"Almhera, can we be friends?" kinakabahang tanong niya sa akin na nagpangiti sa akin.
"O sure, what is it?" sabik niyang tanong sa akin.
"You need to learn how to speak Tagalog. That is my condition."
Nakita ko ang biglaang paglaho ng ngiti sa kaniyang mukha nang marinig ang naging kondisiyon ko. Napipilitang napangiti ito habang pakamot-kamot sa kaniyang ulo. Natawa naman ako sa naging reaksyon niya.
Ngunit sa huli, sumang-ayon din ito sa naging kondisyon ko at nagpatuloy na kami sa paglalakad patungo sa aming silid-aralan. Pagkapasok namin sa aming silid-aralan ay siyang pagpasok naman ng aming guro. Pagtatalakay at pagbibigay ng pagsusulit ang ginawa ng aming guro. Ganoon din ang ginawa ng iba naming guro pagdating ng hapon.
Ma
"Ito na ang baon mo, Almhera. Good luck sa exam mo mamaya, ha. Alam kong kaya mo 'yan at huwag kang magpapagutom." Pagpapaalala sa akin ni Mama habang nagsusuot ako ng sapatos. Samantala sina Papa't Brayson naman ay kasalukuyan pang kumakain ng agahan. "Opo naman po, Mama. Salamat po," aniya ko, sabay halik sa pisngi niya pagkatapos kong masuot ang aking sapatos. Nagpaalam ako sa kanila saka ako pumanhik papalabas ng bahay. Alas sais y medya pa lamang ng umaga ngunit kailangan maaga ako makapunta sa MHU. Midterm exam na namin ngayon at bawal mahuli sa flag ceremony na magsisimula nang alas siyete. Kasalukuyan akong naglalakad patungo sa sakayan ng Jeep. Habang naglalakad, kinuha ko muna sa bag ko ang ilang pirasong papel. Nakatala roon ang aaralin ko sa Midterm Exam namin ngayong araw. Abala ako sa pagbabasa ng aking mga aralin nang biglang dumating ang Jeep. Pagkaupo ko sa loob, napaiwas agad ako ng paningin sa aking kaharap. Ang
Napahugot ako ng hangin pagkarating ko sa tapat ng eskinita. Ilang buwan na rin ang nakakalipas mula nang mangyari ang insidenteng muntikan akong ma-hold up. Subalit hindi pa rin mawala-wala sa sistema ko ang trauma dahil sa pangyayaring napagdaanan ko. Napabuntong-hininga na lamang ako't pilit hinakbang ang aking mga paa papasok sa eskinita. Pilit kong kinakalma ang sarili mula sa kabang bumabalot sa 'king sistema. Ngunit mas tumindi ang nararamdaman kong kaba nang biglang pumasok sa aking isipan ang nangyari sa 'kin noon dito sa eskinita. Biglang nagtindigan ang aking balahibo nang matanaw ko 'di kalayuan ang madilim na parte ng eskinita. Huli ko lang namalayan napatigil na pala ako sa paglalakad nang makita ko ang parteng 'yon. Almhera, kaya mo 'to. Matagal na nangyari ang insidenteng 'yon. Pagkumbinsi ko sa aking sarili habang mabagal pinagpatuloy ang paglalakad. Palubog na ang araw ngayon, kaya mas nada
Nalasahan ko ang sariling dugo dahil sa pumutok kong labi mula sa malakas na pagkakasampal sa akin ni Kira.Pilit akong tumayo mula sa pagkakaupo sa lupa. Nanginginig akong napaatras nang mas lumapit silang lima sa kinaroroonan ko. Napahiyaw ako sa sobrang sakit nang hilahin ni Camille ang buhok ko. Pakiramdam ko, nasugatan na ang sarili kong anit dahil sa mga kuko niyang bumabaon do'n. Hindi ko mapigilang maiyak dahil sa sakit na aking naramdaman."T-Tama na... nasasaktan na ako sa ginagawa niyo," nahihirapang wika ko habang patuloy pa ring hila-hila ni Camilleang buhok ko.Humalakhak silang lima na parang baliw na nagpadagdag sa aking kaba. Marahas biglang hinawakan ni Kira ang aking baba. Naramdaman ko ang pagbaon ng kaniyang mga kuko sa aking balat mula sa mariin niyang p
Nakakasilaw na sikat ng araw ang nagpamulat sa akin. Agad akong napabangon mula sa pagkakahiga nang maramdaman ko ang tumutusok na mga damo sa balat ko. Nagulat ako nang makitang nasa gilid ako ng isang puno. Nasaan ako? Naging tanong ko sa sarili nang makitang nasa isang parke ako. Inilibot ko ang aking paningin sa paligid, ngunit kahit isa'y walang akong makitang tao. Mayroong playground sa 'di kalayuan ng kinaroroonan ko. Nagtataasang mga puno sa iba't ibang parte ng parke. Sa bawat puno, mayroong mga upuang gawa sa kahoy. Kaaya-ayang tingnan ang parkeng ito dahil sa kalinisan nito. Gusto kong mamangha sa kagandahan nito pero mas nangibabaw ang kaba't takot sa aking sistema. Anong ginagawa ko rito sa lugar na 'to? Sariwa pa rin sa isipan ko ang nangyari sa akin. Binugbog ako ng FoxyLuscious Group saka ako pinabayaan sa tatlong lalaki na sana'y gagahasain ako. Napayakap ako sa aking sarili nang maramdaman ko pa rin ang malaswa nilang paghawak sa
Kinabukasan, nagising ako sa ingay ng mga boses na nagtatalo. Napakusot ako ng aking mga mata, ngunit nagulat na lamang ako nang makita sina Giovanni, Christine, at Alyson sa harap ko. Magkaharap sina Giovanni at Alyson habang nagtatalo. Si Christine naman ay nasa gitna nila't para awatin sila."Ano bang ginagawa mo ritong tomboy ka?" singhal ni Giovanni kay Alyson."Edi dadalaw," walang ganang tugon ni Alyson sanhi upang mamula sa inis si Giovanni."At sino namang nagsabi na pwede kang dumalaw rito?!" Galit na galit na ang mukha ni Giovanni subalit kabaliktaran iyon sa mukha ni Alyson na kalmado lamang."Ako," tipid na tugon ni Alyson saka ito ngumisi kay Giovanni.Nakita kong parang sasabog na sa inis si Giovanni kaya agad akong umupo mula sa pagkakahiga para tigilan sila. Ngunit napahiyaw na lamang ako sa sobrang sakit nang makalimutan kong hindi pa magaling ang bali ko sa aking buto-buto. Napasapo ako sa aking tiyan at parang maiiyak ako dahil
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa ginawa niya. Napatigil ako sa paghinga nang maramdaman ko ang isa niyang kamay sa likod ko habang ang isa niyang kamay ay marahang hinahaplos ang buhok ko. Hindi ko alam kung ano ang maaari kong gawin. Parang isa akong istatuwa at hindi na ako makagalaw pa."Sobra akong kinabahan sa mga oras na 'yon. Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo nang mahimatay ka sa bisig ko," mahina ngunit nag-alala niyang wika sa tainga ko.Unting-unti akong napakalma at nakahinga. Ngunit natigilan ako sa sumunod niyang sinabi. "Masaya ako't maayos na ang pakiramdam mo. Masaya ako't nakaharap kita't nahahawakan ngayon."Biglang kumalabog ang dibdib ko dahil sa mga katagang binitawan niya. Ba't naging ganito ang Clinthon na kaharap ko. 'Di ba dapat malamig ang pakikitungo niya sa akin, katulad no'n 'pag magkaharap kami. Alam kong napatawad ko na siya ngunit mayroon sa sistema ko ang nagtataka sa naging akto niya ngayon.Kailan lang parang isum
Araw ng lunes, maaga akong gumising para pumasok sa paaralan. Tuluyan nang humilom ang mga sugat sa aking buong katawan. Ngunit may naiiwan pa ring bakas ng peklat sa aking balat at may kaunti pa akong kirot na nararamdaman sa aking tiyan. Isang buwan pa ang aking hihintayin bago tuluyan gumaling ang bali sa aking buto-buto."Sana'y mabulok sa kulungan ang mga walang pusong kabataang 'yon. Kailanman hindi ko sila mapapatawad sa ginawa nila sa 'yo, Almhera. Hindi ko aakalaing may ganoong klaseng kabataan na walang konsensiya sa paggawa ng krimeng 'yon. Muntikan ka na nilang patayin at ipapagahasa pa sa mga walangyang lalaking 'yon."Nakasapo sa noong wika ni Mama habang kumakain kami ng agahan. Simula nang magising ako sa hospital, parang susugurin niya ang FoxyLuscious Group pati ang tatlong lalaki dahil sa nangyari sa akin. Kahit ako'y sobrang galit sa kanila, ngunit wala namang patutunguhan ang nararamdaman ko kung patuloy akong magagalit. Ang nasa isip ko na lamang
"Sir Eduardo, nandito na po pala kayo."Napatingin ako kina Mama't Papa na kakalabas mula sa gate ng aming bahay. Napatingin ako sa lalaking kaharap ko. Siya ba si Sir Eduardo?"O anak, nariyan ka pala. Ito pala si Sir Eduardo, ang aking Boss sa trabaho," nakangiting pagpakilala ni Papa sa lalaking kaharap ko.Hanggang ngayon, patuloy pa rin akong kinakabahan dahil kanina pa ito nakatingin sa akin. Napalunok ako ng ilang beses at napahinga nang malalim para pakalmahin ang aking sarili."Natatakot yata ang anak mo sa 'kin, Enzo."Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kaniya nang sabihin niya iyon kay Papa. Agad akong napaiwas ng tingin nang malamig niya ulit akong tingnan."Pasensya na po sa anak ko, Sir Eduardo. Ngayon lamang po kasi kayo nakita at nakilala ni Almhera. Kaya ganiyan po ang akto niya."Napatingin ako kina Mama't Papa pero hindi ko maiwasang mapasulyap sa Boss ni Papa nang patuloy kong maramdaman ang tingin niya sa akin.