เฮ่อเยียนสือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์“ส่งบลูมูนมาหน่อย”เย่ชางแหยนแทบหายใจไม่ทันปัจจุบันบลูมูนเป็นแหวนเพชรที่แพงที่สุดในโลกเพื่อเป็นการขอบที่คุณแม่เฮ่อคอยอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับเขามาโดยตลอด พ่อเฮ่อใช้เงินกว่าหนึ่งพันห้าร้อยล้านบาทเพื่อซื้อแหวนเพชรนี้ให้ ก่อนที่แม่เหอจะเสียชีวิต เธอก็ได้มอบแหวนเพชรทิ้งไว้ให้พ่อเฮ่อ โดยบอกว่าเป็นแหวนสำหรับลูกสะใภ้ในอนาคตนี่เฮ่อเยียนสือคิดจะ......พ่อเหอที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน “ได้ ได้ ได้ พ่อจะจัดเที่ยวบินพิเศษเพื่อส่งกลับไปให้เดี๋ยวนี้เลย! ”......โรงพยาบาลเฮ่อหย่วนเจ๋อกินกะหล่ำปลีต้มเสร็จด้วยความไม่พอใจอวิ๋นซูรอให้บอดี้การ์ดเก็บชามและตะเกียบออกไป แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้งเฮ่อหย่วนเจ๋อโพล่งออกมา “คุณจะไปไหนอีกเหรอ? ”อวิ๋นซู “กลับบ้าน”“แต่คุณปู่ขอให้คุณดูแลผมนะ”“คุณปู่แค่ขอให้ฉันดูแลมื้ออาหารของคุณสามมื้อต่อวันเท่านั้น ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ฉันจะนำอาหารมาส่งให้คุณนะคะ”อารมณ์ผิดหวังของเฮ่อหย่วนเจ๋อดีขึ้นทันทีเขายังบอกอีกว่า อวิ๋นซูจะต้องทำอาหารที่อร่อยให้เขาอย่างแน่นอนหลังจากที่อวิ

“เฮ่อ ไม่ต้องสนใจเธอ นับตั้งแต่ที่เรื่องการแต่งงานของเธอกับอารองเฮ่อหย่วนเจ๋อกลายเป็นเรื่องเข้าใจผิด ผู้หญิงคนนี้ก็เป็นบ้าไปแล้ว” หลินเหมียวเหมียวแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดของว่างมื้อดึกแล้วสูดดมกลิ่น “หอมมาก ที่รัก นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ได้ลิ้มรสอาหารของเธอเนี่ย? ”อวิ๋นซูเหลือบมองที่ลานจอดรถ “เธอกินก่อนเถอะ ฉันจะไปส่งอาหารก่อน”“รีบอะไรขนาดนั้น ทำไมไม่รอจนกว่าเมิ่งเหยา ผู้หญิงบ้าคนนั้นจากไปก่อนล่ะ? ”อวิ๋นซูยิ้ม “ฉันพอจะรู้แล้ว ว่าเธอกำลังไปหาใคร เราจะไม่เจอกันแน่นอน”“อ่อ โอเค” หลินเหมียวเหมียวถูกอาหารอร่อย ๆ ดึงความสนใจอยู่ “งั้นก็รีบไปเถอะ”อวิ๋นซูลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ลานจอดรถ หยิบกล่องเก็บความร้อนแล้วเดินไปที่อาคารของเฮ่อกรุ๊ปที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเมื่อก่อนตอนที่เฮ่อหย่วนเจ๋อทำงานล่วงเวลา เธอก็มาส่งของว่างมื้อดึกแบบนี้เหมือนกัน เขาปฏิบัติต่อเธอด้วยความเฉยเมยอยู่เสมอ แต่เธอก็ชินกับมันแล้วล่ะแต่การยืนอยู่ที่นี่ในคืนนี้ กลับรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก“คุณอวิ๋น! ”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำอวิ๋นซูได้ในทันที และดวงตาของเขาก็ค่อนข้างเห็นอกเห็นใจ “มาที่นี่ส่งของว่างมื้อดึกให้คุณชายเ

อวิ๋นซูเริ่มวิตกกังวลและบีบแตรอย่างบ้าคลั่งเฮ่อเยียนสือยังคงยืนนิ่งอยู่อวิ๋นซูกัดฟัน หัวใจของเธอเต้นแรง และเธอก็ค่อย ๆ ขับรถเข้าไปใกล้เฮ่อเยียนสือยังคงไม่ขยับ มองดูอวิ๋นซูที่กำลังขับรถเข้ามาอยู่ครู่หนึ่งในตอนกลางคืนไม่มีลม แสงจากไฟหน้าส่องไปยังคิ้วของเขา ทำให้ใบหน้าที่ลึกของเขามีโครงร่างที่ชัดเจนยิ่งขึ้นผ่านแสงไฟ เขาก็เห็นอวิ๋นซูจับพวงมาลัยแน่นอยู่บนรถรถค่อย ๆ เคลื่อนตัวช้า ๆ ทีละนิดไปบนพื้นรู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปแล้วหนึ่งศตวรรษ ในที่สุด ความคิดของอวิ๋นซูก็ระเบิดขึ้น และเธอก็เหยียบเบรกเธอรีบลงจากรถ “คุณเป็นบ้าไปแล้วรึไง? รู้ไหมถ้าคุณยังไม่หลบอีก คุณได้ตายจริง ๆ แน่? ”เฮ่อเยียนสือยิ้มอย่างเต็มใจ หยิบกล่องเก็บความร้อนขึ้นมา “คุณให้ผมเหรอ? ”“เปล่าสักหน่อย! ” อวิ๋นซูปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดเฮ่อเยียนสือก้าวไปข้างหน้า และจับมือของอวิ๋นซูเช้าวันนี้เขารู้ว่าอวิ๋นซูกำลังจะทำอาหารให้เฮ่อหย่วนเจ๋อ เขาเลยอารมณ์เสียมาก ถึงขั้นวิ่งไปที่สนามชกมวยเพื่อระบาย พอเห็นอาหารที่อวิ๋นซูเอามาให้ อารมณ์ไม่ดีก็หายไปในทันทีอวิ๋นซูพยายามหลบเลี่ยง “ฉันจะไปแล้ว คุณก็เลิกขวางทางฉันได้แล้ว”เฮ่อเย

รอนานกว่าหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดเย่ชางเหยียนก็ได้รู้จากปากของเฮ่อเยียนสือว่าอวิ๋นซูได้ทำสงครามเย็นโดยการเงียบใส่กับเขาเย่ซังเหยียนเกาหัว “......นายให้แหวนเธอเหรอ?”เฮ่อเยียนสือมองลงมาที่เขาอย่างเย็นชา “สถานการณ์แบบนี้ จะให้เธอได้อย่างไร?”เย่ซังเหยียนนั่งลงบนโซฟา “นี่มันแปลกจริง ๆ คืนนั้นเธอไปหานาย นายทําอะไรทําให้เธอไม่พอใจแล้วใช่ไหม?”เฮ่อเยียนสือนึกสักพัก “ไม่”วันนั้นอวิ๋นซูยังอาสาส่งข้าวให้เขาด้วย“งั้นก็ยากแล้ว หัวใจผู้หญิงอยากหยั่งรู้ เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร” เย่ชางเหยียนหน้านิ่งคิ้วขมวด แม้ว่าเขาจะเคยมีแฟนมาหลายคน แต่ก็เป็นลักษณะการเล่น ไม่จริงใจในแง่ของความรักจริง ๆ ก็ไม่มีประสบการณ์มากนักตอนที่เฮ่อเยียนสือเหลือบตาลงมามอง “ไม่ใช่นายหรอ? ที่บอกว่าหนึ่งเดือนสามารถจีบติด”เย่ชางเหยียนกล่าวว่า “เฮ้ นายอย่ารีบร้อนไป ผมกําลังช่วยคุณหาวิธีอยู่นี่ไง”เฮ่อเยียนสือเม้มริมฝีปากบาง ๆ พูดไม่เข้าคายไม่ออก“ใช่แล้ว นายสามารถดูว่าช่วงนี้เธออยากได้อะไรเป็นพิเศษและช่วยเธอสมความปรารถนา ไม่แน่ว่าอาจจะเพิ่มความประทับใจที่ดีก็ได้”เฮ่อเยียนสือนึกถึงเรื่องเมื่อไม่กี่วันก่อนที่เขาเห็นแบบร

อวิ๋นซูเดินตามหลังซ่งชูโม่อย่างสับสนซ่งชูโม่เดินเล่นสบายๆในสนามและถามอวิ๋นซูว่า “คุณอวิ๋นต้องการผลลัพธ์แบบไหน?”อวิ๋นซูตั้งใจคิดอย่างจริงจังภายในกี่นาที “ผลลัพธ์ที่ร้ายแรงที่สุดคืออะไร?”ซ่งชูโม่ยักคิ้ว มองแววตาของอวิ๋นซูด้วยความชื่นชมเล็กน้อยไม่คิดว่าข่าวลือที่คุณหนูอวิ๋นซูมักจะหลบหลังพี่ๆ ในตระกูลเฮ่อ ที่แท้แล้วก็เป็นคนโหดเหี้ยมคนหนึ่ง“ทําลายข้าวของในบ้าน ชอบยั่วยุก่อน จากคำตัดสินสามารถขังได้สิบวันถึงครึ่งเดือน”อวิ๋นซูหัวเราะเบา ๆ “ด้วยความสามารถของทนายซ่ง น่าจะมีมากกว่าใช่ไหม?”ซ่งชูโมยิ้มและไม่ตอบอวิ๋นซูยืนตัวตรง “ฉันถามคำถามสุดท้าย”“คุณถามมา”“ใครเชิญคุณมา?”ซ่งชูโม่มองเข้าไปในดวงตาของอวิ๋นซู “อันนี้ ผมกลัวว่าผมจะบอกคุณไม่ได้”ก่อนมาอีกฝ่ายเตือนเขาอย่างเข้มงวดว่าห้ามเปิดเผย เขาไม่อยากทำผิดกับคุณคนนี้อวิ๋นซูเห็นท่าทีแล้ว ก็ไม่ถามต่ออีกทั้งสองเดินไปที่ประตูด้วยกันพอเดินไปถึงประตู ก็พบกับอวิ๋นซือฉิงเธอกำลังจะขึ้นรถและเห็นอวิ๋นซูพอดี จึงทำเสียงหงุดหงิดตะโกนว่า “อวิ๋นซู”อวิ๋นซูกลับมามองเธออย่างช้า ๆอวิ๋นซือฉิงได้เลื่อนรถเข็นมาถึงหน้าอวิ๋นซูแล้วที่นี่เป็น