Nang nabalitaan ng Papa ni Jie ang nangyari ay agad kami nitong pinabalik, wala kaming nagawa dahil baka sa susunod hindi na makakasama ito samin. Panay ang paghingi ng sorry kay Manong, pinagbigyan naman kami nito at sinabihan sa mga bawal na kainin ni Jie para sa susunod hindi na ito mapapahamak. Balita namin ay hindi pa nakabalik ang mga Villagracia at baka sa susunod na linggo pa ito makakauwi. Nakahinga ako ng maluwag dahil hindi pa ako handang harapin si Cairo. I know I'm acting like a high school girl na kakatanggap lang ng first kiss niya pero hindi ko mapigilang magbalik tanaw sa nangyari kagabi. Cairo was childish, baka mas gusto ko pa ang side na yun kaysa sa normal at masungit niyang sarili. The way he pleaded broke my heart, may mga nababasa kasi ako sa mga libro na hindi porket mayaman na sila ay magiging masaya ang buhay nila. Kinuha ko ang selpon ko at nagtipa sa pangalan niya, karamihan bio ang lumalabas. Natigilan ako nang makita ang picture nitong nakayakap sa kas

“Anong ginagawa mo dito, Cairo?” Tanong ko at agad na luminga-linga sa paligid. Baka makita siya ni Ate Helia malalagot na naman ako! Nagkibit-balikat lamang siya at tumingin sa mga mata ko, kinuha niya ang mga dala ko. Kumunot ang noo niya at sumilay ang misteryosong ngiti sa labi tila nasiyahan sa nakita. “It’s not important, pumunta dito si Dom kaya sumama nalang ako,” Tugon niya at naglakad papunta sa kusina. Akala niya naman sa kanya ang bahay no! Iba ah! Kapal ng fes! Sayo 'to?! Nakatira ka dito?! Gusto kong isigaw sa mukha niya. Sumunod ako sa kanya at nagtagpo ang kilay ko nang makita siyang naghihiwa ng lasagna. Aba! “Hoy, Cairo! Hindi mo pamamahay ‘to para manghalungkat ka diyan! Itigil mo yan o ako mismo ang puputol sa mga kamay mo!” Bulalas ko at hinablot ang kutsilyo mula sa kamay niya. “Babe naman hindi ko pa nga nasubukan ang ligayang hatid ng mga kamay ko puputulin mo na?” Panunudyo niya at pabirong tinusok ang gilid ko. Wala sa sariling hinampas ko ang bali

Hindi ko na alam ang maramdaman ko, halos hindi ko na naalintana ang mga sinasabi ni Sir Cairo na agad akong dinaluhan nang bumagsak ako sa sahig. Parang baliw na humalakhak ako habang dahan-dahang tumutulo ang mga luha ko habang nanginginig ang buong katawan ko. Bakit ba laging ganito nalang? Ano ba ang ginawa ko para umabot sa sitwasyong 'to? All I wanted was to give my grandma the life she deserves pero bakit ang hirap-hirap abutin iyon? Mariin akong napapikit at humagulgol habang nilalasap ang pakiramdam ng suportang binibigay ni Sir Cairo. “Hush, Ve. I'm here,” Wika niya habang hinahaplos ang buhok ko at nanatiling nakayakap kahit nababasa na ang damit niya sa mga luha ko. For the short period of time Sir Cairo proved that men could support women somehow, alam kong hindi dapata ko magtiwala sa kanya pero parang nag-iiba na ang tingin ko sa kanya — focus Avern trabaho lang 'to! You're here because of money. Mas lalong dumami ang pagtulo ng mga luha ko at nanikip ang dibdib ko sa

Parang tinutusok ng libo-libong karayom ang aking puso. My hand clutched the fabric parallel to my chest as if imagining na literal na pinipiga ang puso ko. Ang sarap sumigaw! Ang sarap manumbat! Alam ng Poong may Kapal kung anong klaseng pagpipigil ang ginawa ko bago pa ako tuluyang mawalan ng respeto sa kanya bilang anak.Marahas akong humugot at pinuno ng hangin ang sistema ko para maibsan ang galit na naramdaman ko, bumaba ang tingin ko sa mahigpit na pagkakakuyom ng kamao ko. “Hello, nak? Nandyan ka pa ba?” Malambing niyang tanong na tila inalagaan niya ako mula pagkabata. Nagdilim ang paningin ko at mariin kong kinagat ang aking pang-ibabang labi. Gusto kong magtanong, manumbat at ibuhos ang lahat ng hinanakit ko pero mukhang hindi na makakaya ng katawan ko ang pag-da-drama lalo na hindi pa nakabalik si Lola sa bahay. Tila nahihirapan akong huminga dahil sa sikip ng dibdib ko, wala sa sariling napakapit ako sa dulo ng armrest sa sofa. Mukhang napansin ni Sir Cairo ang pagkab

“Oh, apo? Avern? Ikaw ba yan?” Ramdam ko ang pagkunot ng noo ni Lola mula dito kung nasa harapan lang ata niya ako ay pipitikan na naman niya ang noo ko. Kaya lumalapad ang noo ko dahil laging may pumipitik. Nakangusong umiling-iling ako nang maalala ang araw ng pag-alis ko, sa lahat ng pwede niyang gawin ay pagpitik ng noo ko ang ginawa niya. “Opo, Lola. Ako po ito. Kumusta ka po? Ayos na po ba ang pakiramdam niyo?” Maluha-luha kong wika habang nanginginig na nakahawak sa selpon. “Oo, ayos na ako. Nagka-usap na ba kayo ng Mama mo?” Malumanay na tanong niya, tila ilang segundo akong naging tuod at napatitig sa puting kisame ng opisina para pigilan ang nagbabadyang pagtulo ng mga luha. “Yes, po. Wala na po bang masakit sa inyo? May mga bagong nireseta ba si Doktora o may bibilhin ba kayo?” I questioned while imagining her reaction. “Ay naku, hija. Kumalma ka muna baka mapano ka. Huwag kang tumulad sakin, huwag matigas ang ulo,” Natatawang pang-aasar niya sakin, hindi ko namalayan a