Tuluyan ng pumasok sa loob ng nursery room si Seb. Nagising naman si Abi nang maramdaman niya ang pagdating ni Seb ang presensya nito sa loob ng kwarto. Ang mabangong amoy nito agad na nagkalat sa loob ng silid. Lumundo ang kama sa gilid niya kaya alam niyang umupo sa tabi niya si Seb. Narinig niya ang ilang beses na pagbuntong hininga nito na kay lalim. Pinapakiramdaman na lamang niya ang asawa hanggang sa narinig niyang tumunog ang cellphone nito. Tumayo si Seb at narinig niya ang mga yabag nito na bahagyang lumayo sa kama. "Yes, nasa bahay na ako. Bukas na lang tayo magkita. Anong oras na kaya matulog ka na, okay? I miss you too and I love you too, babe," malambing na turan ni Seb. Mahina ngunit dinig na dinig niya ang mga salitang binigkas nito. Mga salitang halos dumurog ng husto sa puso niya. Kahit nakapikit ang mga mata niya kusang tumulo ang mga luha niya. Umiiyak siya ng palihim at walang maririnig na hikbi kundi isang tahimik na pag iyak lamang. Hindi niya alam

Pinaandar ni Abi ang dalang sasakyan at nagmaneho palayo sa lugar na iyon. Alam na alam na niya kung bakit pumasok ang dalawa sa hotel na iyon. Kahit nanginginig at nanlalabo ang mga mata dahil sa mga luha ay nagawa niya pa ring magmaneho. Kinuha niya ang cellphone at nag dial sa numero ng kaibigan. Laking pasalamat niya nang sumagot ito kaagad. "Hello, besh?" Dinig niyang boses ni Lyca sa kabilang linya. "Yca," sambit niya sa pangalan nito at hikbi na ang naging kasunod niyon. Ilang saglit na naging tahimik ang kaibigan niya bago niya narinig ang mahabang pagbuntong-hininga nito sa kabilang linya. "Nasaan ka? Pupuntahan kita? Teka, nagmamaneho ka ba Abi?" tanong ng kaibigan niya. Ngunit imbes na sagutin ang tanong nito ay siya naman ang nagbalik tanong sa kaibigan. "Pwede ba tayong magkita ngayon?" garalgal pa rin ang boses niya. "Oo naman, pwede mo akong puntahan dito sa cafe ngayon. Maaga pa naman at wala pang gaanong tao rito," wika ni Lyca sa kanya. Hindi na siya

Totoo nga ang sinabi ni Seb na hindi ito pumasok sa kompanya habang masama ang pakiramdam niya. Halos isang linggo din kasing pabalik-balik ang sama ng pakiramdam niya. Lagi din siyang nahihilo at laging pagod. Bago sa kanya ang ganitong pakiramdam, pero isinantabi na lamang niya ito dahil minsan naman ay nagiging okay ang pakiramdam niya. Sinabihan na nga rin siya ng asawa na magpatingin na sa doctor pero umayaw siya. Pakiramdam niya na trauma pa siya nun huling beses na pumunta sila sa doctor. At iyon nga ay ang nalaman nilang baog pala siya at hindi na magkaka-anak. Simula nun kaya para siyang nagkaroon ng takot sa pagpapa check up.Kasalukuyan naman ngayong nasa mini office si Seb dito sa loob ng bahay nila. May inaayos lang daw itong mga dokumento sa opisina para wala itong masaydong alalahanin kapag nasa bakasyon sila.Ngayon nga ay busy rin siya sa pag-iimpake ng mga gamit nila. Bukas na kasi ang alis nila papuntang palawan para sa dalawang linggo nilang bakasyon. Ibig sabihin

Pagdating nila sa resthouse ay sabay na silang tatlo na naligo ulit sa loob ng banyo. Binilisan na niya ang kilos dahil kanina pa namumungay sa antok ang mga mata ng anak. Wala na ito sa mood dahil halata na ang antok sa mga mata nito. Nauna na rin silang lumabas ng banyo at naiwan si Seb na hindi pa tapos maligo. Inunang asikasuhin ni Abi si baby Gavin, mabilis niya itong binihisan ng damit dahil papikit-pikit na talaga ang mga mata ng bata. Siya naman ay nakasuot pa run ng bathrobe. Hindi muna siya nagbihis para unahin ang anak. Nang matapos bihisan ang anak ay agad niya itong tinimplahan ng gatas kaya ilang segundo lang ay agad naman itong nakatulog na habang dumedede pa sa feeding bottle nito. Napagod din 'ata 'tong anak niya sa kakatampisaw sa tubig kanina, kaya ito bagsak agad. Tatalikod na sana siya para kumuha ng damit para magbihis nang mapansin niya ang celphone ng asawa na nakapatong sa night stand pati na ang wallet at wrist watch nito. Nilapitan niya ito at kinuha

Matapos ang ilang linggo nilang bakasyon sa palawan na umabot pa ng kulang isang buwan ay bumalik na sila sa manila. Sa mga panahon na iyon ay hindi nakitaan ni Abi na kausap ni Seb ang babae na 'yon sa cellphone nito. Sa katunayan nga hindi sinasagot ni Seb ang tawag ng babae sa tuwing tumatawag ito. Bagay na ikinatuwa ng puso niya. "Hubby, thank you. Thank you sa oras na ibinigay mo sa akin, sa amin ni baby Gavin," sambit ni Abi habang nakayakap kay Seb sa kama at nakahiga sa dibdib nito. Sa totoo lang sobrang saya talaga niya. Naisip niya na sana ganun din ang nararamdaman ni Seb habang magkasama sila. Naramdaman niya ang pagdampi ng labi ni Seb sa noo niya. Saka nito inangat ang mukha niya para matitigan siya nito. "Ako ang dapat na mag thank you sa'yo love. Kasi napaka swerte ko na ikaw ang naging asawa ko, maganda, mabait, mapagmahal at maalaga. Wala na akong mahihiling pa," wika ni Seb na lalong nagpasaya sa puso niya. Niyakap siya nito ng mahigpit pagkatapos. Pakiramdam