวิ๋นซู“พี่สะใภ้สวยมาก ไม่น่าแปลกใจเลยที่อาเหยียนแทบรอไม่ไหวที่จะแต่งด้วย”สิ่งที่เธอพูดนั้นดี แต่อวิ๋นซูกลับรู้สึกว่ามันรุนแรงไปหน่อยเธอมองไปที่เฮ่อเหยียนสือเฮ่อเหยียนสือได้แต่พยักหน้าให้ทั้งสองคน เพื่อเป็นการทักทาย“พวกคุณหิวรึยัง? ” พ่อตระกูลเฮ่อเอาแต่สนใจอวิ๋นซู “เสี่ยวซู มา ๆ ๆ พวกเราไปทานข้าวที่ร้านอาหารกันเถอะ”อวิ๋นซูถูกพ่อตระกูลเฮ่อลากไปที่ร้านอาหารโต๊ะรับประทานอาหารเต็มไปด้วยอาหารจานโปรดของเธอพ่อ
Read more
บทที่ 130
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ถานอวี้เสวี่ยก็หยุดเขาเอาไว้ก่อน “เสี่ยวอี้ นายไปปลอกผลไม้หน่อย”ถานอี้ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างได้ เขาจึงรีบหุบปากด้วยความขุ่นเคือง ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องครัวอวิ๋นซูมองไปที่แผ่นหลังของถานอี้ และถามอย่างสงสัย “เมื่อกี้เสี่ยวอี้เพิ่งพูดว่า......”“ไม่มีอะไร” ถานอวี้เสวี่ยกำหมัดของเธอที่ซ่อนอยู่ใต้หมอน ยิ้มด้วยท่าทางที่สงบและสง่างาม “ไม่ต้องสนใจเขา”เธอจับมือของอวิ๋นซู และมองดูแหวนเพชรที่ถูกซ่อนเอาไว้เป็นเวลาหลายปีอย่างระมัดระวัง“แหวนวงนี้สวยมาก”เดิมที มันควรจะตกมาอยู่ในมือของเธอ“ใช่แล้ว” อวิ๋นซูเองก็มองดูแหวนด้วยแววตาที่อ่อนโยนเวลานี้ ณ ชั้นบนหลังจากได้ยินสิ่งที่พ่อตระกูลเฮ่อพูดเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดแล้ว เฮ่อเหยียนสือก็ขมวดคิ้ว “ทำไมต้องรบกวนถานอวี้เสวี่ยด้วย ไม่ใช่ว่าครอบครัวของเราไม่มีวิลล่าสักหน่อย”ดวงตาของพ่อตระกูลเฮ่อเป็นประกาย และพูดด้วยรอยยิ้ม “วิลล่าพวกนั้นของเรามีมูลค่าหลายร้อยล้าน หรือแม้แต่หลายหมื่นล้าน ลูกแน่ใจเหรอ? แล้วอีกอย่าง เสี่ยวเสวี่ยเองก็ไม่ได้ติดอะไร ยินดีที่จะให้เรายืมบ้านของเธอ ลูกก็อย่างคิดมากนักเลย”เฮ่อเหยียนสือเลิกคิ้ว
Read more
PREV
1
...
1112131415
...
20
DMCA.com Protection Status