Book 4: Chapter 17-Selos

"Uhmmm, saan mo ako dadalhin?" Inis na reklamo ni Jenny pero nanatiling nakapikit.

"Home."

Nakasingot na isinubsob niya ang mukha sa pagitan ng ulo at balikat ng binata kasabay nang pagpulupot ng mga paa sa baywang nito. Inaantok pa talaga siya dahil ang aga niyang nagising kanina at bumeyahe.

"Ingat po kayo, sir!"

Tinanguan lang ni Rafael ang bawat staff na nadadanan hanggang sa makalabas ng hotel.

Mabilis na pinabuksan ng pintuan ni Roger ang amo nang makita ang paglabas sa gusali. Ang laki na talaga nang pinagbago ng ugali nito. Nagawa nang magbuhat mg babae at parang bata ang dalaga na buhat lang ng amo niya. Pagpasok sa loob ng kotse ay nahirapan ang amo dahil ayaw bumitaw ng dalaga sa pagkayakap sa batok nito. Gusto niyang matawa nang magmura ang amo pero wala namang magawa o hindi magawang magalit nang husto.

Biglang umurong si Rafael at tumuwid na tayo bago nilingon si Roger. "Ang sasakyan ko na lang ang dalhin mo upang hindi ako mahirapan."

Halos patakbong bumalik sa parkin