Samantala dahil naman sa sinabi nito sa kaniya at sa ginawa nitong pagtanggal ng mga kamay niya ay bigla na lamang siyang napahiya bigla. Ang mga kamay niya na tinanggal nito ay bigla na lamang natigil sa gitna ng ere at ilang segundo pa ang lumipas bago niya tuluyang nabawi ang mga kamay niya.Isang nakakabinging katahimikan ang namagitan sa kanilang dalawa ng mga oras na iyon. Ilang sandali pa ay hindi nakatiis si Lily at siya na ang bumasag ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa.Nag-angat kasi siya ng kanyang ulo at pagkatapos ay iginala ang kanyang paningin sa kanyang paligid at pagkatapos ay nakita niya doon ang painting na nakasabit sa dingding. "Ang painting na yan? Yan ba ang sikat na painting na nagmula sa china?" tanong niya rito."Hindi. Ginaya lang yan ni Alexa." mabilis naman na sagot nito sa kaniya."Talaga? Ang ganda ng painting huh? Akala ko ay iyan ang original.” mahinang sabi niya rito at pagkatapos ay muling nagsalita. "Hindi ko inaasahan na napaka-talented pala n
Pagkababa ng cellphone ni Noah ay agad niyang nilingon si Lily at tinapunan ng malamig na titig. Ang kalasingan na nararamdaman niya ng mga oras na iyon ay tila ba minsanang nawala. Umigting ang kanyang mga panga sa galit at tinanong ito. "Sinadya mong gawin iyon hindi ba?" galit na tanong niya rito.Agad naman na sumimangot si Lily dahil sa naging tanong niya at tumitig rin sa mga mata niya. "Hindi ko alam na darating si Alexa rito, isa pa ay hindi ko naman sinasadya iyon dahil nadulas ako kaya napayakap na lang ako sayo bigla—" palusot nito sa kaniya ngunit mabilis niyang pinutol ang sasabihin pa nito."Lasing lang ako pero hindi ako tanga Lily!" sigaw niya sa harapan nito. Galit na galit talaga siya. Hindi sila dapat nakita ni Alexa sa ganuong ayos.Dahil naman sa pagsigaw ni Noah ay mabilis na nagtubig ang mga mata ni Lily at nag-umpisa nang umiyak. "Ako na ang bahalang magpaliwanag kay Alexa ng nangyari at tiyak naman na maiintindihan niya ako…" napapakagat-labi na sabi nito hab
Pagkalabas ni Alexa sa restaurant kung saan siya kumain ay kaagad na niyang nakita sa labas ang isnag babae na nakasuot ng kulay navy blue na dress na walang iba kundi si Lily. napagtanto niya na talagang inaabangan pala siya nito dahil mukhang siya talaga ang sadya nito dahil nang makita siya nito ay agad itong naglakad palapit sa kaniya. Hawak nito sa kamay nito ang isang pumpon ng kulay puting mga tulips. Nang makatapat ito sa kaniya ay mabilis itong nagpaskil ng isang matamig na ngiti sa mga labi nito bago ito nagsalita. “Alexa, pwde ba tayong mag-usap?” agad na tanong nito sa kaniya.Pilit na pinigilan ni Alexa ang kanyang emosyon. Malamig niya itong tiningnan ng ilang segundo at pagkatapos ay sumagot. "Sige." sagot niya rito. Lumipat silang dalawa sa katabi lamang na restaurant ng kinainan niya. Nang makahanap sila ng upuan ay agad silang umupo at pagkatapos ay inilapag nito ang bulaklak sa ginta nila.Ilang sandali pa ay nakita niya ito na dahan-dahang hinahaplos ang mg petals
Sa kabila ng pang-aalpiusta ni Lily sa kaniya ay pinanatili niyang kalmado ang sarili niya at pagkatapos ay tinitigan ito sa mga mata. Hinding-hindi siya papayag na basta-basta na lamang siya nitong apak-apakan. Sinulyapan niya ang tseke at tiningnan kung saan galing ang pera na ibinibigay nito sa kaniya at doon niya nga nakita na hindi nito pangalan ang nakalagay doon pero pangalan ng isang lalaki. Marahil ay sa ama nito galing ang perang iyon at pagkatapos ay nagsalita. “Mukhang galing ang pera na ibinibigay mo sa akin sa iyong ama at hindi sa sarili mong bulsa. Mukhang kapag nanghingi ka ng pera sa kaniya ay hindi mo na kailangan pa ng maraming paliwanag. Suportado ka ba ng pamilya mo sa kasamaan ng ugali mo o mas tamang sabihin sa ginagawa mong kalandian? Nakaka-curious naman tuloy ang pamilya mo. Isa pa ay ano pa ang silbi ng napakarami niyong pera kung hindi naman din nito mapagtatakpan ang kasamaan ng ugali mo?” Dire-diretsong tanong niya rito. Dahil sa sinabi niya ay ang map
Pagkatapos lamang magsalita ni Vena ay agad niyang narinig ang pagtunog ng kanyang cellphone. Agad niya itong dinukot mula sa kanyang bulsa at nang tingnan niya kung sino ang tumatawag ay agad niyang nakita ang pangalan ni Noah. Nagdalawang isip si Alexa kung sasagutin niya ba ito hindi pero sa huli ay sinagot niya ito.Pagkasagot na pagkasagot pa lamang niya ng kanyang cellphone ay agad na niyang narinig ang boses ni Noah mula sa kabilang linya. “Nasaan ka?” tanong nito sa kaniya.“Nasa isnag restaurant ako, Bakit?” tanong niya rito na may halong pagtataka.“Pupunta ako diyang hintayin mo ako.” sabi nito sa kaniya at pagkatapos ay mabilis na pinatay ang tawag nang hindi siya man lang siya nakakasagot rito. Napa-buntung hininga na lamang siya at muling ibinulsa ang kanyang cellphone pagkatapos.Ilang sandali pa nga ay muli na naman niyang naalala ang naabutan niyang eksena ng mga ito kagabi at dahil doon ay hindi napigilan ni Alexa na hindi mag-panic bigla.Napasulyap siya sa mesa ku
Nagising si Alexa dahil sa haplos sa kanyang mga hita at halik sa kanyang leeg. Wala siyang nagawa kundi ang mapa*ngol. Ilang sandali pa ng ay tuluyan nang ipinasok ni Noah ang kanyang mga kamay sa kanyang pantulog at hinaplos ang kanyang pagkababae.Naging mabilis ang pangyayari at sa isang iglap ay tuluyan na nga siyang walang saplot at sa sumunod na sandali ay tuluyan na nga itong pumatong sa kaniya at hinalikan siya ng mapusok sa kanyang mga labi. Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at agad na sinagot ang halik nito.Agad na gumapang ang init sa buong katawan niya hanggang sa bawat himaymay ng pagkatao niya. Hindi niya napigil ang mapadaing lalo na nang tuluyan na nga nitong ipasok sa kaniya ang matigas nitong sandata. Napayapos siya sa likod nito nang mag-umpisa itong umulos.Napuno ng daing at ungol niya ang buong silid hanggang sa tuluyan na silang matapos at naghahabol pareho ng hininga. Ibinagsak nito ang sarili sa kama sa kanyang tabi. Samantalang siya ay naka-s
Mapait na ngumiti si Alexa, kung hindi pa siya aalis ay ngayon ay kailan pa? Hihintayin pa ba niya na ipagtulukan siya nito paalis doon? Sa halip na sumagot ay tumayo na lamang siya basta at tumalikdo doon upang magtungo sa kanilang silid. Agad niyang inilabas ang kanyang maleta at inipon doon lahat ng gamit niya at pagkatapos ay nagbihis siya at ibinaba ang maleta niya.Nang makita siyang pababa ni Noah ay agad siya nitong sinalubong upang kuhanin ang maleta niya. “Ako na ang magdadala niyan.” pagprepresinta nito sa kaniya na tinanggihan naman niya kaagad.“Hindi na kailangan. Ako na, kaya ko naman.” malamig na sagot niya at hinila ito hanggang sa labas. Habang naglalakad palabas ng gate ay nadaanan niya ang garden na may mga halaman at namumulaklak. Sa araw-araw ay palagi niyang dinidilig ang mga ito at habang humahakbang siya pakiramdam niya ay naaawa ang mga ito sa kaniya.Tatlong taon na ang lumipas at ang inakala niyang magiging forever niya ay natuludukan na nang araw na iyon.
Nang marinig ito ng kanyang ina ay agad na umahon ang galit sa dibdib nito. “Tatlong taon na ang nakalipas noong naaksidente si Noah at sinabi ng doktor na hinding-hindi na siya makakalakad pa at buong buhay na lang siyang mananatili sa wheelchair at sa ibat-ibang bansa pa siya nagpagamot at iniwan siya ng babaeng iyon at tumakas sa responsibilidad nitong alagaan siya!”“Inalagaan mo siya araw at gabi na parang isang katulong at ngayon ay nakakalakad na siya, nakakatalon at nakakatakbo na pagkatapos ay babalik ang babaeng iyon? At ang Noah na iyon? Napakawalang hiya niya naman na pagkatapos ng lahat ng pagsasakripisiyo mo sa kaniya ay nagawa ka pa rin niyang iwanan!” galit na galit na sabi ng kanyang ina na may kasama pang panggigigil.Napabuntung-hininga na lamang siya at pagkatapos ay yumuko upang kuhanin ang tseke na ibinigay sa kaniya ni Noah kanina at pagkatapos ay inilagay niya sa kamay nito iyon. “Bilang kapalit ng pag-aalaga ko sa kaniya sa nakalipas na tatlong taon ay ito ang