“Sweetheart, what are we doing here?” Nagtataka na tanong ni Hanz ng tumambad sa kanyang paningin ang mga dikit-dikit na bahay. Napaka-itim din ng malapot na tubig sa mga kanal na nasa magkabilang gilid ng makipot na daan. Para kay Hanz ay nakakasulasok ang amoy ng paligid kaya halos hindi na maipinta ang mukha nito. Sinundan lang niya ang daan na itinuro ng kanyang asawa hanggang sa huminto sila sa isang lugar na may hindi kaaya-ayang tanawin. Ito ang normal na reaksyon ng mayayaman sa mga ganitong klaseng lugar. Ngunit kahit nababahuan na si Hanz ay bumaba pa rin siya sa motor at kaagad na sumunod sa asawa. Mabilis namang sumunod ang kanilang mga bodyguard na nakabuntot sa kanilang likuran simula pa kanina ng umalis sila ng Villa. “Just follow me, Sweetheart, and you will know everything.” Si Summer na wala kang makikitang pandidiri sa itsura nito bagkus ay mukha pa itong kampante na naglalakad sa makipot na eskinita. Sadyang mabaho ang lugar na iyon dahil malapit ito sa dump site

Summer’s Point of view“Ilang araw na akong nagmamanman sa mga lugar na maaaring puntahan ng mga kalaban. Ngunit tulad ng mga naunang araw ay bigo kami na makakuha ng kahit na katiting na impormasyon. Para kaming mga daga na naghahanap ng karayom mula sa isang kumpol ng mga dayami. Bago magsimula ang misyong ito ay matinding pakiusapan pa ang ginawa ko sa aking asawa. Ngunit hindi ako nagtagumpay na makuha ang permiso nito kaya batid ko na galit siya ngayon sa akin..Flashback…“Nag-usap na tayo para dito, Summer! Huwag mong sagarin ang pasensya ko.” Matigas na sabi ni Hanz bago ako nito tinalikuran. Nagdadabog na pumasok siya sa loob ng kwarto naming mag-asawa. Ngunit hindi pa rin ako sumuko kaya sinundan ko siya hanggang sa loob ng silid.“Sweetheart, pangako last na talaga ito at titigil na ako sa trabahong ‘to.” Ani ko sa nagsusumamo na tinig, ngunit naging matigas pa rin ito at ramdam ko na talagang galit na siya sa akin.“‘Yan din ang sinabi mo sa akin noong isang araw, nangako

“Isang mapanganib na ngiti ang lumitaw mula sa sulok ng bibig nito at ilang sandali pa ay mula sa likuran ng babae, lumitaw ang isang tigre na may mabangis na mukha. Pumihit paharap sa kanyang alaga ang babae. Bumaba ang mukha nito sa ulo ng tigre at isang banayad na halik ang iginawad nito sa kanyang alaga. Sa ginawa ng babae ay marahas na umungol ang tigre habang nakatitig sa akin ang matalim nitong mga mata. Nagsimula sa marahang paghakbang ang tigre habang nanatiling nakatitig ito sa akin, maingat na umatras ang aking mga paa habang ang dalawang kamay ko ay nanatiling nakalahad sa ere. Sa isang iglap ay matulin akong tumakbo kaya naman nagsimula na ring tumakbo ang tigre patungo sa direksyon ko. Mabigat ang bawat bagsak ng aking hininga dahil patuloy lang ako sa matuling pagtakbo. Habang tumatakbo ay kasalukuyang abala ang utak ko sa kung paano kong matatakasan ang tigre. Hindi ko na alam kung gaano katagal na akong tumatakbo at pakiramdam ko ay sasabog na ang dibdib ko dahil sa

“Hm, hm, yeah, Mommy is not missing!” Malakas na sabi ng bibong si Tyrone habang sa tabi nito ay nakangiti naman na tumatango ang kapatid na si Tylor.Sabay na napalingon ang lahat sa direksiyon ng triplets at nagmamadali na lumapit si Hanz sa kanyang anak.“What do you mean, sons?” Kunot noo na tanong ni Hanz, maging ang grupo ni Clinton ay lumapit na rin sa mga bata. “Look, daddy, mommy is not missing, she’s here.” Anya ni Terrence sabay turo ng isang red dot na mabilis na gumagalaw ngunit paikot-ikot lang ito sa isang lugar. “You see, daddy? mommy was so naughty because she’s moving fast.” Ani ni Tyrone habang pinapanood nila ang bawat galaw ng pulang tuldok sa screen ng device.“Where did you get this tracking device?” May pag-aatubili na tanong ni Hanz sa kanyang mga anak. “While playing hide and seek, mommy teaches us where my location is and also mommy’s location.” Bibong sagot ni Tylor.“Yeah! And she told us that if she’s moving fast like this? We don’t need to worry becaus

Scarlett Point of view “Pak!” “Ahhh!” Isang malakas na sampal ang natanggap ko mula kay Mr. Vill kaya padapa na bumagsak ako sa ibabaw ng kama. “Hayop ka! Bakit hindi mo na lang ako patayin!” Halos isigaw ko na ito sa pagmumukha niya habang walang humpay sa pagpatak ang mga luha ko, sagad sa buto ang galit ko sa lalaking ito. Pagkatapos nila akong dukutin ay ginawa nila akong bilanggo sa kwartong ito. Sinira niya ang buhay ko at ginawa ako nitong kabit. Akala ko mabait siyang tao dahil sa magandang pakikitungo niya sa akin pero kalaunan ay lumabas din ang tunay nitong ugali. Madalas na niya akong pag-buhatan ng kamay dahil sa pagiging seloso nito. Napangiwi sa sakit ang mukha ko ng mahigpit niyang hawakan ang aking panga. “Huwag mo akong hinahamon dahil baka balatan kita ng buhay.” Matigas niyang sabi bago marahas na binitawan nito ang panga ko. Lumayo na siya sa akin at kinuha ang kanyang coat na nakapatong sa ibabaw ng kama. Ilang sandali pa ay nakarinig kami ng ilang katok sa