Paulit-ulit ang nangyayari. Gabi-gabing lasing na pumupunta doon si Adrian. Hindi na ako nakatali sa upuan. Inilipat na n'ya ako ng kwarto. Ngunit hindi ko pa rin masasabi na malaya na ako. Hanging kailan pa ba ang pagtitiis kong ito. Hirap na hirap na ako. Kapag hindi ako sumusunod sa gusto ni Adrian ay sinasaktan n'ya ako. Narito ako ngayon sa kwarto. Naka-lock at maraming bantay sa buong bahay, maging sa labas. Sa tantya ko ay ang bahay na ito ay malayo sa kabihasnan. Parang nasa gitna ng gubat. Hindi ko alam kung anong petsa na ngayon, hindi ko rin alam kung ilang araw, linggo, o buwan, o taon na akong naririto. Walang-wala na akong pag-asa na makatakas pa. Hinahanap kaya ako ng mga kaibigan ko? Kamusta na kaya sila?Siguro ay masaya sila ngayon na nagagawa ang gusto nila. Siguro masaya sila na nakakapag-aral sila. Naiyak na lamang ako sa nangyayari sa akin. I'm so hopeless. Habang nakatanaw sa labas na puro matatayog na puno lamang ang nakikita ay biglang bumukas ang pinto.

Quick Announcement!Hello, dear readers. I am so sorry nga pala kung hindi ako nakapag update kahapon. Lagnat po ako kahapon and dahil malapit na ang periodical exam, busy ako ngayon huhu. Pero don't worry, I'll make my best para makapag update pa rin sa isang araw kahit one chapter lamang. Ayon lang, thank you!~~~~~~~~Akala ko ay tuluyan na akong makakapagpahinga pero hindi. Nang marinig ni Adrian ang sagot ng kaibigan ay lumapit muli ito sa akin. "Remember, don't cum hangga't wala akong sinasabi" aniya before deepening his thrust more. Ilang sandali pa ay gusto ko nang sumabog. No, I can't. Hindi pa pwede dahil alam kong paparusahan n'ya ako. Lahat ay ginawa ko, but I failed. "You failed, Marisse. Gustong-gusto mo talagang pinaparusahan ka" aniya. Bahagya akong napalunok sa takot. He slide his c**k inside my p***y and he keeps pushing his big manhood inside me. Hindi pa man ako nakakapag adjust ay mabilis na siyang naglabas masok roon. I felt the familiar tingling on my n***

"Marisse" pagtawag ng kung sino man. "Wake up, aalis na tayo mamaya" dagdag pa nito. "Okay, coming" sagot ko. Sa boses, alam ko na kung sino ito. It was Anthony. Agad na rin akong bumangon saka naghilamos bago lumabas sa kwarto. "Kain muna" ani ni Darwin pagkalabas ko.Agad naman akong naupo sa tabi nila."Sino ang nagluto ng pagkain natin ngayon?" Tanong ko sa dalawa habang kumakain kami. "Uhmm, actually it was me. Why, h-hindi mo ba nagustuhan ang lasa?" Sagot ni Anthony. "No no no, it was good. I'm just asking" usal ko. "Ang dami nito" dagdag ko pa. "Yeah, just like the old days" sagot ni Anthony. "Ang payat mo na ngayon" puna niya sa sarili ko. Maski ako ay napansin rin iyon. Pilit ko na lamang na nginitian si Anthony. Habang kumakain at kung minsan ay mayroong ilang kwentuhan ay ini-on naman ni Darwin ang TV. "Headline: Bangkay ng isang babae, natagpuang s*nog sa bahay sa Wood Street, Batangas City" "Guys, look" ani ni Darwin. Almost whispered. Agad naman kaming napat

Like Kuya Darwin said, umalis na nga ito nang sumapit ang hapon. Ngayon ay naririto lamang ako sa aking kwarto, as usual ay nakahiga na naman. Bilin ni Kuya Darwin na huwag raw muna akong gumamit ng cellphone, huwag na rin daw akong manood sa TV ng news or kahit paraan. Naiintindihan ko naman. Bago umalis si Kuya Darwin ay dumating na ang pamilya ng mga tauhan ni Kuya Darwin. Naroon na ang mga ito sa kalapit lamang na bahay namin. They are all aware of my identity, of course. Dumating na rin ang magiging kasambahay namin dito. Mag-ina sila and they really love each other. Parang kami lang ni Nanay noong nabubuhay pa siya. Para maiwasan ang boredom ay napag-isipan ko na bukas na bukas rin ay magtatanim ako ng halaman sa labas ng aming bahay. Maybe, ayain ko rin si Anthony kung hindi siya busy. Habang nagmumuni-muni ay bumukas ang pinto ng kwarto ko. Iniluwa noon si Anthony. Agad naman akong ngumiti rito nang tumabi siya. "How are you?" Tanong nito. "Mas better" sagot ko saka n

Tanghali na ng magising ako. Babangon na sana ako nang maramdaman kong may braso na naman na nakapulupot sa akin. Agad akong humarap rito. Si Anthony pala. Mahimbing pa rin ang tulog nito. Siguro ay madaling araw na siyang nakauwi. Pinagmasdan ko nang maigi ang kaniyang mukha. Napaka gwapo. Papaanong hindi ko man lamang na appreciate ang taong 'to dati noong High School pa lamang kami. I mean, na appreciate ko s'ya. As a friend nga lamang. Napaka-gwapo n'ya. Ang matangos niyang ilong, morenong balat, kulay lupa na mga mata, at mapupulang labi. Dagdag pa ang mukhang inosente niyang mukha. Halimaw nga lamang pagdating sa kama. Natawa na lang ako sa naisip. "Pagtulog ko pa lang, kilig na kilig ka na agad" ani ni Anthony. Kagulat naman. "Kapal mo naman" depensa ko. "Kahit hindi ka umamin, alam ko naman na kilig na kilig ka talaga" ani nito. "Good morning. I love you" dagdag pa nito. "Good morning. Love you so much" bati ko rin saka bumangon na. Nang makakain kami ay nauna nang