Nang marinig niya ang sinabi nito ay kaagad na tumigil siya mula sa kanyang pag-iyak at tila ba minsanang umatras ang mga luha niya sa kanyang mga mata. Hindi niya rin inaasahan na titigil siya sa kanyang pag-iyak ng ganun-ganun lang samantalang kani-kanina lang ay halos hirap na hirap siyang pigilin ang kanyang mga luha.Sa kabilang banda naman ay halo-halong emosyon ang naramdaman ni Lucas sa mga sandaling iyon. “Takot na takot ka ba na halikan kita?” nanunuksong tanong niya rito.Hindi sumagot si Annie. Itinaas niya ang kanyang kamay at pagkatapos ay hinaplos niya ang pisngi nito gamit ang kanyang mapapayat na mga daliri at napatitig sa mga maiitim nitong mga mata. Napakalalim ng mga ito ay napakaimposibleng mabasa o ni maaninag man lang ang emosyong nakatago sa mga mata nito sa mga oras na iyon.Bigla namang itinagilid ni Annie ang kanyang ulo dahil hindi na niya matagalan pa ang mga titig nito sa kaniya. Hindi niya rin magawang ibuka ang kanyang bibig ng mga oras na iyon dahil sa

Nang mga oras na iyon ay walang anumang takot na nararamdaman si Annie habang nakatitig sa mga mata. Determinado na siya at buong-buo na nag loob niya na sabihin rito lahat ng hinanakit niya rito.“Lucas bakit ikaw? Palagi mo nalang pinupuntahan si Trisha? Ha? Hindi porque kasal tayo ay pwede mo ng gawin ang lahat ng gusto mo, pwede kang pumunta sa babaeng iyon pero pag ako na, bawal dahil magagalit ka?”Nang matapos siyang magsalita ay tiningala niya ito at nakita niya ang mga mata nitong halos mag-apoy sa labis na galit. Ang mukha nito ay namumula dahil sa pagpipigil ng galit at ang awra nito ay kasing lamig ng yelo ng mga oras na iyon.Napakatalim ng mga titig nito at kung nakakamatay lang siguro ang titig nito ay baka kanina pa siya bumulagta sa harap nito mismo. Sa mahabang panahon na magkasama silang dalawa ay ngayon pa lamang niyang nakitang ganito ito.Sa totoo lang habang tumatagal siyang nakatitig sa mga mata nito ay nakaramdam na siya ng takot. Pakiramdam niya pa ay tila ba

“Kung ikukumpara mo ang pagiging mapagmahal mo sa akin ay wala akong panama sayo.” sabi nito sa kaniya bigla.“Tama ka, walang wala talagang panama ang pagmamahal mo.” sagot naman niya rito.Pagkatapos sabihin iyon ni Annie ay bigla na lamang sumakit ang puso niya ng wala sa oras. Galing talaga sa puso niya ang huling sinabi niyang iyon. Talagang hindi niya maipagkukumpara ang pagmamahal nito para kay Trisha dahil sa kabila ng pagpapakasal nito sa kaniya ng ilang taon at hindi pagkikita ay hindi pa rin nito nagawang kalimutan ang pagmamahal nito para sa babaeng iyon kahit na siguro makipagkumpetensiya rito ay wala siyang tiyansa na manalo kahit na katiting man lang.“Annie anong ibig mong sabihin sa sinabi mo? Minamaliit mo ba ako at pinagtatawanan?” tanong nito sa kaniya.“Hindi. Pinupuri kita MR.Montenegro.” sarkistong sabi niya rito na may pairap pa.“Hindi ko alam na matalas na pala ang dila mo ngayon .” sabi nito sa kaniya bigla.Sa katunayan ay ganun na talaga siya magsalita ngu

Bigla na lamang napahawak si Lucas sa kanyang mga kilay at napahaplos doon habang magkasalubong ang mga ito. Mas kumunot pa ang kanyang noo nang makita niyang umiiyak na ito ng mga oras na iyon at halos hindi siya mapalagay.Pero hindi nagtagal ay pinili na lamang niya na huwag na lamang intindihin ang pag-iyak nito. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at pagkatapos ay humugot ng malalim na buntung hininga at pagkatapos ay tumitig ito. Nang tingnan na niya ito ay normal na ang mga titig niya at hindi na katulad kanina. “I’m sorry Annie alam kong mali ako ngayon pero alam kong hindi ako tatawagan ni Trisha ng walang dahilan lalo na at dis-oras na ng gabi. Sa ngayon ay siya na muna ang kailangan kong intindihin.” malamig na sabi niya rito.“Annie kailangan kong sagutin ang tawag niya ngayon.” dagdag pa niyang sabi rito.Nang marinig naman ito ni Annie ay malungkot siyang napangiti. Kahit na ano pa ang sabihin niya rito at kahit anong pigil pa ang gawin niya ay walang magiging silbi iyon

Napahilot na lamang s Lucas sa kanyang mga kilay ng wala sa oras at pagkatapos ay bahagyang sumakit pa ang kanyang ulo dahil sa panlulumo, mas lalo lamang hindi siya naging komportable. “Hindi mo na siya kailangan pang sunduin, mag-book ka na lang ng taxi para abangan siya sa labas ng tapat ng bahay ng mga alas-syete y medya.” sabi nya rito.“Pero sir, sinabi na niya sa akin kahapon na ihahatid ko siya sa ospital. Baka madoble-doble ang maging sasakyan niya.” sagot naman nito kaagad sa kaniya.“Sundin mo na lang ang sinabi ko.” sabi niya rito.“Sige po sir.” mabilis naman sagot nito sa kanya. Pagkatapos patayin ang tawag ay napahilot na lamang siya sa kanyang sentido ng wala sa oras. Kung tama ang hinala niya ay hindi sasakay si Annie sa anumang sasakyan nila ngayon sa bahay kaya ang tanging naiisip niyang paraan na gagawin nito upang may masakyan ay sasakay ito ng taxi at mag-aabang sa labas ng bahay nila.Kaya lamang ay sila ay nakatira sa isang exclusive subdivision kung saan ang