"okay lang Sebastian! pinapatawad na kita!" sagot nito sa akin. Hinalikan niya ako, kaya naman niyakap ko din siya at ginantihan ng halik. Bumitiw ito ng halik sa akin sabay tumalikod papaalis Ulit. "Natalie, Hon! wag mo kong iwan please" paghahabol ko sa kanya, niyakap ko sya mula sa kanyang likuran at hinila ko siya papunta sa aming kama. Pumatong kami sa ibabaw ng kama, patuloy kaming naghalikan hanggang sa maging mapusok ang mga halik na ito, Habang parehas kaming nakaluhod sa kama ay unti-unti kaming naghubad ng aming damit, Matinding pangroromansa ang ginagagawa nito sa akin, kapit ko naman ang kanyang puw*t , maya-maya ay napahiga kami at bigla na lang akong nakatulog sa sobrang kalasingan, hindi ko na naituloy pa ang gusto naming gawin, ayun lang ang huli kong natatandaan bago ko masilyan ang pagsilip ng araw sa maliit na puwang mula sa aming life size window. Niyakap ko pa ito sa aking paggising sa pag-aakalang si Natalie ang aking kasama ng gabing iyon, ng biglang pumasok

Balisang-balisa na ako, nagbayad na din ako sa Media upang malabas ng balita ng tungkol sa pagkawala ng aking asawa, pero puro bogus lang ang tumatawag sa akin. Wala ni isang makapagbigay ng totoong kinaruruonan ni Natalie. Naging mainitin na din ang ulo ko maski sa kompanya. "AHHHHRGGG" sigaw ko at hinagis ko lahat ng gamit na nasa ibabaw ng aking lamesa. Nakayuko akong nakakapit sa aking ulo ng pumasok si Adrian. Marahil sa takot ng aking sekretarya ay tinawagan nito si Adrian. "Bro ! mahahanap din natin si Natalie." wika nito , nasa likod naman niya ang aking sekretarya at dinampot nito ang mga gamit na hinagis ko, inayos niya ang mga gamit kong inihagis at lumabas na din kaagad. "Bro hindi ko na maintindihan , hanggang ngayon wala pa rin akong makuhang balita tungkol kay Natalie!, bakit naman ito magtatago sa pamilya niya, maiintindihan ko pa kung sa akin lang sya magtatago. Lahat naman ginagawa ko para lang mapahanap siya, ilang imbestigador at detectives na sa Amerika ang bi

NATALIE POV Limang taon na din ang nakalipas buhat ng huli akong nagpakita sa lahat ng tao. Kahit sa sarili kong pamilya ay nakapagtiis akong hindi magpakita. Ikinubli ko ang aking sarili at anak ng matagal na panahon para na din sa kaligtasan naming mag ina. Bago pa kasi ako umalis ng bahay nila mommy ay ilang message na ang nareceive ko mula kay Andrew , matinding pagbabanta ang ginawa niya sakin. Sinabayan pa ito ni Celestine ng ilang mahahabang messages na sinend sa akin na mula ng ako ay umalis ay duon na siya natutulog sa aming kwarto. Nagka-ayos na raw sila ni Sebastian, napagkasunduan ng pamilya nila ang ganuong set up dahil sa kalokohan at pananakit na ginawa ni Andrew sa kanya, tutal hiwalay na ang mga ito at may bago na daw itong kinakasama . Bukod dito ay nagtapat si Sebastian kay Celestine na siya talaga ang mahal nito. Sa tindi ng sakit na aking naramdaman ng dahil sa mga taong nakapaligid sa akin ay napag-desisyunan kong humingi ng tulong sa kababata kong si Charles

Hindi ko naman na ito iniintindi , ang hirap ng pagkatiwalaan ng mga palabas nito sa media. Kahit na masakit sa aking kalooban ay pinilit ko sila Colton na wag ipaalam sa aking pamilya ang nangyayari sa akin. Matatanda na ang aking mga magulang , mas mainam na lang na isipin nilang wala na ako. Hindi din tumitigil si Andrew ng kakabanta sa akin pati na sa buhay ng aking pamilya. Kaya naman buong tapang kong hinarap mag-isa ang aking pinagdaraanan minabuti kong mawala na lang ng parang bula sa lahat. Nagpapasalamat ako at tinulungan ako ni Charles sa naging desisyon kong ito. Mabuti na lang din kahit papano ay may kaibigan akong nasasandalan, nandiyan sila Colton at Nicholai, matinding sakripisyo din ang ginawa ng mga ito para sa akin, nagtiis silang hindi umuwi sa kanilang mga pamilya at i-give up ang kanilang mga laboy para asikasuhin ako lalo na kapag inaatake ako ng aking sakit . Ganun din ang pagsisinungaling na kanilang ginagawa sa tuwing magtatanong ang aking pamilya sa kanila.

Si Charles naman ay nauna ng nagpaalam sa amin na babalik ng US para asikasuhin din ang kanyang mga negosyo. Madami na din kasi siyang na pending na gawain mula ng bumalik kami ng Pilipinas. "Natalie , sigurado kang kaya mo ng magpaiwan dito? kasi kung gusto mo mag-extend pa ako ng pag-stay ko dito sa Pilipinas hanggat maging maayos ka na muna!" sabi ni Charles sakin "ok lang Charles! kaya ko na ito. maraming salamat sa iyo, madami ka na ding napepending na trabaho ng dahil sa aming mag-iina." sagot ko naman dito "ano ka ba naman alam mo namang handa kong gawin ang lahat para sa inyo . Ikaw ee, hanggang ngayon si Sebastian pa rin . (pabiro nitong sabi na may halong laman.) hahahha. Joke lang. sige basta kung kakailanganin mo ng tulong ko andito lang ako palagi, tawagan mo lang ako." sabi pa nito sakin "MMM Charles diba napag-usapan na natin ang tungkol sa bagay na yan?!(malambing kong sabi). Si Sebastian pa rin ang tatay nila Lindsay at Joshua." sagot ko pa sa kanya "joke l