Good night po. Bukas na lang po ulit. Napagod ako today, e. Hehehehe Ginamitan na ni Benrick si Ruth ng word na MASAMA. Dahil marupok at ayaw magkasala kuno ni Ruthy, napaamin siya HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH Kaloka hahaha
RUTH “SINGLE pa pala ‘yan si Sir Benrick mo, anak.” Napatingin ako kay Nanay na noo’y nagsasangag ng kanin. “Alam kong gusto mong mag-madre, anak, pero hindi na ba magbabago ang isip mo? Mukhang gusto ka ni Sir.” Ngumiti pa siya kapagkuwan. Pinanlakihan ko si Nanay ng mata. Naghuhugas ako noon ng basong ginamit ko. Pagkagising ko kasi, deretso kape na ako. Pero si Sir Benrick, tulog pa sa sala. Medyo nahihirapan siya kagabi nang silipin ko dahil mas mahaba pa ang katawan niya sa sala namin. Naawa nga ako sa kanya kaso wala na kaming ibang kuwarto. Okupado ng dalawa kong kapatid ang isang silid at tulog na nang dumating si Sir Benrick. Hindi ko na ginising. Ang silid naman nila Nanay ay hindi rin pwede. “Paano niyo po nagawang sabihin ‘yan, ‘Nay?” Tumingin pa ako sa sala, tulog na tulog pa rin si Sir. Sa mahina nga lang kasi baka marinig niya. “Anak, hindi ako ipinanganak kahapon. Hindi ‘yan pupunta dito nang gano’ng oras kung wala siyang nararamdaman sa ‘yo. Sabi mo kanina nakasa
RUTH’S POV “BEN, ano ba!” ani ko nang balingan siya sa aking tabi. Ngahuhugas ako noon ng plato na ginamit namin nang mag-lunch kami. Oo, nandito pa siya sa bahay namin. Ang buong akala ko nga uuwi na, hindi pa pala. Inalok kasi ni Nanay na dito na daw mag-lunch, at ayon pumayag naman siya. Nakiligo na rin siya. Saka prepared sin Benrick, may baong damit sa sasakyan. “Ang kamay mo!” ani ko pa kay Benrich nang hawakan niya ang kamay ko at pinagsiklop. Tinanggal niya pa ang sponge sa akin kamay. Ang lakas ng loob niya dahil naki-birthday si Nanay, apat na bahay mula sa amin kasama ang bunso kong kapatid. “Naiinis ka?” tanong ni Benrick nang tingnan ako. “Obvious?” Hindi ko na napigilan ang sarili ko. “Oh, my Ruthy… Bad ang mainis. Pero okay lang ‘yan. Para magbago ang isip mo dahil marami ka ng kasalanan. You’re too bad para sa kumbento,” anitong nakangisi. Nakatikim tuloy siya ng siko sa akin. “Ah, Ruthy, bukas na ako uuwi. Hindi naman pala uuwi ang Tatay mo.” “Ano?” “You he
RUTH’S POV HINDI na ako nakaimik pagkatapos sabihin iyon ni Ben. Kinabig na lang niya ako lalo at niyakap nang mahigpit. Naramdaman ko ang paghalik niya sa buhok ko. “Hihintayin ko na lang kung kailan ka handa,” aniya. Alam kong nalungkot siya. Wala naman kasi talaga akong masabi. “S-salamat, Ben,” ani ko nang balingan siya. Bahagya siyang ngumiti. “Okay lang ba kung magkatabi tayo ngayon matulog? Promise, wala akong gagawin na hindi mo gusto.” Napatitig ako sa kanya. Tumango din ako mayamaya sa kanya, pero matagal din. “Thank you, Ruthy.” Wala naman kaming maisip na gawin kaya nag-movie marathon na lang kami. Dahil wala naman akong alam na title, hinayaan ko na lang si Benrick na mag-play ng gusto niya. Naaupo kami sa sahig. At ang posisyon namin, nakapaloob ako sa hita niya habang nakasandal sa kanya. Siya rin nakasandal sa sofa. “B-Ben,” “Hmm,” aniya nang banggitin ko ang pangalan niya. “F-forward mo nga,” utos ko. “Bakit?” aniyang natatawa. Paanong hindi ko sasabihin,
BENRICK ILANG na nagpabalik-balik ako sa telepono kong naka-charge. Hindi na nag-chat si Ruth. Baka mamaya iniisip nitong nagalit nga ako. Hindi ko naman magawa kung tutuusin. Hindi ko siya kayang tiisin. Bigla lang kasing namatay ang telepono ko pagkatapos kong magsalita. Saktong nasa r***k ako ng inis pa naman. Tinanggal ko muna sa pagkakasaksak at nagtipa ulit ng mensahe kay Ruth. Sinabi ko ring tatawag ako at may sinabi akong oras. Basta hindi ako matutulog ngayon nang hindi ko siya nakakausap. Nagpasya akong umidlip mayamaya. Sabi ko, mga isang oras lang para may lakas akong kausapin si Ruth. Siguradong tapos naman na siguro ang kasal. Imbes na isang oras, inabot ng limang oras ang aking tulog. Parang gusto kong magwala dahil nag-reply si Ruth na hihintayin niya ang tawag ko. Pero anong ginawa ko? Tinulugan ko siya. Napagod kasi ako sa maghapon ko dito sa San Jose. Pagkatapos ng dalawang meeting ay sinundo ko pa ang isa sa kambal naming bunso sa Meadowlands na ilang araw nan
RUTH’S POVSIMULA nang makita ko si Benrick at ang babae na iyon ay hindi na nawala sa isipan ko kaya minsan wala ako sa sarili. Kung hindi pa gugulatin ng dalawang bata ay hindi babalik sa kamalayan.“Tita Ruth, may sinasabi po si Daddy.”“Huh?” Tumingin ako kay Sir Kyrie na noo’y nakakunot ang noo.“Are you with us, Ruth?”“O-opo.” Napakagat ako ng labi kapagkuwan.“Magdala ka na lang extra damit ng mga bata dahil may dinner tayo mamaya.”“S-sige po.”Akmang tatalikod si Sir Kyrie nang may naalala. “Nga pala, ilang araw na kitang hindi ma-contact. Nasaan ang phone mo?”Ang totoo niyan, naka-off ang telepono ko para hindi ako tawagan ni Benrick. Buti na lang hindi siya pumupunta dito sa bahay.“Um, nawawala po ang simcard. Bibili na lang po ako mamaya pagkahatid po namin sa dalawa.”“Okay. Tawagan mo ako para malaman ko ang number mo.”“Sige po, Sir.”Bahagyang kumunot ang noo ni Sir Kyrie. “Kyrie, Ruth. Call me Kyrie. Ilang beses ko nang sinabi ‘yan.”Tumango ako. “K-Kyrie.”Natakot
RUTH’S POV NAHIHIYANG naupo ako sa upuan. Nakatingin sa akin si Sir Kyrie. “A-ang tagal mo sa banyo,” “Um, nagpahangin lang ako pagkatapos.” Gusto kong ngumiwi, nagsinungaling kasi ako. Si Benrick ang kasama ko doon at hindi ako lumabas para magpahangin. “Okay.” Ngumiti si Sir Kyrie. Sana maniwala siya. Nakakahiya kapag nalaman niyang si Benrick ang kasama ko ng mga oras na iyon. Akala ko, hindi magpapakita si Benrick sa amin. Wala pang sampung minuto nang lumapit siya sa amin at binati ang dalawang bata, na tuwang-tuwa naman. Pero si Sir Kyrie, seryoso lang na nakipag-usap kay Benrick. Saka parang may kakaiba sa pakikitungo nila sa isa’t isa. Unlike before na nagbibiruan pa. Kinandong ko si Jam para may maupuan si Benrick dahil mukhang magtatagal. May pinag-uusapan sila at tungkol naman sa business kaya wala akong imik. Tumayo si Jam at lumapit sa Daddy niya kaya napaayos ako ng upo. Akang iaangat ko ang kamay ko nang naramdaman ang kamay ni Benrick na humawak sa akin. Naitago
RUTH’S POV NAPALABI ako nang maramdaman ang kamay ni Benrick na masuyong humahaplos sa aking katawan. Wala na kaming suot na dalawa noon. At tanging liwanag na nagmumula sa lampshade ang ilaw namin. Sapat naman para makita namin ang isa’t isa. Ramdam ko ang init na hatid ng kamay niya nang muling naglakbay iyon. Kaya naman parang napapaso ang aking katawan na ikinakapitlag ko. “It's a pleasure to see your beautiful body, Ruthy,” anas niya kapagkuwan habang pinagsasawa ang tingin sa akin. “B-Ben,” ani ko sabay hila ng kumot. Parang nahulasan ako bigla. “Don’t,” pigil niya sa akin. “N-nahihiya ako, Ben.” “You don’t have to, baby.” Sinabayan niya nang halik na masuyo sa aking labi nang ipagpantay niya ang sarili sa akin. Tinugon ko iyon kaya muling naghinang ang aming labi. Akmang baba ang labi niya sa aking leeg nang makarinig kami nang sunod-sunod na katok at boses ng isang kasambahay. “T-tinatawag ka, B-Ben. Labasin mo muna baka importante.” “I think so. Last time na kumatok
RUTH’S POV “ANG ganda naman dito sa farm niyo, Ben.” “Yeah. Super. Nakaka-relax pa ang paligid.” “Kaya nga, e. Ang presko pa ng hangin.” “Kaya isa 'to sa paborito kong place. Umuuwi ako dito kapag stressed ako o 'di kaya nalulungkot ako. ” Napatitig ako sa kanya. “So, stressed at malungkot ka ngayon?” aniya. “Nope. Noon ‘yon.” Ngumiti siya sa akin. “Nandito ako para ipakita ito sa 'yo ang isa sa mga haven ko at para mabago naman ang environment mo, baby.” “Okay. Akala ko malungkot ka nang sagutin kita.” Ngumiti siya sa akin. “Malungkot talaga, Ruthy.” Napaharap ako sa kanya. “At bakit, huh?” “Dinatnan ka, e. Hindi man lang ako pinaisa,” natatawang sabi niya. “Grabe ka, Ben! ‘Yan lang pala ang habol mo sa akin. Sana hindi na lang kita sinagot!” Pinaghahampas ko ang braso niya, hinayaan lang niya. Pero nang tumigil ako dahil sa pagod ay kinabig niya ako. “Nagbibiro lang ako, baby. Ang cute mo kasing asarin.” “Tse! ‘Wag mong sinasamantala ang kainosentehan ko.” Ang malas