Semestral break.
Umuwi ako sa bahay namin para magbakasyon. Saktong sakto dahil magbi-birthday na si Mommy. Dalawang linggo ang bakasyon namin at ipinagpapasalamat ko na makakapasok pa rin ako next sem dahil wala akong bagsak.
As for the almost friendship I built, nawala iyon sa isang iglap. Siguro, malas talaga ako pagdating sa pakikipagkaibigan. Wala naman akong ginawang masama kay Via pero iniwasan na rin niya ako, na parang hindi kami nagkakilala. Madalas na niyang kasama ang mga kaklase niya na sigurado naman akong nakikikabit lang sa kasikatan niya.
I seldom see Canary. Kung makita ko man siya ay hindi ko na siya tinitingnan ulit. Ganoon pa rin ang awra niya. Tahimik, mailap at mabilis. But I'm glad na naalis na ang cast sa kanang braso niya. Mukhang okay na siya.
I never see Lake again. Hindi na siya nagagawi sa university. Hindi na rin siya nagme-message sa akin but we're still friends on social medias.
Everything gets back to normal. Back to when Leif doesn't know my name or even know I exist.
"Alice, dumaan kanina si Jace kaso tulog ka pa. Babalik daw siya mamaya," ani Mommy habang naggagawa ng sandwich.
Tumango ako. "Tumawag po siya kanina, hindi ko rin nasagot kasi nasa c.r ako. Baka nagtatampo na ang bestfriend ko."
Natawa si Mommy. "Halos linggo linggo andito ang batang 'yon kinakamusta ako. Kung gusto ko nga raw bibigyan niya ako ng aso para may kasama ako dito sa bahay."
"At ano po ang ipapangalan mo sa aso, Mommy?" usisa ko.
"Alicia," sagot ng baritonong boses na nanggagaling sa sala.
Kahit hindi ko lingunin ay alam kong andito na si Jace. Kusa na siyang pumapasok sa bahay namin dahil welcome na welcome naman siya dito.
Si Jace ang nag-iisang kaibigan na tumagal sa akin. Mula pa noong elementary ay kami na talaga ang magkasama. Suki kasi si Mommy sa tindahan ng lola niya noon sa palengke.
"Ha. Ha. Ha. Funny," pairap kong sabi sa kanya. Tumawa lang siya at niyakap ako nang mahigpit. Sanay na si Mommy sa ganitong paglalambing ni Jace.
"Kamusta ang Cavite, Alik?" tanong niya sa akin pagtapos ay binitiwan ako. Umupo siya at inabutan siya ng sandwich ni Mommy.
"Okay naman. Mas maraming tao kaysa dito sa Nueva Ecija," sagot ko at kumuha na rin ako ng tinapay.
"May bago ka ng kaibigan?" nakangiti niyang tanong. "Parang may month yata na hindi mo ako naalala ng isang linggo. But it made me glad."
Napangiti ako nang matipid. "Wala. Busy lang sa acads."
"Boyfriend?" usisa niya.
Lalo akong napailing. "Anong akala mo sa akin, naging scholar para maghanap ng boyfriend?"
"Naninigurado lang ako baka mamaya may naka-over the bakod na."
Iningusan ko siya. Natahimik ako saglit pero bigla rin akong nagsalita. "Ikaw? May girlfriend ka na?"
"Hangga't wala kang boyfriend, wala pa rin akong girlfriend," nakangisi niyang sagot. Jace has been very vocal about his feelings towards me. Ako lang daw ang nag-iisang crush niya pero hindi naman ako naniniwala. Mas matimbang ang pagiging parang magkapatid namin doon.
"Maiiwan ko muna nga kayo. Kailangan ko mamili ng ihahanda natin bukas," sabat ni Mommy at hinubad niya ang apron. "Magluluto ako ng favorite mong chicken caldereta."
Napahiyaw si Jace sa sobrang excitement. Minsan mas priority pa siya ni Mommy kaysa sa akin. Magluluto siya ng manok kahit allergic ako doon para sa kaibigan ko. Pero hindi naman ako nagseselos. Sobrang laki ng pasasalamat ko kay Jace dahil andito siya para bisitahin si Mommy habang wala ako.
"By the way, Alik," sumeryoso ang boses niya nang makaalis si Mommy. "I don't know if I should tell you this."
Napakunot-noo naman ako. "Ang ano?" Bigla tuloy akong kinabahan.
"Di ba you told me wala naman kayong kalapit na kamag-anak? And I know almost your Mom's friends," panimula ni Jace. "Ilang beses ko kasing nakita na may bisita si Tita Anna for the past months."
"Baka friends niya from highschool or college," sagot ko. Hindi naman iyon imposible. My Mom works as a tutor for the past four years. Iyon ang ikinabubuhay namin. Graduate kasi siya ng Education. Minsan napagkuwentuhan namin na may mga matalik din siyang kaibigan noon.
"When I asked her about them, hindi siya sumasagot ng diretso. It's very unusual. Wala lang. Feeling ko may kakaiba."
Napahawak naman ako sa braso niya. "But my Mom's okay, di ba? Sumasakit ang ulo ko sa sinasabi mo." Wala namang sign na sinaktan siya or may something. Normal naman ang lahat pag-uwi ko.
"The only weird thing is, hindi simpleng tao ang bisita ng Mommy mo. Expensive car. May apat na bodyguard. Hindi ko nakita mismo kung sino pero sure ako na hindi basta-basta."
Napakagatlabi ako. "I'll ask her when she returns."
"Can you ask her without directly telling what I said? Baka hindi na ako makapunta dito," natatawang pahayag ni Jace. He sounded so concern. "I'm just a little uncomfortable about it. Kaya mas madalas ako dito bumibisita."
Napangiti ako at niyakap ko siya. "Thank you, Jace."
"Samahan mo naman ng kiss," biro niya at ginantihan ako ng yakap.
Binitiwan ko siya at itinulak. "Style mo."
"Sino nga pala 'yong babaeng pinost mo na kasama mo sa My Day mo? A month ago yata? She looks familiar."
"Babae?" Napaisip ako. Napatango ako nang maalala ko. "Ah si Via. Model 'yon. Baka nakikita mo siya sa commercials."
"Bago mong friend?"
Napailing ako. "Nagpa-picture lang ako kasi maganda talaga siya sa personal." Yung totoo ay picture namin iyon no'ng close pa kami.
"Invite her here and ipakilala mo ako."
Natawa ako sa sinabi ni Jace. Ngayon lang siya nagkainteres sa babaeng kilala ko. "I can't invite her. But she's really pretty in person. She's nice and kind. 'Yon nga lang, walang chance na makasama ko siya. Hindi kami close. Baka hindi niya nga ako matandaan."
"Sayang," bagsak ang balikat ng kaibigan ko.
Natigilan kami nang mag-ring ang phone ko na nakapatong sa mesa. Sabay kaming napalingon doon ni Jace.
Via is calling.
Panay ang tingin ko sa wristwatch ko. Sampung minuto na pasado alas tres ng hapon. Si Jace ay abala sa pag-inom ng inorder niyang brewed coffee. Hindi ko naman magawang maubos ang iced tea ko.Via said to meet her here at three pm. Kailangan niya raw akong makausap. Hindi niya masabi sa phone ang pakay niya. Ayaw ko sanang patulan ang sinabi niya but she sounded so urgent.Wala pa rin akong text na na-re-receive galing sa kanya kung nasaan na ba siya. Bumiyahe pa kami ni Jace para makapag-meet kami halfway somewhere in QC."Si Via ba talaga 'yon? You said hindi kayo close. Baka scammer 'yon?" untag ni Jace. Mabuti na lang at may sasakyan siya at marunong naman siyang magmaneho. At lagi siyang on the go kapag nakikisuyo ako.I sighed.
Sabay-sabay kaming natigilan nang magsalita si Canary. Nakalapit na siya sa amin. Magulo nang bahagya ang buhok niya dahil sa pagtakbo."Jace," pakilala ni Jace at sumaludo siya sa mga kaibigan ko. Nakalimutan ko na namang kasama namin siya. Ngumiti lang siya to tell me that he's okay. Nasa gilid lang siya at nakikinig."If you're here to ask for forgiveness for what you said the last time we talk, you're just wasting your time," Canary said."Are you okay?" halos pabulong na tanong ni Via at niyakap niya ito.Canary didn't hug her back. "If you're here to show na naaawa kayo, please don't."I snapped when I heard the word please.B
"Happy Birthday, Mommy!" sigaw ko at sabay naming pinaputok ni Jace ang party popper na dala niya.Napairit si Mommy sa gulat at saya. Tatlo lang kaming nagcecelebrate pero may suot pa kaming party hat. Hindi na raw kasi makakasunod ang parents ni Jace dahil sa ilang urgent matters sa kompanya nila. They own several gas stations in CALABARZON. At mukhang mainit sa media ang price hike ng gasolina."Kung may iwiwish man po ako para sa inyo Tita Anna, sana po bigyan nyo na ako ng isang kuwarto dito sa bahay nyo," ani Jace. "Para masarap po ang ulam ko araw araw."Binatukan ko siya. Hindi niya kasama ang parents niya dahil madalas nasa head office nila ito sa Batangas. Paminsan naman ay nakakauwi pero mas madalas ay talagang nasa bahay si Jace.
"She is dropping out."Agad akong nag-angat ng tingin nang marinig ang boses ni Via at maamoy ang pabango niya. Tahimik akong nagbabasa sa cafeteria. It has been a week nang magsimula ulit ang pasukan."Hayaan na natin siya," malumanay kong sagot. I don't have to ask who is she talking about. Halata sa mukha niya na concern pa rin siya.Via sat down and held my hands. "Alice, Canary is a good girl. Hindi ko alam kung bakit pero gusto ko pa rin siyang maging kaibigan. Something in her seems wrong but I know she's right with everything she says.""Ganyan din naman ang iniisip ko. Kaso, baka lalo lang magulo ang buhay niya kapag um-extra pa tayo.""But I need her brains. Nag-aaral naman
"Don't ask me, okay? I don't even know what the hell is happening," Via declared as I looked at her, confused.Nasa coffee shop kami ngayon. Kanina ay kami lang tatlo nila Canary pero biglang dumating si Leif at Lake na nagtatawanan habang nagkukuwentuhan habang palapit sa table namin.Last time I checked, they were not okay. Parehas ko nga silang hindi nakikita. Anong nangyari? Ano ang nangyayari?"I invited them," Canary whispered. Bahagya siyang ngumiti nang makalapit na ang dalawa.Tumikhim si Lake bago nagsalita. "It's been a while, my princess," aniya at nag-bow pa siya sa harap ni Canary. Natawa lang ito."Anong milagro ang nangyari? Bakit bati na kayo?" nalilitong tanon
"The final question is, how do you know you deserve to be rewarded and how do you know you deserve the recognition," pahayag ni Leif.Ito na ang huli naming pagkikita. Sa limang araw na magkausap kami ay naging komportable na ako kasama siya. Alam kong marami ang nagtataas ng kilay sa amin pero hinahayaan ko na lang. Ang sabi naman ni Leif ay walang problema.Marami akong nalaman sa kanya at sa pamilya niya, lalo na sa Daddy niya na dating presidente. He is someone you can be proud of. At nakikita kong may mga bumabatikos man sa tatay niya noon ay nananatiling mataas ang pagtingin niya dito.The funniest part for the last four days was when he ordered food for the two of us. Um-order siya ng fried chicken, at hindi ako nahiyang sabihin na allergic ako doon. Nagulat siya dahil parehas d
"How's your project going?" tanong ni Via sa akin.Kakatapos lang ng prelims kaya hindi kami masyadong nagkikita. Pareparehas kaming busy. Binigyan naman kami ng deadline ni Canary. Tapos na naman kami ni Leif, aayusin na lang niya.Sa totoo lang ay parang slam book ang pinasagutan ni Canary, yun nga lang ay related lahat sa view ng tao tungkol sa recognition at reward."Inaayos na lang. Kamusta ang exam?" balik tanong ko. Malalim ang mga mata niya pero mukha namang nakakahinga pa siya ng ayos.Ngumiti si Via. Pagkatapos ay unti unting tumawa. "Guess what? Ang dami kong sure na tamang sagot! The trick Canary suggested worked!"Ngayon ko lang napansin na hindi nga siya amoy vanilla. S
I can't control my legs from shaking while my mind is going up and down. Umuwi ako ng weekend nang hindi nagpapaalam kay Mommy. This is the first time I did this. Sembreak lang ako umuuwi pero dahil sa mga iniisip ko ay hindi ko na kayang patagalin pa ang mga tanong sa isip ko. Mom has not arrived yet. Nasa kusina ako mula pa nang dumating ako kaninang lunch time. Ang sabi niya kahapon ay may pupuntahan siya at ngayon ang uwi niya. Si Canary.... Bakit mayroon siyang picture na katulad ng sa 'kin? Did she sneak in my locker? Stalking my life? Before I could meet her? And why the hell she has a paper with my name na may penmanship na katulad na katulad ng sa akin? Parang umiikot a