Ang buhay ni Sabrina Isidro ay napakaperpekto na sana dahil isa s'yang anak ng mayamang ankan ng Isidro, si Don Rafael Isidro, at Donya Leticia Isidro nasa kanya na sana ang lahat ang ganda, yaman, at hinahangaan ng mga kalalakihan. Pero hindi perpekto ang kanyang pamilyang kinalakihan kahit nakukuha pa niya ang gusto niya pero hindi naman masaya ang kanyang pamilya. Dahil sa sugarol nitong ama ay halos naglaho ang lahat sa kanila yaman, ekta-ektaryang lupa napilitan silang ibenta ang mga ito makabayad lamang sa malaking pagkakautang ng kanya ama. Tanging ang kanilang bahay nalang ang natira sa kanila bagay na ikinagalit ng kanyang ina. “Rafael, hindo ka paba titigil sa kasusugal mo malapit ng mawala sa atin ang lahat!" galit na pinagsabihan ni Donya Leticia si Don Rafael dahil sa kasususugal nito. “Wala kang pakialam, kung anong gusto ko! sino kaba sa akala mo asawa lang kita!" maanghang na sagot nito kay Donya Leticia. Babalik dito si Don, Arturo Agman para kunin natitira natin

“Anong ilalagay ko sa kasunduan papa?"seryusong tanong ni Samuel kay Don Arthuro. “Ilagay mo sa kasunduan na 'yan na pag hindi pa sila nakabayad ay kukunin ko ang anak niya sa loob ng dalawang taon paghindinpa s'ya nakabayad ang huling kasubduan ay ipapakasal ni Rafael ang anak niya sa akin. Paghindi pumayag wala ng maraming tanong kunin mo na ang titulo ng bahay at lupa nila." “Pero Papa, hindi ba 'yab labag sa batas. Hindi dahil dito alam mong sa atin ng galing ang ikinabubuhay ng mga tao kaya walang susuway sa gusto ko. Sige na." Walang magawa si Samuel kahit labag sa loob niya ang gusto ng ama alam niya ang ugali ni Don Arthuro kung anong sasabihin nito ay ginagawa niya kung kailangan daanin sa dahas ginagawa ni Don Arthuro. “Papa nagawa ko na po ang ipinapagawa niya." “Mabuti, hintayin natin na matapos ang linggong ito at puntahan niyo agad ang mga Isidro pag hindi nakabayad dalhin niyo ang anak ni Rafael dito. Pag hindi sila pumayag palabasin niyo sila sa bahay ku

Pagkatapos niyang kumain sinabi sa kanya ni Don Arthuro ang mga kondisyon niya. Sabrina, ang una kung kondisyon ay huwag na wag kang makikipag-usap kahit sino-sinong lalaki dyan maliban lang sa anak ko. Pangalawa ayaw kung lumabas ka ng hindi nagpapaalam at hindi kasama si Samuel, pangatlo ayaw kung nagpapapasok ka sa bahay ng hindi ko kilala 'yon ang mga kondisyon ko sa'yo maliwanag?" “Opo, Don Arthuro." “Samuel samahan mo si Sabrina bumili ng mga damit niya kahit na anong gusto niya bilhin mo." “Opo Papa tara na." “Mamaya na magbibihis pa ako." “Sige maghihintay nalang ako sa labas." Ah, Samuel wala bang babae dito na pwede kung isama?" tanong nito kay Samuel. “Hindi mo ba narinig ang sabi ni Papa ako lang ang pwede mong kasama sa tuwing aalis ka"' “Anak kaba niya o utusan?" nakakainsultong tanong nito kay Samuel. “Wala kana dun pasalamat kapa nga sinamahan kita akala mo hindi ako busy kung hindi lang kay Papa malamang hinayaan na kitang lumabas mag-isa." “Mabuti pa ng

Natakot si Don Rafael sa pagtutok sa kanya ng baril ni Samuel kaya humingi ito ng pasensya. “Pasensya na hindi ko sinasadya anak." “Samuel bitiwan mo na 'yan!" sigaw na utos ni Sabrina habang ang ina nito ay umiiyak dahil narin sa takot. “Salamat ka, sa susunod ulitin mo pa 'to ang nangyari itutuloy ko na'to." “Hindi na, hindi na talaga mauulit." Tsaka lumabas si Don Rafael. “Pagpasensyahan mo na ang ama mo anak." “Salamat s'ya mama at napakiusapan ko pa si Samuel. Mama hindi rin kami magtatagal ito ang pera mama wag mong sasabihin kay papa na binibigyan kita at baka kunin pa niya sainyo, wag kang mag-aalala pag naging maayos na ang lahat kukunin kita," paalam nito sa ina sabay yakap. “Sige anak mag-iingat ka, salamat nga pala Samuel," sabi ni Donya Leticia. “Walang anuman tungkulin ko 'yan dahil yan ang utos ng Papa na protektahan ang inyong anak." “May kabaitan din pala si Arthuro anak." “Ah, oo nga Mama." “Sige alis na kami Donya Leticia," paalam ni Samuel. “Sige

Pagkatapos nilang mag-usap ay pumasok muna saglit si Don Arthuro sa kanyang kwarto. Hindi s'ya nakatiis at pinuntahan n'ya si Sabrina para paalahanan ito. “Sabrina, mag-iingat ka kahit nakapader itong bahay namin hindi mo alam kung may sumisilip dito sayo," paalala nito. “Oo, alam ko hindi mo na kailangan pa sabihin sa akin pero salamat sa concern." “Bukas sasabay ka sa akin para maghanap ng bahay na lilipatan ng Mama mo." “Talaga, pumayag si Don Arthuro sa pakiusap ko?" “Ako ang nagsabi sa kanya sa kalagayan ng iyong ina kaya s'ya pumayag dahil alam mo naman diba malakas ang tama sa'yo ng Papa." “Sige anong oras tayo aalis?" “Umaga, diba gusto mo maligo sa batis doon walang nakatingin sa'yo dun." “Talaga okay lang sa'yo hindi mo ba ako sasamahan? may kubo doon pwede kang magpahinga." “Sasamahan talaga kita alam mo namang ako ang tagabantay mo." “Salamat, at hindi ko na kailangan pang tumingin sa paligid kung may nakatingin ba." “Sige pasok na ako at baka ma