Chapter 58.2

“A–Alam kong marami pa tayong dapat na kaharapin ngayon at naiipit ka sa alanganing sitwasyon. Gusto ko lang na maging totoo sa ’yo ngayon at ayaw ko nang itago pa itong nararamdaman ko,” dire-diretsong bigkas ni Ynzo. “Mahal na mahal kita, Veron at handa akong maghintay sa magiging tugon mo. I want to say this without even joking or playing. Hindi ko alam kung paano nangyari basta nagising na lang ako isang araw na mahal na kita. Hindi kumpleto ang umaga ko kung hindi kita nabubungaran sa pagtulog mo tuwing umaga. Na-inlove yata ako sa pagsulyap lagi ng mukha mo kahit na may tuyong laway ka pa sa labi at may muta tuwing gigising ako. Nagising na lang ako na ayaw ko nang umalis ka sa tabi ko. Tuwing wala ka sa paligid, hinahanap-hanap kita…”

“Ynzo…” hindi makapaniwalang bulalas ni Veron.

“Akala ko noong una, masyado lang akong praning. Sabi ko pa sa sarili ko, masasanay rin ako nang wala ka kung kaya’y nag-overtime ako sa trabaho upang iwasan ka kaso hindi ko rin napanindigan dahil hi