Kumakabog ang puso ko. Hindi ko mapigilan. Hindi ko rin alam kung anong pwedeng gawin para mawala ang nararamdaman ko para sa kaniya. Hindi. Hindi ko alam - o mas tamang sabihing wala akong balak pakawalan ang nararamdaman ko kay Levi.Siya 'yong una. Sa dinami-rami ng lalaking dumating sa buhay ko, siya lang 'yong tumatak. Hindi ko mapaliwanag kung bakit. Kung sana pwede ko siyang hilain sa tabi ko... kung pwede lang sana.Umatras ako at bahagya siyang tinulak. Nilayo niya ang mukha sa akin. "Rish?" Nagtatanong ang mga mata niya.Nag-iwas ako ng tingin at napabuga ng hangin. "A-Anong ginagawa mo, L-Levi?""Kissing you."Mabilis akong napatitig ulit sa mga mata niya. Hindi naman ako tanga. Alam kong hinahalikan niya ako. Umikhim ako. "I mean... Nicole. How about her?"Nangunot ang noo niya. "What about her?""She's... uhm..." Ano bang relasyon ng dalawa? Napahawak ako sa pisngi. "Your fling?" Ngumiwi ako. Naman. Ginawa k
Morning, they say, is a new hope and a new beginning. But not for me.Kanina pa ako gising. Tulala sa pader na nasa tapat ng kama habang nakasandal sa headboard. Siguro, no'ng hinatid ako ni Levi rito sa kuwarto kagabi, hindi na ako natulog. Umikot nang umikot ang paningin ko pero tanging pikit lang ang nagagawa ko, at babalik na naman sa tulalang pagtitig sa pader.Ayoko na.Sobrang bigat ng talukap ko pero hindi ko magawang matulog. Takot akong malimutan si Levi, takot akong isiping panaginip lang 'yong nangyari kagabi. Dahan-dahan kong tinaas ang daliri sa labi ko. Ramdam ko pa 'yong init ng halik niya habang nakatayo kami sa entrada ng pinto. Mainit. Basa."Levi," usal ko. Pinadausdos ko ang kamay mula sa balikat niya pababa sa dibdib at nanatili roon ang palad ko.Ilang beses na niyang hinagod ang likod ko, at may pagkakataon pang sinuksok niya sa gilid ang kamay - naghahanap ng entrada sa suot ko. Nilayo niya ang mukha at naghabol ng hininga. "Rishel...""Uhm..." Paulit-ulit ako
Parang nanaginip ako. Nakasama ko raw si Levi isang gabi sa ilalim ng mga kumikislap na stars sa langit. Tapos, hinalikan niya ako. 'Yon lang, hindi ko alam kung anong lasa ng halik niya. Parang ang distant kasi... hindi ko maramdaman kung totoo 'yon o hindi. Pero baka nga, panaginip lang talaga 'yon.Nagmulat ako. Humaplos ang hangin sa mukha ko. Napatingin ako sa labas ng bintana. Nasa kotse ako, at tirik ang araw. Sinasabi ko na, panaginip lang talaga ang pangyayaring 'yon.Nilingon ko ang driver's seat at ilang minuto akong natigilan. Nangunot ang noo ko. "Sino ka?""You're awake.""Sino ka. Saka..." Tumingin ulit ako sa labas ng bintana. "Saan mo 'ko dadalhin?""Seat back, Lat. We're driving home.""Home?" Mas lalong kumunot ang noo ko. "Anong home? Saka sino ka ba talaga?"Huminto ang kotse nang maging pula ang traffic light sa malayo. Bumaling sa akin ang lalaki. "Stop playing tricks, Larica. What happened to you? Earlier, you seem stressed and haven't sleep.""Huh?" Bumaling a
Hindi pa rin tumatawag si Tiden simula noong concert. Nagtataka na nga ako pero hindi ko na tinawagan dahil baka busy ang isang 'yon. Kunot-noo kong tinitigan ang phone pero nanatili 'yong tahimik.May kumatok na lang bigla kaya pinagbuksan ko. Nakita kong nakatayo ro'n si Husea. Ngumiti siya pagkakita sa akin. "May nagpapabigay, Miss."Inabot niya ang isang paper bag na agad ko namang tinanggap. Sinara ko ulit ang pinto at sinilip ang laman ng paper bag. Tumaas ang kilay ko nang may makita akong CD. Ano naman 'to?Humakbang ako tungo sa kama at binuksan ang paper bag, saka lumapit ako sa DVD player at sinalang 'yon at kinonekta ko sa Bluetooth speaker ang player.Napapitlag ako nang marinig ang latest music ng Vine. Ngumiti ako nang malapad pero napakunot naman ang noo nang may maalala. Mabilis kong inabot ang paper bag na pinaglagyan ng CD pero walang note kung saan galing. Ang sigurado ko lang ay iyon ang latest album ng Vine! Natawa ako at napailing. Si Tiden talaga! Aba, may reg
There is something in performing in front of the crowd that's addicting. Siguro ganito ang nararamdaman ng Vine. Iniisip ko rin na baka namamawis din ang palad nila sa kaba. Baka bumibilis din ang kabog ng dibdib nila habang umaakyat sa stage at pumupunta sa kani-kanilang puwesto."I will introduce you as guest performer," bulong ni Levi. Nakatayo siya sa gilid ko habang inaayos ang mic. Sinenyasan niya 'yong operator na pwede nang buksan ang koneksyon ng mic sa speaker."Kinakabahan ako," bulong ko. Pero dahil siguro hindi magkamayaw sa paghiyaw ang Vinepress, at abala ang isip niya, kaya hindi niya ako narinig.Naramdaman ko ang paglapit ng isang tao at pagtayo niya sa likod ko. "Pagkatapos nito, umalis ka na. Umuwi ka na sa EGL," boses ni Tiden.Napalunok ako. Naramdaman ko ang paghakbang niya palayo at pabalik sa puwesto niya. Kanina pa niya ako kinukulit na umalis. Hindi ko alam kung bakit. Masama rin ang tingin niya sa akin at hindi ako tinigilan hangga't umuo ako sa kaniya, nan
"Rishel..."Napakurap ako. Agad kong nilingon ang taong 'yon at nasapo ko ang bibig. "Levi?" Napatayo ako at napaatras. "Anong ginagawa mo rito?"Ngumiti siya at umikot sa bench saka tumayo siya sa harap ko. "Ihahatid kita."Nawalan ako ng salita. Si Levi? Ihahatid ako ni Levi? Nag-iwas ako ng tingin. "Wag ka ngang magbiro," bulong ko. Umihip ang hangin sa pagitan naming dalawa."I'm not playing jokes, Rish."Tumingin ulit ako sa kaniya. Kahit malamlam ang liwanag na tumatanglaw sa mukha niya ay nakita kong seryoso siya. "Bakit mo ako ihahatid?"Nanlaki ang mga mata ko nang inabot niya ang baywang ko at hinigit ako palapit sa kaniya. "Ilang araw kong kinontrol pero hindi ko kaya.""Anong hindi mo k-kaya?" pigil-hiningang tanong ko sa kaniya. Bigla niyang pinasadahan ng daliri ang ibabang labi ko kaya bahagyang nanlaki ang mga mata ko. "Levi..." Napalunok ako.Napasinghap ako nang bumaba ang mukha niya at nilapat ang sariling labi sa labi ko. Mas lalo akong nanigas sa gulat."Rishel,"
Iba ang tingin ni Papa sa akin. May halong pagmamalaki at kapansin-pansin ang kasiyahan sa mukha niya. Nagbaba ako ng tingin sa hiya. Hindi ko alam na magva-viral ang ginawa kong pagkanta kahapon kasama ang Vine."Tinawagan ako ng kasosyo ko sa negosyo, aniya'y magaling kang kumanta," puri niya.Napanguso ako. "Kanina ka pa, Pa. Nahihiya na ako sa sinasabi niyo."Natawa siya. "Bakit? Nakita ko ang video at mukhang namana mo ang talento ng ina mo.""Talaga, Pa?" Ngumisi ako. "Magaling kumanta si Mama?""Magsitigil nga kayong dalawa! Nasa harap tayo ng pagkain," saway ni Mama.Sabay kaming natawa ni Papa. Tinago naman ng mga katulong ang mga ngiti nila. Naningkit ang mga mata ni Mama pero hindi na umimik. Napailing na lang ako. Narinig ko kasi minsan ang pagkanta ni Mama, at talagang medyo... kulang ng isandaang hakbang mula sa boses ni Lea Salongga. Si Papa lang 'yong medyo sumakto sa tono."Pero hindi ka nagpaalam kahapon, Rishell."Nawala ang ngiti ko. "Nalimutan ko, Pa. Sorry.""Sin
Hindi ko alam kung paano ako nakauwi pagkatapos ng halikan namin sa eskinita na 'yon. Bumalikwas ako ng bangon nang tumunog ang cellphone ko. Inabot ko 'yon at binuksan ang inbox. Galing kay Levi ang message. Inabisohan niya akong maghanda kasi susunduin niya raw ako. Nakagat ko ang ibabang labi sa excitement. Tama. Ipapakilala ko siya kay Mama at Papa. Mabilis akong bumangon at naligo."Ma!" tawag ko .Nag-angat siya ng tingin. Nangunot pa ang noo nang pinasadahan ng tingin ang suot ko. "Saan ka?"Lumapad ang ngiti ko. "Magdi-date kami ng boyfriend ko.""Boyfriend?" Ngiti akong tumango. Naningkit ang mga mata ni Mama. "Husea! Tawagan mo ang Sir mo at sabihing bumalik siya rito! Hindi pa nakakalayo ng Boljoon 'yon! Bilisan mo!"Napakamot ako sa pisngi. Hindi ko alam kung tama bang ipakilala ko si Levi sa kanila ngayon? Wala pang sampung minuto, nakabalik na si Papa. Nakabihis na rin ng damit si Mama at handa na ang pagkain sa mesa. Kunot-noong hinagkan ni Papa ang pisngi ni Mama a