Mapait na ngumiti si Alexa, kung hindi pa siya aalis ay ngayon ay kailan pa? Hihintayin pa ba niya na ipagtulukan siya nito paalis doon? Sa halip na sumagot ay tumayo na lamang siya basta at tumalikdo doon upang magtungo sa kanilang silid. Agad niyang inilabas ang kanyang maleta at inipon doon lahat ng gamit niya at pagkatapos ay nagbihis siya at ibinaba ang maleta niya.
Nang makita siyang pababa ni Noah ay agad siya nitong sinalubong upang kuhanin ang maleta niya. “Ako na ang magdadala niyan.” pagprepresinta nito sa kaniya na tinanggihan naman niya kaagad. “Hindi na kailangan. Ako na, kaya ko naman.” malamig na sagot niya at hinila ito hanggang sa labas. Habang naglalakad palabas ng gate ay nadaanan niya ang garden na may mga halaman at namumulaklak. Sa araw-araw ay palagi niyang dinidilig ang mga ito at habang humahakbang siya pakiramdam niya ay naaawa ang mga ito sa kaniya. Tatlong taon na ang lumipas at ang inakala niyang magiging forever niya ay natuludukan na nang araw na iyon. Sa loob ng tatlong taon ay natutunan niya itong mahalin ng buong puso ngunit ano ang kapalit na ibinigay nito sa kaniya? Wala kundi sakit at pighati lamang. Narinig niya ang mga yabag nito sa likuran niya. Sinundan pala siya nito. Pagkalabas niya ng gate ay kaagad siyang nag-abang ng masasakyan niya pauwi sa bahay nila at doon na nga nito naabutan sa labas ng gate ng bahay nito. Ilang sandali pa ay kaagad siyang nakakita ng taxi at kaagad niya itong kinawayan. Huminto naman ito kaagad sa harapan niya. Bago siya sumakay ay bigla na lamang nagsalita si Noah sa tabi niya. “Salamat sa kalinga mo nitong tatlong taon.” sabi nito kaya napalingon siya rito at pagkatapos ay doon nito inabot ang isang papel at nang tingnan niya ito ng mabuti, ay doon niya napagtanto na tseke pala iyon. Nanatiling nakatayo si Alexa doon at nakatitig sa inaabot nito. Hindi niya alam kung tatanggapin niya ba o hindi ang tseke na ibinibigay nito ngunit nang hindi mahintay ni Noah na abutin niya ito ay binuksan nito ang kanyang maleta at isiniksik doon ang tseke. “Kailangan mo ng pera sa pang araw-araw mo, kaya kuhanin mo na ito.” sabi nito sa kaniya. Napatango na lamang siya rito, isa pa ay wala naman na siyang magagawa dahil tuluyan na nga nitong isinuksok iyon sa maleta niya. Nag-angat siya ng kanyang ulo upang tumitig sa gwapong mukha nito at bigla na lamang niyang naalala bigla ang mga pinagsaluhan nila sa kama kung saan ay tinawag nito ang pangalan niya habang inaabot nito ang r***k ng kaligayahan. At hindi niya na naman mapigilang maramdaman ang sakit na nararamdaman niya kanina. Napaisip tuloy siya bigla, makakalimutan niya kaya ito? Ilang taon kaya ang aabutin para mawala na ito sa isip at puso niya? Isa, dalawa, tatlong taon? O sampung taon? O baka habang buhay niya na itong hindi makakalimutan? Walang nakakaalam. Pakiramdam niya ay napakadali lang ang umibig pero parang napakahirap ng makalimot lalo na kung minahal mo ng sobra-sobra ang isang tao. Tumitig din ito sa kaniya sandali bago siya nito hawakan sa kanyang mga braso. Ang mukha nito ay kalmado ngunit ang mga mata nito ay bakas doon ang pagkagulo. Napalunok siya at sinubukang magsalita. “Mula ngayon ay mabubuhay ka ng mag-isa at alam kong mahihirapan ka, pero kapag kailangan mo ng tulong ko, tawagan mo lang ako.” sabi niya rito. Napatango naman ito sa kaniya. Pagkatapos ay lumunok muna bago ito nagsalita. “Sa mga nakalipas na taon ay nasa hindi maganda ang kalagayan ng kalusugan ko at naging mabugnutin din ako pero sa kabila ng lahat ng iyon ay inalagaan mo pa rin ako. Maraming salamat.” sinserong sabi nito sa kaniya. “Walang anuman, ano ka ba.” sagot niya at pilit na ngumiti rito upang itago ang sakit na nararamdaman niya para rito ng mga oras na iyon. Hindi niya alam kung gaano niya pa katagal makakayanan na hindi umiyak sa harapan nito dahil kanina pa gustong tumulo ng luha sa kanyang mga mata. “Ingatan mo ang sarili mo.” sabi nito sa kaniya. “Ikaw rin.” sagot niya at pagkatapos ay niyakap niya ito ng mahigpit, mahigpit na mahigpit dahil hindi niya alam ay baka iyon na ang huling pagkikita nila. Ilang sandali pa ay binitawan na niya ito at pagkatapos ay bahagyang itinulak palayo at pagkatapos ay dali-daling kinuha ang kanyang maleta at tumalikod. Doon tumulo ang kanyang mga luha at pagkatapos ay bigla siyang napatigil sa paghakbang nang marinig niya ang boses nito sa likuran niya. “Sino si Nio?” Bahagyang nanginig ang kanyang puso nang marinig niya ang sinabi nito at bigla na lamang rumagasa ang alaala niya sa kanyang nakaraan na tila isang ilog at bumalot sa buong pagkatao niya ang lungkot. Sa sobrang lungkot ay hindi niya nagawang magsalita upang sagutin ang tanong nito sa kaniya. Nagsalita itong muli. “Siya ba ang dapat na kasintahan mo sana ngayon? Pasensiya ka na at inokupa kita sa loob ng tatlong taon.” sabi nito, akala niya ay tapos na itong magsalita ngunit hindi pa rin pala. “Hangad ko ang kaligayahan mo…” dagdag pa nitong sabi sa kaniya. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ni Alexa ng mga oras na iyon at hindi niya alam kung paano niya sasagutin ito ngunit mabilis siyang nagpunas ng luha at dahan-dahang nilingon ito. Nakita niya na nakangiti ito sa kaniya ng ngiting napakatamis at madalang lamang itong ngumiti pero ngayon, ngayon ay nakkangiti ito ng matamis at ang kanyang mga mata ay kumikislap. Alam niya na masaya ito dahil malapit na nitong makasama ang babaeng pinakamamahal nito at sigurado siya na masayang-masaya ito. Ang ui ng ngiti nito ang nagpadurog sa puso ni Alexa. “Wala akong ibang hiling kundi ang maging masaya ka rin…” nakangiting sagot niya rito bago nagmadaling pumasok ng kotse. Pagkasara ng pinto ng sasakyan at nag-unahan na kaagad na tumulo ang mga luha ni Alexa. Dahil sa pagbanggit ni Noah ng pangalan na iyon ay tila ba nasaling na naman ang dati niyang sugat at muling dumugo idagdag pa ang sakit na nararamdaman niya ng mga oras na iyon. Samantala ay binuhat naman ng driver ang kanyang maleta at pagkatapos ay inilgay sa trunk ng sasakyan at pagkatapos ay sumakay na rin ito at pinaandar ang sasakyan. Samantala, habang nakasunod ng tingin si Noah sa papalayong sasakyan ay unti-unting nabura ang ngiti sa mga labi niya at ang kanyang mga mata ay agad na nagkalambong. HALOS isang oras din ang itinagal ng kanyang byahe bago siya tuluyang makauwi sa bahay nila. Nang makababa siya ng taxi ay kaagad siyang nagbayad rito at hinila na ang kanyang maleta papasok ng bahay nila. Nang tuluyan na nga siyang makarating sa pintuan ay doon na siya nakita ng kanyang ina at nanlalaki ang mga mata lumapit sa kaniya. Agad nitong hinawakan ang mga kamay niya at pagkatapos ay ang magkabilang pisngi niya. “Anak anong nangyari sayo? Bakit namumula at namamaga ang mga mata mo? Umiyak ka ba?” sunod-sunod na tanong nito kaagad sa kaniya. Nag-iwas siya ng tingin rito at pagkatapos ay bahagyang lumayo sa kanyang ina upang tanggalin ang suot niyang sapatos at pilit na kinalma ang kanyang sarili. “Dito na ulit ako titira.” sagot niya. Bigla naman siya nitong tiningnan na halos hindi makapaniwala sa narinig. “Ano? Bakit? Bakit dito ka na titira? Huwag mong sabihin na naghiwalay na kayo ni Noah?” “Bumalik na ang ex-girlfriend niya.” walang gana niyang sagot rito pagkatapos ng tanong nito.Nang marinig ito ng kanyang ina ay agad na umahon ang galit sa dibdib nito. “Tatlong taon na ang nakalipas noong naaksidente si Noah at sinabi ng doktor na hinding-hindi na siya makakalakad pa at buong buhay na lang siyang mananatili sa wheelchair at sa ibat-ibang bansa pa siya nagpagamot at iniwan siya ng babaeng iyon at tumakas sa responsibilidad nitong alagaan siya!”“Inalagaan mo siya araw at gabi na parang isang katulong at ngayon ay nakakalakad na siya, nakakatalon at nakakatakbo na pagkatapos ay babalik ang babaeng iyon? At ang Noah na iyon? Napakawalang hiya niya naman na pagkatapos ng lahat ng pagsasakripisiyo mo sa kaniya ay nagawa ka pa rin niyang iwanan!” galit na galit na sabi ng kanyang ina na may kasama pang panggigigil.Napabuntung-hininga na lamang siya at pagkatapos ay yumuko upang kuhanin ang tseke na ibinigay sa kaniya ni Noah kanina at pagkatapos ay inilagay niya sa kamay nito iyon. “Bilang kapalit ng pag-aalaga ko sa kaniya sa nakalipas na tatlong taon ay ito ang
Ang dapat lang naman sana sa dalaga ay huwag magsalita ng hindi niya kayang mapanindigan. Okay lang sana kung ito lang ang mapapahiya ngunit maging siya, at ang buong shop niya. Ngunit sa halip ay nagmatigas pa ito.“Tatlong araw lang na tatapusin ko ito at kung sakaling ibenta mo man ito kapag naayos ay baka ilang daang milyon ang mapagbebentahan mo nito.” sabi niya rito.Pagkatapos nilang magkasundo sa presyo ay agad silang pumirma ng kontrata. Pagkaalis ng lalaki ay agad siyang nagsimula. Mabuti na lamang at noong bata pa siya ay kasama niya ang kanyang lolo na nagre-restore ng sinaunang mga paintings kaya natuto siya at masasabi niya na bihasa na talaga siya sa larangang iyon.Ang kanyang lolo at lola kasi ay mahilig din mangolekta ng mga antique na mga bagay at mga paintings. Sa dami ng paintings na ni-restore niya noon ay nagawa niya naman ng mabuti at maayos. Inubos niya doon ang kanyang oras at hindi niya namalayan na gabi na pala.Dahil sa pagiging abala niya ay pansamantala
Nang marinig ni Noah ang sinabi ng kanyang lola ay kaagad na napahigpit ang hawak niya sa kanyang hawak na kubyertos at pagkatapos ay madilim na napatitig sa pagkaing nasa harap niya.Samantala ay sinulyapan naman ng matandang babae si Alexa. “Matanda na si lola at isa lang ang hiling ko ngayon. Sana ay maging maayos ang magsasama niyo ni Noah at bigyan niyo sana ako ng malulusog na mga apo sa lalong madaling panahon.” humihingal na sabi nito sa kaniya.Agad naman na napasulyap si Alexa kay Noah ng mga oras na iyon at pagkatapos ay sinamaan niya ito ng tingin. Mukhang hindi pa nito sinabi sa lola nito na naghiwalay na silang dalawa.“Hindi ko alam kung gaano pa katagal ang itatagal ko rito sa mundo at baka malay niyo, malapit na pala akong mamatay kaya gusto ko na bago man lang mangyari iyon ay makita ko muna ang mga magiging anak niyo para naman mapanatag ang kalooban ko.” mahinang usal nito sa kaniya.Bigla siyang napalunok nang marinig niya ang sinabi nito at pagkatapos ay mabilis
Agad na pumasok si Alexa sa banyo at pagkatapos ay naghanap ng damit sa closet. Mabuti na lamang at maraming extrang damit doon na pwede niyang magamit. Kaagad siyang nagsipilyo at mabilis na naligo. Pagkatapos niya ay kaagad din siyang lumabas ng banyo kung saan ay sumunod naman na pumasok sa banyo.Paglabas niya ay agad siyang nahiga sa kama, hindi siya makatulog at nananatiling gising ang kanyang diwa nang bigla na lamang tumunog ang cellphone ni Noah. ayaw niyang pakialaman ang personal na gamit nito kaya hinayaan na lamang niya itong tumunog, at dalawang beses itong tumunog at huminto.Hindi nagtagal ay hindi na nakatiis pa si Alexa na hindi tingnan ito dahil muli na namang itong tumunog. Agad niyang nakita at isang numero na patuloy sa pagtawag at ito ay hindi naka-save. Mabilis niyang dinampot ang cellphone at pagkatapos ay dali-daling sinagot ang tawag at inilagay niya sa kanyang tenga.“Hello…” mahinang sabi niya.Ilang sandali pa ay narinig niya ang mahinang boses ng isang b
Pagkalipas lamang ng isang oras ay nakarating na sila sa ospital. Sumunod siya kay Noah hanggang sa makarating sila sa isang silid at pagkatapos ay pumasok. Nauuna ito sa kaniya at nakasunod lamang siya. Nakita niya ang isang payat na babae na nakahiga sa kama habang nakakumot pa at ang kanyang mukha ay sobrang putla at ang kanyang buhok ay bahagyang magulo.Gulat na gulat siya nang makita niya ang istura nito ng mga oras na iyon dahil para siyang nagsasalamin ng mga oras na iyon. Kung hindi siguro sila kilala ng lubusan ng mag tao ay mapagkakamalan siguro sila na iisang tao lamang. Kailangan mong titigan ng maigi ang mukha para makasiguro.Pero kung susumahin ay mas may class na version si Lily kaysa sa kaniya. Nang mga oras na iyon ay doon lang nalaman ni Alexa na isa lang pala talaga siyang panakip butas sa puso ni Noah. napangiti siya ng mapait, kaya pala tatlong taon na ang nakararaan ay sinulyapan lang siya nito at kaagad na pumayag na magpakasal sa kaniya.“Noah nandito ka na p
Ilang sandali pa nga ay kaagad na nakabawi si Lily at nagsalita. “Maganda si Alexa at napakabait pa. Mukhang mahal na mahal mo na siya.” komento nito sa kaniya.Samantala si Noah ay kaagad naman na dinukot ang cellphone sa kanyang bulsa at nagta-type ng kanyang text para kay Alexa. Bahagya naman itong natigil sa ginagawa nang marinig nito ang sinabi ni Lily. nilingon niya ito. “Ano yung sinabi mo?” tanong niya rito.Napabuntung-hininga naman si Lily dahil sa sinabi ni Noah. “noah, mas mabuting sundan mo na si Alexa. Hindi safe para sa isang babae na lumabas sa kalagitnaan ng gabi.” sabi niya rito.Nang marinig naman ni Noah ang sinabi nito ay agad siyang tumayo at pagkatapos ay ibinulsa ang kanyang cellphone at nilingon si Lily. “ihahatid ko lang siya sandali at babalik din ako.” sabi nito.Agad namang tumango si Lily sa kaniya at bahagyang ngumiti. “Mag-ingat ka.” sabi niya rito at pagkatapos ay tumango sa kaniya si Noah at dali-daling lumabas ng silid.Habang nakatitig sa pagsara ng
Pagmulat niya ng kanyang mga mata ay agad na nakita ni Alexa ang isang guwapong mukha na parang inukit ng isang iskulptor na tila ba nakatingin sa kanya na may mabibigat na kilay. Magkalapit lang silang dalawa kaya naririnig niya ang paghinga nito.At ang mainit na paghinga nito ay tumatama sa mga sulok ng kanyang noo at ang kanyang malalalim na mga mata ay nakatitig lamang rito. Siya ay nakayakap sa mga bisig nito at ang kanyang kamay naman ay mahigpit na nakabalot sa beywang nito. Naramdaman ni Alexa ang tila isang kuryente na gumapang sa kanyang katawan at tila ba napapasong tinanggal niya ang kanyang kamay sa beywang nito at pagkatapos ay sinamaan niya ito ng tingin. Sa totoo lang ay inaantok pa siya kanina pero ngayon dahil sa kanyang gulat ay tuluyan na itong nawala. "Paano ako napunta sa tabi mo at nakayakap pa sayo?” takang-taka na tanong niya rito.Samantala ay napaisip naman si Noah nang makita niya ang reaksiyon ni Alexa n adali-daling lumayo sa kaniya nang makita nga
Dali-daling pumasok ang isang kasama nito sa kotse at kaagad na pinaandar ito. Nang tumatakbo na ang sasakyan ay doon pa lamang siya binitawan ng lalaking tumakip sa kanyang bibig. Napahabol sya ng kanyang hininga ng wala sa oras dahil halos hindi siya nakahinga kanina ng maayos.Ilang sandali pa nga ay hinugot ng matangkad at payat na lalaki ang kanyang cellphone sa kanyang bag at sinabing, "Tawagan mo ang iyong pamilya at sabihin mong ilang araw kang lumalabas kasama ang iyong mga kaibigan upang hindi sila mag alala." sabi nito sa kaniya na halos ikinakunot ng kanyang noo.Instinctively gusto ni ALexa na tawagan sana si Noah pero matapos niyang isipin na pumunta ito sa ospital para samahan lang si Lily at alaagaan ito ay nagbago na kaagad ang isip niya. Ang naisip na lamang niyang tawagan ng mga oras na iyon ay ang kanyang ina.Hinayaan siya ng matangkad at payat na lalaki na hanapin ang numero ng kanyang ina at pagkatapos ay dali-daling tinawagan na ito. Pagkatapos lamang ng il