“Huwag kang magsalita nang kung ano-ano, Veena. Ang totoong panakip-butas dito ay ikaw. Kung hindi namatay ang kapatid mo ay wala kang puwang sa buhay ni Manson.” Malupit ang bawat salita na lumalabas sa bibig ni Mosheire.Nang lingunin ito ni Claire ay nakita niya ang ginang na kakapasok lang din ng botique. May alalay na nakasunod dito. Mrs. Mosheire Del Vega wore a sophisticated dress that fitted her curves. Hindi halatang nasa fifties na ito. Kahit ang paglakad nito ay parang modelo. Nginitian ito ni Claire bilang pagbati. “Ma.”Isang eleganteng ngiti ang isinukli ni Mosheire kay Claire at agad siyang lumapit. Habang si Veena ay muntikan nang sigawan kung sino ang nang-insulto pero nang malaman na ina iyon ni Manson ay agad na nagbago ang ekspresyon nito. “Aunty, nakauwi na pala kayo.” Lumapit ito kay Mosheire at akmang yayakap pero pinigilan ito ng ginang. “Na-miss ko po kayo. Sinabi ko kay mommy na malapit na ang kaarawan n’yo kaya nandito ako at naghahanap ng mairegalo. Hindi

Natigil ang akmang pag-inom ni Claire ng champagne nang marinig ang boses na ‘yon. Inilapag niya sa mesa ang kopita saka dahan-dahang nilingon ang pinagmulan ng boses. Pagkarinig pa lang sa boses na iyon ay agad na siyang dinaluhong ng kaba. The voice was full of contempt, ridicule and disgust. Halata ang pagkadisgusto ng nagmamay-ari ng boses na ‘yon kay Claire pero pilit niyang kinalma ang sarili na ‘wag ito patulan. “Hindi na rin pala masama kapag nabihisan ka. Nagmukha kang si Cinderella na pagkatapos ng party ay bumalik sa pagiging alila.”Napatungo si Claire dahil pinagtitinginan na siya ng mga naroroon. Umugong ang bulung-bulungan at hindi na niya kailangang mag-isip kung ano ang sinasabi ng mga ito. Minamata siya ng mga mayayaman na dumalo sa kaarawan ng kanyang biyenan!Nang makita ni Claire kung sino ang nagsalita ay hindi na siya nagtaka kung bakit. It was Manson’s aunt. Kapatid ng ama ng kanyang asawa. Ang isa sa taong labis ang pagkadisgusto sa kanya. Kahit namumula ang

Hatinggabi na nang makauwi sa bahay nilang mag-asawa si Manson. Alam niyang tulog na ang asawa kaya ayaw niya itong istorbohin. Marami-rami rin ang nainom niya at upang bahagya siyang mahimasmasan ay dumiretso siya sa kusina upang uminom ng tubig. Matapos uminom ay aakyat na sana siya sa kuwarto pero hindi nakaligtas sa sulok ng kanyang mata ang bahagyang nakabukas na drawer. Ayaw na ayaw ni Manson na mapasukan ng ipis ang kabahayan lalo na ang mga utensils sa kusina kaya nilapitan niya ang drawer at akmang isasara iyon. Pero tila may kung ano'ng pwersa ang nagtulak sa kanya upang buksan iyon nang tuluyan. This drawer consists of paper bags and ziplocs, but what caught Manson's attention was a box of medicine that seemed to be out of the way. Out of curiosity, Manson took the box out and was flabbergasted when he saw what the box was. His eyes bulged out, and his fist clenched tight. Dahil ang pill box na hawak niya ay contraceptives pills. Kaagad na gumapang ang galit sa buong kat

“Alam mo na siguro kung bakit ka pinakasalan ni Manson. Magkamukha kayo ni Veena at ang batang iyon lang ang nababagay sa anak ko. Pareho ang estado ng buhay namin samantalang ikaw,” tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. Nanliit ang paningin ni Claire at napayuko. Nagpatuloy ito sa pagsasalita. “Ano ba ang maitutulong mo sa negosyo ni Manson? Wala kang yaman at koneksyon, iha. Hiwalayan mo na si Manson. Malaki na rin naman ang naitulong niya sa ‘yo at sa pamilya mo, hindi ba? Isa pa, bumalik na si Veena. Panahon na para sila ni Manson ang magpakasal.”Ito ang mga salitang paulit-ulit na nagre-replay sa isip ni Claire habang nakaupo sa bench sa ilalim ng isang malagong punong-kahoy sa harap ng hospital kung nasaan ang kanyang lola. Umalis siya sa opisina ng biyenan niyang lalaki na pigil-pigil ang luha. Ang sakit na dulot ng sinabi ni Mr. Pherie ay malakas na sumuntok sa kanyang puso at nahihirapan siyang huminga. Pero kahit ano’ng gawin niya ay hindi siya makaiyak. Tila manhid na