THIRD PERSON POV
"Luchi, tell CFO Ferrer na sumunod sa meeting room as soon as possible. We will be having an urgent meeting," utos ni Mr. Licaforte sa sekretarya niya."Right away, Sir," mabilis na tugon ni Luchi at naglakad paalis.Nagkatinginan ang mga empleyado. The meeting must be so important para ipatawag ni Mr. Licaforte ang lahat ng high ranking officials ng kompanya.Nang makapasok sa meeting room ay isa-isa silang umupo. Kanya-kanya silang binigyan ng maiinom ng personnel na naka-assign sa meeting room."Mr. Licaforte, what seems to be the problem?" Agad na bungad ni CFO Ferrer pagkabukas palang niya ng pinto. Dumiretso ito sa nakareserved niyang silya."I should be the one asking you that, CFO Ferrer," sinenyasan ni Mr. Licaforte ang sekretarya niyang si Luchi na kakapasok lang na ibigay sa board members ang kani-kanilang folders na kulay pula.In every Licaforte Corp's meeting, red folders signify bad news so everyone scanned it immediately. Mababakas mo ang pangungunot sa mga noo nila habang nagbabasa.Binuksan ng personnel na naka-assign sa meeting room ang monitor."What is this? We're nearing bankruptcy?" Tanong ni Mr. Alonzo. Nagsimulang magbulong-bulungan ang lahat at bumaling ng tingin kay CFO Ferrer na siyang tagapamahala ng pinansiyal na estado ng kompanya.Bahagya itong natawa and tried to remain composed as possible. "This data is ridiculous. I often monitor our financial status. Hindi ganito kalala.""You think everyone in this room are idiots? The revenue is declining drastically. Will you mind explaining this sudden changes?" Nagtitimping sabi ni Mr. Licaforte."Sudden changes? This is not even a major issue. Revenue naturally fluctuate over time. There might be changes but the company can adjust. We just need to strategize accordingly," paliwanag ni CFO Ferrer na nagpainit sa ulo ni Mr. Licaforte."There might be changes? So you're acknowledging these changes?""No, I mean, naging ganito rin naman ang data natin dati. Why is it an issue now?""Because unlike before, hindi mo 'to agad na ipinarating sa akin. Is there anything going on CFO Ferrer? Tell us," Istriktong sabi ni Mr. Licaforte."Well, like I said, it's manageable. Kaya pa namang habulin. I've been CFO of this company for years. You know I know what I'm doing," kampanteng tugon ni CFO Ferrer."Fine, you know your job. But until when will you say it's manageable? Kapag wala nang natirang pera sa kompanya?" Sarkastikong sabi ni Mr. Licaforte. Namayani ang katahimikan sa loob ng meeting room. Walang ni isang nakapagsalita."I-If we explore targeting the—" muli pa sanang magpapaliwanag si CFO Ferrer pero natawa lang si Mr. Licaforte."Nah, what can we explore sa isang paluging kompanya? Tumatanda ka na CFO Ferrer. Sa tingin ko'y pumapalya ka na at pati ang kompanyang 'to ay madadamay mo pa ata. Mukhang kailangan mo nang magpahinga," suhesyon ni Mr. Licaforte. Nagulat ang lahat sa biglaang desisyon niya."Kumpadre," napipikong sabi ni CFO Ferrer. "Kailangan ba talagang umabot sa ganito?""Let the board members decide CFO Ferrer," iginala ni Mr. Licaforte ang paningin sa mga opisyales na nasa loob ng meeting room. "Seeing this disappointing performance, dapat pa bang manatili si CFO Ferrer sa kompanya? Who wants him out?"Kahit naiilang ay isa-isang nagtaas ng kamay ang majority making the decision to fire CFO Ferrer valid.Sino nga naman ang gugustuhing manatili pa ang isang CFO na dinala ang kompanya sa pagkalugi? Kailangang hugutin ang ugat bago pa madamay ang nakararami.Bahagyang natawa si CFO Ferrer. Hindi niya inakalang magagawa yun ng mga kasamahan niya sa trabaho na akala niya ay kaibigan."Let me call my secretary. I can show everyone of you na hindi ito ang current financial status ng kompanya," patuloy pa ring depensa ni CFO Ferrer.Natatawang umiling si Mr. Licaforte. "What? Another lies? I'm giving you the chance now to tell the truth. Alam ko ang takbo ng revenues ng kompanya and I know how transaction works. H'wag na tayong magbolahan at magsayang ng oras dito. May kalokohang nangyayari sa loob ng kompanya at alam mong involve ka CFO Ferrer."Muling nagkatinginan ang lahat sa sobrang init ng tensyon na nangyayari sa pagitan ng dalawa. Namayani ang iba't ibang reaksyon sa paligid.May isang key executive na mata lang ang pinapakilos. Merong nakailang ubos na ng isang basong tubig. Meron ding napapalunok at napapapaypay kasi naka-aircon naman ang meeting room.Tumanda na si CFO Ferrer sa kompanya. Sa Licaforte Corp. siya bumuo ng pangalan at nagpalago ng yaman.Mr. Licaforte and CFO Ferrer are kumpadres. Batchmates sa college at magkasamang nag-masteral sa Spain.CFO Ferrer assisted Mr. Licaforte in building the company. Kaya hindi inaasahan ng lahat na silang dalawa pa ang magkakasagutan."Magkasama nating binuo ang kompanyang 'to Mr. Licaforte. You know how loyal I am to this company. Halos ilaan ko ang buhay ko rito," pagpapatuloy ni CFO Ferrer."Really? Kumpadre?" Sarkastiko pa ang pagkakabanggit ni Mr. Licaforte sa huli. Kinuha niya ang remote ng monitor at bumungad ang isang bank statement. "So ano ang ibig sabihin niyan? Kusang lumipat yung kita ng kompanya sa personal bank account mo? Deny it now," mariing nakatitig si Mr. Licaforte kay CFO Ferrer. Hindi na ito nakasagot pa at parang yelong natunaw sa harap ng lahat. Nagsimulang magbulung-bulungan ang board members sa loob ng meeting room."W-Where did you get this? This is an insult to my privacy, Mr. Licaforte." Nagtitimping sabi ni CFO Ferrer."Isn't it also an insult to me that you did this to the company despite the fact that I'm trusting you?""You know me, kumpadre. I can't do your accusations towards me.""Then, what's the meaning of that transaction?""Well, I admit this is true but—""You admit it?"Mas lumakas ang bulungan ng lahat nang hindi agad na nakasagot si CFO Ferrer."This is not making any sense," CFO Ferrer finally said."You're fired, CFO Ferrer," diretsong sabi ni Mr. Licaforte."Kumpadre..." aktong makikiusap pa sana si CFO Ferrer."I said what I said and the decision of the board is final. You can leave the meeting room now."CFO Ferrer was left with no choice kundi sundin nalang ang utos ng CEO ng kompanya. Mabigat itong huminga bago lumabas ng meeting room. Doon palang nakahinga nang maluwag ang lahat. Muli nilang sinuri ang data na nakalagay sa red folder."What will be the effect of the company's bankruptcy now, CEO Licaforte? Mawawalan na rin ba kami ng trabaho kasi magsisirado na ang kompanya?" Nag-aalalang tanong ni Mr. Flores. Bakas rin sa iba na kinakabahan sila.Nagkibit-balikat lang si Mr. Licaforte sa tanong na yun. Kalmado nitong tinawag ang sekretarya. "Luchi, give everyone the green folders.""Yes, Sir," agad na pagsunod ng sekretarya.Bakas ang pagtataka sa itsura ng lahat nang matanggap ang folders. Nagbulong-bulongan sila nang mabasa ang laman nito."Is this another report? Pareho ito ng petsa sa pulang folder kanina," saad ni Mr. Benitez."Exactly," Mr. Licaforte immediately answered."I thought we're nearing bankruptcy? This report seems fine and workable," pagkaklaro ni Mr. Lopez, isa sa financial advisors ng kompanya."If you see the company is doing fine, iboboto niyo bang matanggal si CFO Ferrer kanina?" Tanong ni Mr. Licaforte sa kanila.Natigilan ang lahat. Marahil ay ipagsasawalang bahala nga nila ang pangungupit ni CFO Ferrer dahil hindi naman ito direktang makakaapekto sa kanila."Loss of money is secondary. What matters more to me is trust and respect. Maaaring konte lamang ang kinupit ni CFO Ferrer making it unnoticeable to everyone, but that action alone disrespects those who have worked hard for this company. I just let him taste the dose of his own medicine. We're working fair and square here. We also deserve the benefits fair and square. Now, if anyone of you here is also planning to do the same, I'm telling you, I won't hesitate to find ways to fire you. Kahit gaano pa kayo kalapit sa 'kin," he paused leaving everyone with mixed reactions. "Any concerns?"Nagkatinginan ang lahat at hindi agad na nakapagsalita."None? Let's proceed to our meeting," Mr. Licaforte continued.Napapailing ang iba dahil sa pagkamangha. Meron ding napakapit sa dibdib dahil hindi makapaniwala.He's Mr. Frederick Licaforte. The reputed CEO of Licaforte Corp. and the brain behind its long-running success.***SAMARA POV"Good evening, Ma'am," bati sa akin ng security nang makapasok ako sa building ng Licaforte Corp.I brought dad a bouquet of mom's favorite flower, carnation. Ito ang lagi kong binibigay sa kanya kapag nalalambing ako."Nasa main office ba si daddy?" Pangiting tanong ko.Agad itong tumango. "Mukhang patapos na yung meeting niya with Mr. Sanchez, Ma'am. Baka pumunta na rin yun dun ngayon," tinuro niya ang counter. "Pakilista nalang po ang pangalan niyo run para maitawag kayo kay Sir.""Ah, ok thanks," tugon ko.Kaliwa't kanan ang ngumingiti at bumabati sa akin habang naglalakad. Nakailang punta na rin kasi ako rito sa kompanya simula pagkabata. Kilala na ako nang marami."Oh," naiusal ko nang mahulog ang mga gamit ko. Dinadampot ko yun isa-isa nang may lumapit sa akin. Naamoy ko ang panglalaki niyang pabango na halata mong mamahalin."Here," iniabot niya sa akin ang mga gamit ko. Saglit pa akong natulala.Singkit ang mga mata niya at makinis ang balat. Kahawig niya ang Korean celebrity heartthrob na si Jang Keun Suk nung kabataan niya.Pagkatingin ko sa golden name plate niya ay nakaukit ang 'Atty. Santivañez.'Agad akong napasinghap. "You're my dad's new lawyer?" Tanong ko sa kanya."Yeah, I'm Atty. Trevor Santivañez. You are Ms. Samara Licaforte, right? The CEO's daughter," galante niyang sabi.He sounds so professional at mukhang matalino nga. Nakipagkamay siya sa akin na agad kong tinugunan."Nice to meet you, Attorney," sambit ko sa matamis na ngiti."Also my pleasure. Are you here for Mr. Licaforte? Tulungan na kita," alok niya na hindi ko naman tinanggihan.Hindi lang siya mukhang matalino. Mukhang humble, mabait at gentleman pa.Sabay kaming lumapit sa counter."Ms. Samara Licaforte," saad ko sa nagbabantay doon. "Pakisabi kay dad, nandito ako tsaka pakisingit ako sa bakanteng oras niya.""Right away, Ma'am," pangiting tugon nito sa 'kin at nagsimulang tumawag sa naka-assign sa taas. Binigyan niya ako ng logbook pagkatapos. "Pakilagay po ng phone number niyo rito, Ma'am. Tatawagan ko nalang po kayo kapag nakaalis na si Mr. Sanchez. I think mga 20 minutes nalang po.""Ok," pagsunod ko sa sinabi niya. Pangiti ko ring ibinalik ang logbook.Uupo sana ako sa kalapit na couch nang mapansin ko ang bagong café ng lobby."Kelan lang yan dito?" Tanong ko kay Atty. Santivañez na kasa-kasama ko pa rin."Nung isang araw lang. Negosyo ni General Manager Ochua. I heard, masarap ang mango lassi at panini bread nila. You want to give it a try? I'll treat you," he offered.Bahagya akong natawa. Mukhang sagad nga sa kabaitan ang lalaking 'to. "Tinulungan mo na nga akong magbitbit ng mga gamit ko tapos magpapalibre pa ako sayo. Baka sabihin ng mga tao rito inaapi ko ang abogado ng daddy ko."He chuckled. "It's fine. Sa dami ng naitulong ng daddy mo sa 'kin ay kulang pa nga ito. Hindi naman abala sa 'kin. Ano? Let's go," yaya niya.Hindi na ako tumanggi pa. Gusto ko rin kasing malaman kung totoo ngang masarap ang mga nirekomenda niya. Sabay kaming pumunta sa take-out counter ng café.Napansin ko ang tatlong empleyado sa tabi namin na nagbubulungan. Sa tansya ko ay mga baguhan sila kasi ngayon ko palang sila nakita. May kanya-kanya silang dalang drink. Mukhang kakabili lang nila sa café."Siya ba yung Samara Licaforte? Yung may scandal sa bar?""Oh, my gosh. Anak ng CEO tapos p****k.""KSP nga masyado sa social media, palaging gumagawa ng issue.""Panira sa image ng dad niya.""Tapos pati si Atty. Santivañez, nilalandi niya rin.""True, hindi man lang mamili ng kasing kati niya."Natigil sila sa pag-uusap nang lingunin ko sila."Excuse me?" Pagtataray ko na tinaasan pa sila ng kilay. Agad silang nagsikuhan.Lumapit si Atty. Santivañez sa amin. "It's working hours, and you are in front of the CEO's daughter. You are employees of this company so you better respect her. If it's hard for the three of you to do that, you can resign."Nanlaki ang mata nilang tatlo sa diretsahang sinabi ni Attorney. Natameme sila at napilitang mag-sorry sa akin. Agad din silang umalis.Saglit akong natulala kay Attorney. I was amazed by the way he handled that situation in a professional manner. Kapag ako kasi ay dinadaan ko agad sa pagtataray."I'm sorry for those employees, kaka-hire palang nila," hinging despensa ni Attorney at iniabot ang binili niya para sa 'kin.Tipid akong ngumiti at tinanggap yun. "It's fine," tapos dumiretso na kami sa couch na inupuan namin kanina.I know, I should not feel offended sa inasta nila. Ako rin naman ang gumawa ng mga dahilan para ganun ang itrato nila sa 'kin.On a typical day, pinapalipad ko lang sa hangin ang mga bulong-bulungan. But hearing that sa mismong kompanya ni dad na nirerespeto ng lahat is quiet a different thing.Ngayon lang sumagi sa isip ko na nadadamay sa mga kalokohan ko ang pangalan ni daddy.Napatingin ako sa paligid kung saan pumaparito at pumaparoon ang mga empleyado ng kompanya.Ilan pa kaya sa kanila ang magiliw na humaharap sa akin pero sa likod nun ay pinapasadahan na ako ng panghuhusga? Ilang mga pekeng ngiti at pagbati pa kaya?"Lasang mangga lang naman pala," Atty. Santivañez suddenly said. Sinusubukan niya atang magbiro kasi napansin niyang tumamlay ako.Bahagya akong natawa. Masarap naman ang nabili namin. Pinipilit niya lang siguro na may sabihin.Looking at him, mukha ko siyang nakakatandang kapatid. Nginitian niya ako. Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko kanya.Ilang saglit pa ay tumunog ang phone ko na agad kong sinagot."Hello, this is Samara," sambit ko."Kakalabas lang po ni Mr. Sanchez sa meeting room, Ma'am," tugon ng receptionist na siya ring nakausap ko kanina."Thanks, aakyat na kami," sagot ko saka binaba ang phone ko. Lumingon ako kay Atty. Santivañez. "Is it fine kung sasamahan mo rin ako paakyat? Hindi ko kasi kayang bitbitin 'tong lahat," nahihiya kong pakisuyo."Sure, paakyat din talaga nung madatnan kita kanina," nakangiti nitong sabi saka tumayo. "Let's go."Tumango ako at sabay kaming naglakad.Samara POV"Daddy," pangiti kong sabi nang madatnan ko si dad sa main office niya. Abala ito sa pagbabasa ng mga papeles pero hininto niya yun nang makita ako."Ara, have a seat," saad niya. Ang kani-kanina lang na seryosong mukha ay agad na umaliwalas."Good evening, Sir," bati rin ni Atty. Santivañez."Oh," natawa si dad nang makita itong maraming dala at bumaling sa akin. "This kid is a lawyer and a CPA at the same time tapos pinagbitbit mo lang ng gamit?""Ahh," magpapaliwanag sana ako pero si Atty. Santivañez ang sumagot para sa 'kin."It's fine, Sir. I offered the help. Hindi niya naman ako pinahirapan," matapos sabihin yun ni Atty. Santivañez ay sabay silang natawa ni dad. "I need to go, Sir. May aasikasuhin pa akong documents," paalam nito bago lumabas ng main office.Umupo ako. "He's quite too kind," saad ko."Yeah, dito rin siya nag-intern. Matulungin talaga at mabait ang batang yan. Masipag pa, matalino at maaasahan. Ni minsan ay hindi pa niya ako binigyan ng problema," pag
SAMARA POV"Cheers," nagtoss kami nila Candice at Mandy bago ininom ang kanya-kanya naming baso ng tequila. Sa 'Tipsy Tavern' naman namin naisipang gumala ngayon. Banned na kasi ako sa 'The Red Velvet' dahil sa ginawa kong eskandalo.Nagpangalumbaba ako at nilaro ang yelo sa loob ng basong hawak ko sa kanang kamay. 'Hay, pinasikat ko na nga ang bar nila, galit pa sila.'Kinalabit ako ni Candice. "Another cute guy, oh. Baka gusto mong gawan ng Part 2 yung scandal mo. Miss ka na ng haters mo sa social media," biro niya habang nakatitig sa bartender na nagfiflair mixing. Pinapalibutan siya ng maraming babae.I shook my head sa bagot na mukha. "I'm not anymore interested. Ayoko nang pasakitin ulit ang ulo ni daddy. And besides, malapit ko nang ipakilala si Aldric sa kanya, iiwas na muna ako sa kalokohan."Sabay silang napasinghap."Wow, Ara? Ikaw ba yan?" Hirit ni Mandy. Kita mo pa rin ang pagkagulat sa mukha niya.Muling lumagok ng isang baso ng tequila si Candice. "Ang nagagawa nga nam
SAMARA POVHalos madurog na yung steak sa plato ko habang nakatitig ako sa pangiti-ngiting si Tita Olivia.Ang kapal ng mukha niyang maging masaya sa kabila ng panloloko niya kay daddy."Olivia, sabi ni Manang Letty, madaling araw ka na raw nakauwi kagabi. Saan ka galing?" Tanong ni daddy sa kanya.Pasimpleng umirap si Tita Olivia kay Manang Letty bago pangiting sumagot kay daddy. "Nagkayayaan lang with my amigas. Napasarap yung kwentuhan namin kaya 'di ko na napansin ang oras. Kilala mo naman ang friends ko diba?" Kampante nitong sabi.I glared at her. 'Friends' talaga, ah? Wow, big word.Kahit hindi ko namukhaan ang kasama niyang lalaki kagabi dahil sa suot nitong fedora ay klaro pa sa memorya ko kung gaano kahigpit ang hawak ni Tita Olivia sa braso niya. Nakapilig pa ang ulo nito sa balikat ng lalaking yun habang magkasama silang pumasok sa hotel na para bang bagong kasal.Napatingin ako kay daddy. Mapayapa lang siyang kumakain na mukhang kumbinsido sa itinugon ni Tita Olivia.Napa
SAMARA POV"I'll ask you something to repay me," sumeryoso ang mukha niya. "Hindi libre ang pagtulong ko sayo, Ara," diretso niyang sabi.Natigilan ako at napawi ang ngiti sa labi ko. "A-Anong ibig mong sabihin?" Kinakabahan kong tanong sa kanya.Mas lumakas pa ang pintig ng puso ko nang tumaas ang gilid ng labi niya.'Anong kapalit ang hihingin niya?'Inilapit niya nang konte ang mukha niya sa 'kin. Naaamoy ko na ang panglalaki niyang pabango. Ilang beses akong napakurap. Maraming naglaro sa isipan ko.'What he'll gonna say? What's on his mind?'"Smile," nakangiting sabi niya."Smi— ha?" Nagtataka kong tanong."I said smile, yan ang hinihingi kong kapalit sa mga naitulong ko," ulit niya.Natigilan ako. Ilang saglit bago ko nakuha. "Ahh," napatango ako at natawa. Saka lang ako nakahinga nang maluwag. Pangingitiin niya lang pala ako, akala ko naman kung ano na. Napapunas tuloy ako ng pawis nang wala sa oras."Yan, mas maaliwalas. Hindi bagay sayo ang matamlay," puri niya."Nakakatakot
SAMARA POVUmalingawngaw ang ingay ng tambol sa buong gymnasium. Ngayong araw ang start ng ensayo ng cheerleading squad kung saan kami kasali ni Candice."ROAR LIKE A TIGER! MOVE WITH GRACE! WE'RE UNSTOPPABLE! ALWAYS ON THE CHASE!" we shouted in unison. Practice palang ay todo bigay na kami."Woooah! Panalo na ang Northford University! Sure na sure na yan!" hiyaw ng mga estudyanteng nanonood sa amin.Limang universities ang makakaharap namin ngayong Sportsfest. Last year, ang team namin ang nanalo kaya hindi na kami gaanong kinakabahan. We always give our best to provide a satisfying show, and I know this year will still be our spotlight."Well done, that's all for today," anunsyo ng cheer instructor namin habang pumapalakpak. "Bukas ulit, same time. We'll perform some stunts on next meeting so prepare guys, ok? Dismiss," saad niya bago tuluyang umalis ng gymnasium.Agad kaming humiga sa inilatag na sleeping mat ni Candice sa sahig. Nakapikit akong huminga. Ang sarap talagang humilat
SAMARA POVNadatnan kong mag-isa si Marco sa isa sa mga picnic tables ng mini park ng Northford University. May earbud siya sa isang tenga at nagsusulat gamit ang braille. Sa tingin ko ay nag-aaral na naman siya.Iginala ko ang paningin ko sa paligid, walang tao. Dahil na rin siguro ang karamihan ng mga estudyante ay nag-eensayo. Naglakad ako palapit kay Marco.Agad na nasagi ng mga mata ko ang pang-mascot na costume sa loob ng nakabukas na sako sa tabi niya. Gawa ito sa makapal na fabric na matatansya mong mainit suotin. Mabigat akong huminga. Nasa harap niya na ako pero hindi niya pa rin ako napapansin kaya malakas na ibinagsak ko ang dala kong bag sa mesa. Nagulat at napahinto siya sa pagbi-braille niya."Ba't nagpresenta kang maging mascot at maging kengkoy lang sa Sportsfest? Nag-eenjoy ang lahat ng estudyanteng salihan ang mga gusto nilang events so dapat ikaw rin. Sa tingin mo ba kapag nagmascot ka, tatayo ka lang nun? Sasayaw ka ng ilang araw sa mga games na parang engot, akal
SAMARA POV"Teka lang, h-hindi ka bulag?" Gulat na gulat na tanong ko sa kanya.Napakunot ang noo niya. "Ano?" Natatawa niyang sabi.Hinarap ko ang worksheets sa kanya. "Ang ayos-ayos ng pagkakasulat nitong mga sagot sa worksheets. Imposibleng magawa 'to ng hindi nakakakita," mariing pagpapaamin ko sa kanya."Worksheets? Hindi naman kasi talaga bulag ang nagsulat niyan," sagot niya."So nakakakita ka nga?" Pag-uulit ko.Napahinga siya nang malalim. "Hindi ako ang nagsulat n'yan, Ara. May braille transcribers ang Northford University. Sa kanila lumalapit ang mga bulag na estudyanteng katulad ko. Programa yun ng school at may sarili silang office sa tabi ng library. Magbabayad ka lang depende sa dami ng ipapagawa mo. Hindi mo ba alam yun?" Mahabang paliwanag niya.Naibagsak ko ang sarili ko sa upuan. "T-Talaga?" paninigurado ko sa kanya.Tipid siyang ngumiti. "Pinanganak akong bulag. Kung nakakakita man ako, ba't ko pa pahihirapan ang sarili ko, diba?" pagkaklaro niya.Natigilan ako. May
SAMARA POVMabilis akong nagmaneho sa kahabaan ng Taft Avenue. Nakatuon lang ang mga mata ko sa BMW kung saan lulan sila Tita Olivia at ang lover niya na sa tansya ko ay matagal na niyang kalampungan. Mahigit kalahating oras ko na silang sinusundan at sisiguraduhin kong mahuhuli ko na sila this time.Pinipigil ko pa rin ang inis ko nang biglang tumunog ang phone ko. Pagkasilip ko ay rumehistro ang pangalan ni Mandy sa screen. Sa tingin ko ay nag-aalala siya dahil basta ko nalang silang iniwan ni Candice kanina nang hindi ko man lang sinasabi kung saan ako pupunta. Ikinonekta ko ang bluetooth headset sa phone ko para sagutin ang tawag niya.“Hello? Ara? S'an ka ba? Ang init ng ulo mong umalis ng café kanina. Baka kung anong mangyari sayong masama,” sunod-sunod na sabi ni Mandy mula sa kabilang linya.Chineck ko ang GPS ng kotse ko. “Sinusundan ko sila Tita Olivia. Mukhang bababa sila sa Evanns Hotel. Kapag nalaman ko talagang may kabit siya ay sasampalin ko siya hanggang mayupi ang p