“เสี่ยวซือโถว เมื่อพวกเราทั้งเจ็ดคนเป็นผู้ใหญ่ ทำไมไม่แต่งงานกันล่ะ?”“โอเค เมื่อผมโตขึ้น ผมจะแต่งงานกับพี่ๆ ทั้งเจ็ดคน!”เหมือนเสียงเด็ก ๆ เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้“เอาล่ะ หยุดพูดเล่นได้แล้ว พี่ เนื่องจากปัญหาสถานที่ถ่ายทำยังไม่ได้รับการแก้ไข ทำไมพวกเราถึงไม่ไปเที่ยวภูเขาหลงหู่ในวันพรุ่งนี้และเยี่ยมชมดินแดนศักดิ์สิทธิ์ลัทธิเต๋านี้ดูล่ะ” ฉู่เฉินแนะนำด้วยใบหน้าแดงก่ำ“โอเค” แก้มของหลินอีนัวก็แดงเช่นกันหลังจากพูดจบ พวกเขาต่างแยกย้ายกลับห้องของตนเอง……แชทกลุ่มชื่อ "เรื่องทั่วไปของภูเขาหลงหู่"บัญชีผู้ใช้ของเจ้าเมืองจางก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับข้อความเจ้าเมืองจาง: วันนี้จางอี้โหมวมาที่ภูเขาหลงหู่เพียงแค่ประโยคเดียว ทั้งกลุ่มแชทก็วุ่นวายขึ้นทันที“จางอี้โหมว ใช่ผู้กำกับชื่อดังของต้าเซี่ยไหม?”“เขามาที่ภูเขาหลงหู่จริงๆ?”“ฉันได้ยินมาว่าเขากำลังถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องคนแปลกหน้าอยู่นะ และดูเหมือนว่าฉากที่ต้องถ่ายทำจะเป็นภูเขาหลงหู่”เจ้าเมืองจาง: ใช่แล้ว เขานั่นแหละ เขาอวดว่าผู้กำกับคนดัง ดังนั้นฉันจึงไล่เขาออกไป“ผู้กำกับคนดัง มักจะนิสัยไม่ดี จึงไม่น่าแปลกใจนัก”“เป็นแค่ผู้กำกับ

เครื่องแต่งกายที่แปลกประหลาดนั้น ทำให้ดึงดูดผู้คนที่เดินผ่านไปมา และให้ชี้นิ้วใส่พวกเขาทั้งสองแต่งตัวแตกต่างกันอย่างมาก ถ้าไม่ใช่เพราะชายคนนั้นพูดออกมา ใครคิดว่าคนสองคนนี้มาด้วยกัน“นายน้อยเจียง ฉันมีหน้าที่ปกป้องความปลอดภัยของคุณเท่านั้น เรื่องอื่นฉันไม่สน!” ชายหนุ่มในชุดคลุมลัทธิเต๋ายังคงนิ่งเฉยและไม่แยแส แม้จะพูดถึงด้วยตนเองก็ตามนายน้อยเจียงก็ไม่โกรธ เขาเพียงเดินไปที่ฉู่เฉินและเหลือบมอง เมื่อเขาเห็นหลินอีนัว ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย“คุณหนูหลิน สวยกว่าในทีวีอีก ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อเจียงจื่อหยวน” ชายคนนั้นยื่นมือออกไปอย่างมั่นใจเห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นเชื่อว่า ทันทีที่เขาแนะนำตัวเอง อีกฝ่ายจะต้องให้ความเคารพ“เขาคือเจียงจื่อหยวน นายน้อยเจียงผู้โด่งดัง”“ใครคือนายน้อยเจียง?”“ไม่ใช่แล้วไหม คุณไม่รู้ว่านายน้อยเจียงคือใครในเจียงโจว?”“ฉันเป็นนักท่องเที่ยว ไม่รู้จริงๆ”“โอ้ แบบนี้นี่เอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณไม่รู้ นายน้อยเจียงเป็นคนที่รวยที่สุดในเจียงโจว เขาก่อตั้งจื่อหยวนกรุ๊ปตั้งแต่อายุยังน้อย ธุรกิจเกือบทั้งหมดในเจียงโจวดำเนินการโดยจื่อหยวนกรุ๊ป นอกจากนี้ ฉันเคยได้ยินข่

เพียงแค่ดีดนิ้วออกไป ก็ตัดหัวคนไปหลายหัวเมื่อเห็นลำแสงจากดาบสีฟ้าอ่อนกำลังพุ่งใกล้เข้ามาเมื่ออยู่ท่ามกลางระหว่างความเป็นกับความตาย เจียงจื่อหยวนคุกเข่าลงด้วยเสียงดังลั่นและร้องขอความเมตตา "แกฆ่าฉันไม่ได้ ฉันเป็นบุคคลสำคัญในเจียงโจวและได้ช่วยเหลือเจียงโจวมามากมาย แกไม่สามารถฆ่าฉันได้ พ่อของฉันเป็นถึงนายกเทศมนตรีของเจียงโจวเชียวนะ…”ก่อนที่เขาจะทันพูดจบ จางอวิ๋นหลงที่สวมชุดคลุมลัทธิเต๋าก็ปรากฏตัวต่อหน้าเจียงจื่อหยวน ในมือได้คว้าดาบโบราณเอาไว้แล้ว และจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว ก็ได้ทำลายลำแสงของดาบนั้นไปแม้ว่าจะเป็นการโจมตีแบบส่งๆ ของฉู่เฉิน แต่มันก็ทำให้ดาบโบราณคำรามอย่างไม่ลดละ หลังจากฆ่าคนไปสองสามคน“ปรมาจารย์ฉู่ ท่านฆ่าเขาไม่ได้!” จางอวิ๋นหลงจำตัวตนของฉู่เฉินได้แล้วในตอนนี้คนหนุ่มที่มีพลังอันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ จะเป็นใครไปได้อีกนอกจากปรมาจารย์ฉู่ผู้โด่งดัง!“ปรมาจารย์ลัทธิเต๋าต้องการช่วยเขา?”ฉู่เฉินมองไปที่จางอวิ๋นหลงด้วยสายตาที่เย็นชา และแรงกดดันของจางอวิ๋นหลงก็เพิ่มขึ้นทันที“ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปฏิบัติตามคำสั่งของสำนัก แม้ว่าฉันจะไม่ได้เหม็นขี้หน้าเขาก็ต

“อวิ๋นหลง ฉันแค่ให้แกลงจากภูเขาเพื่อหาประสบการณ์ ไม่ใช่เพื่อเข้าร่วม ถ้าสามารถจัดการด้วยตัวเองได้ตอนนี้ จะดีที่สุด จะให้เข้าไปพัวพันลึกซึ้งขนาดนั้นได้อย่างไร?” ชายชราพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ“แต่ท่านอาจารย์...” จางอวิ๋นหลงต้องการจะพูดอะไรบาง“พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว แค่รอดูก็พอ” ชายชราขัดจังหวะฉู่เฉินถูกตำรวจรายล้อม แต่ยังคงสงบและใจเย็นเขาเพียงรออย่างเงียบ ๆ เพื่อให้พระเอกมาถึงไม่นานนัก นายกเทศมนตรีก็ปรากฏตัวเมื่อมาถึงก็มีทหารทั้งกองพันตามมาเจ้าหน้าที่ตำรวจถือปืนเล็งมาที่ฉู่เฉิน มีหนึ่งหรือสองคนที่ถึงกับถือขีปนาวุธพกพา RPG ล็อคเป้าเข้าใส่เขาจากระยะไกลเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินถูกล้อมแล้ว นายกเทศมนตรีก็ไม่สนใจต่อความพยายามของเจ้าหน้าที่ที่จะหยุดเขา และเข้าหาฉู่เฉินพร้อมกับถามว่า "แกคือคนที่ฆ่าจือหยวนหรือเปล่า"ฉู่เฉินเหลือบมองนายกเทศมนตรีแล้วพูดอย่างใจเย็น “เป็นฉันแล้วไง?”“ฉันสามารถถามได้ไหมว่าทำไม?”“เพราะเขาแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง”“เพียงเพราะเขายั่วยุแก แกจึงฆ่าลูกชายฉันต่อหน้าสายตาประชาชี?”"มีปัญหากับเรื่องแค่นั้นเหรอ?"“ฉันรู้ว่าแกเป็นนักรบโบราณ แกคิดว่าแกสามารถเมินเฉย

ฉู่เฉินหันกลับมาและพูดอย่างใจเย็น “คุณไม่ได้ยินเขาพูดว่าในเจียงโจว เขาคือกฏหมาย มีใครอีกในเจียงโจวที่สามารถตัดสินเขาได้ แต่ในเมื่อคุณขอร้องเขา ฉันจะถามคำถามคุณ บอกฉันอย่างตรงไปตรงมา เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ในเจียงโจวจริงๆใช่ไหม?”เมื่อเผชิญกับสายตาของฉู่เฉิน หัวหน้าเฉินก็นึกถึงชื่อเสียงของนายกเทศมนตรีเจียงในเจียงโจวและหุบปากทันทีหากนายกเทศมนตรีเจียงบริสุทธิ์จริงๆ แล้วจือหยวนกรุ๊ปจะยึดครองเจียงโจวได้อย่างไรในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ภายในกรมตำรวจมีการรายงานคดีมากกว่าครึ่งหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับจือหยวนกรุ๊ปเพียงแค่อย่างเดียว และทุกครั้งที่เกิดคดีขึ้นและรายงานได้ไปถึงเบื้องบน คดีนั้นก็จะเงียบหายไปเลยในฐานะหัวหน้าหน่วยงานรัฐ หัวหน้าเฉินตระหนักดีถึงเรื่องนี้เมื่อเห็นการแสดงออกของหัวหน้าเฉิน ฉู่เฉินก็เข้าใจ“ฉันรู้ว่าคุณค่อนข้างไม่พอใจกับวิธีการฆ่าในแบบของฉัน โดยคิดว่าแม้เจียงโจวจะไม่สามารถตัดสินเขาได้ คุณก็สามารถยื่นฟ้องไปยังเมืองหลวงและให้พิจารณาโทษเขาได้ แต่คุณรู้ไหมว่าทำไมเขาถึงยังคงดำรงตำแหน่งระดับสูงในเจียงโจวหลังจากหลายปีที่ผ่านมา? เป็นไปได้ไหมที่ไม่มีใครรายงานไปยังเมืองหลวงมาก่อน? ย