Chapter 7

NGAYON na ang araw na pinakahihintay naming lahat mula noong inanunsyo ito nila mother superior. May mga nagkalat na na security at pare-parehas ang mga suot nitong white long sleeve polo at black slacks. Sa pagkakaalam ko ay mga tauhan ito ng mga Genovese at magiging bantay sila para sa event na ito. Magiging mahigpit ang event dahil sa aming mga bisita.

Magiging simple ngunit elegante ang program. Mula sa mga palamuti hanggang sa buong setup ng event. Proud akong makita ang pinaghirapan naming gawin para sa araw na ito.

Ang mga madre ay suot ang kanilang as usual na damit na habit. Kami namang mga bata ay nagsuot ng aming pinakamagarang suot na babagay para rito. Masaya naman ako dahil kaming lahat ay magaganda ang suot hindi man kamahalan ang presyo.

Pinili kong suotin ang aking emerald green midi dress na nabili ko sa ukay-ukay. Satin ang tela ng damit kaya magara itong tignan at babagay sa theme ng event. Ito rin ang sinuot ko noong christmas party noong nakaraang taon pa.

Black na wedge shoes naman ang aking pampaa. Hindi ako sanay sa takong at wala rin ako noon.

"Langit, bilisan mo na nga diyan!" Pagmamadali ni Matilda sa akin habang nakasilip sa labas ng bintana.

"Uy! Parang may papalit na yata kay Mr. Adam sa pagiging gwapo!" Tumingin siya ulit sa akin at napahawak sa kaniyang pisngi. Nagpipigil itong tumili habang nakangisi.

Gumuhit ang linya sa aking noo habang inaayos ko ang aking earrings. Tapos na ako sa aking buhok. Naglagay na rin ako ng kaunting make up sa aking mukha. Thanks to Matilda dahil nagdala siya ng kaniyang make up set.

Baka tinutukoy niya ang mga guards na nakatambay na sa kanilang pwesto. Hindi ko itatanggi na gwapo sila dahil gwapo talaga sa sila. Isa kasi ako sa mga tumulong kina sister sa pag welcome sa kanila kanina kaya medyo natagalan ako ngayon.

Tumayo ako pagkatapos kong ilagay ang aking bracelet. Inayos ko ang likurang bahagi ng aking damit bago bumaling kay Matilda.

Namaywang ako. "Matilda, okay na ba 'to?"

Tumingin siya sa akin at sinuyod ng kaniyang mga mata ang aking kabuuan. Hinawakan niya ang kaniyang baba at nagkunwaring nag-iisip. Pinandilatan ko siya at bahagyang natawa sa kaniyang inakto.

"Langit, hindi ka halatang isang batang taga- ampunan." Napasimangot ako. "Ang unfair naman ng mundo!"

Tumingin siya sa kaniyang sarili at nagkunwaring nagdadabog. Mahina akong natawa sa kaniya at hindi iyon sineryoso.

"Seryoso, girl. Kung hindi lang kita kilala baka bisita na ang turing ko sa'yo!" Dagdag pa niya at ngumisi.

"Baka naman makahuli ka na ng isda sa dagat niyan! Hahaha!" Humalakhak siya.

Nilapitan ko siya at nagpipigil na tumawang sinapak siya sa braso. Kung ano-ano na lang talaga ang naiisip nitong babaeng ito. Wala akong planong maghanap ng lalaki ngayong gabi. Hindi ko rin ugali ang ganoon kaya pass. Susuportahan ko siya sa ganoon pero hanggang doon lang ako.

"Halika na nga!" Hinila ko siya palabas ng kwarto at agad sinigurong walang makakapasok dito.

Naglakad kami pababa ng kumbento. Nasalubong namin ang iilang mga kabataan at menor de edad na nakaayos na. Bumati ka sa ilang bumati sa amjn hanggang sa makalabas kami ng building.

Rinig namin ang malumanay na tugtog mula sa pavilion. Para kaming sasayaw sa isang party. Nakailaw na rin doon na may iba't ibang kulay dahil hapon na at ilang oras na lang ay didilim na ang paligid.

Tinanaw namin ang pavilion mula rito sa paanan ng entrada ng kumbento nang biglang bumungad ang mukha ni Ali sa harap.

"Ano ka ba naman, Ali!" Dumaing siya sa hampas ni Matilda sa balikat.

"Sorry na nga!" Humingi ito ng patawad kay Matilda at bumaling sa akin. "Ang ganda mo naman, Heaven!"

"Ibang klase ka talaga!" Puri niya sa akin habang nakamwestra ang mga kamay sa ere.

"Kayo rin naman, Ali! Ano ka ba?" Nahihiya kong tugon at ngumiti sa kanilang dalawa.

Nakasuot ng white long sleeve polo at denim pants si Ali. Maayos na nakasuklay ang kaniyang buhok at halatang nilagyan ng styling gel. Black bodycon dress naman ang suot ni Matilda at pinaresan ng two inch heels. Tama lang sa kaniyang height at bagay para sa kaniya na balingkinita ang katawan.

Tumawa lamang si Ali sa akin bago kami sinamahan papunta sa pavilion.

Mamaya sa event ay paniguradong naroon si Mr. Genovese, ang ama ni Crimson. Baka pati rin ang kaniyang asawa. Hindi nasabi ng mga madre kung sino ang dadalo maliban kay Mr. Genovese dahil hindi rin sila sigurado. Curious na rin ako kung sasama ba si Crimson mamaya o baka iyon na ang huli naming pagkikita kahapon.

Hindi rin naman niya kasi sinagot ang tanong ko sa kaniya kahapon. Napabuntonghininga ako.

Pinagmasdan ko si Crimson habang kinakausap siya ni Sister Anne. Kinukumusta ni sister ang kaniyang pamilya at upang magpaabot ng pasasalamat sa kanila.

"Wala po 'yon, Sister Anne." Ngumiti siya. "My family is very glad to help your humble place."

Ngumiti sa kaniya si sister. Magsasalita pa sana siya nang biglang tinawag siya ng isang bata. Pinapatawag daw ito sa loob ng kumbento. Nagpaalam muna ito na aalis at naiwan kaming dalawa. Si Mr. Adam ay nauna nang sumakay sa shotgun seat. Hinihintay na lamang nito si Crimson.

Bumaling ito sa akin at hindi ko namalayan. Dumiretso itong tumingin sa aking mga mata. Tumaas ang aking mga kilay at bahagyang nag-iwas ng tingin.

"Thank you for today." Bahagya siyang tumango at sumilay ang isang maliit ngiti sa kaniyang labi.

Tumango lamang ako bilang tugon at sinuklian siya ng isang matamlay na ngiti.

Magpapaalam na sana ako nang may sumagi sa isip ko.

"Pupunta ka ba bukas?" Kasabay ng aking tanong ay ang pagtawag ni Mr. Adam sa kaniya.

Huminga ako nang malalim at hinintay siyang sumagot pero lumapit ito kay Mr. Adam. Nag-usap silang dalawa at sumenyas ito sa kaniya na kailangan na nilang umalis. Oo nga naman dahil baka maabutan sila ng gabi sa daan. Baka mahirapan silang baybayin ang lugar pauwi.

Tumingin siya pabalik sa akin. Agad itong nagpaalam na aalis na sila at naglakad papalayo sa akin. Hahabulin ko pa sana siya ngunit agad na itong pinasakay ni Mr. Adam. Sumakay naman ito sa shotgun seat at bumuhay na ang kotse.

Baka may iba pa silang pupuntahan o dahil sa pamilya niya. Nakapagpaalam na rin naman sila sa mga madre kanina kaya okay na silang umalis.

Tinanaw ko ang papaalis na kotse at dahan-dahang inangat ang aking kamay, at kumaway.

Pagkaapak namin sa pavilion ay binungad kami ng mga ilaw. Marahan akong napapikit at pilit iniwas ang aking mga mata. Kulang na lang maglagay pa rito ng disco ball. Inayos ko ang aking paningin at sumunod kina Matilda at Ali.

Habang tinatahak namin ang carpet ay nakarinig kami ng mga puri mula sa ibang mga bata.

“Ate Heaven, ang ganda mo po!” Puri ng isa sa mga kabataang lalaki nadaanan namin. Nasa isang round table siya kasama ang kaniyang mga kaibigan.

Matamis na ngiti ang iginawad ko sa kaniya hanggang sa makahanap kami ng aming pwesto. Umupo ako sa isang silya na may takip na puting tela. Ganoon na rin ang mga kaibigan ko.

“Sanaol naman sa maganda, Langit,” ani Matilda na uma-acting ng dalagang pilipina.

Nanunudyong tingin naman ang ipinukol sa akin ni Ali at natawa. Bumaling ito kay Matilda hinawakan niya sa braso.

“Maganda ka rin naman, Matilda.” Kumindat ito sa kaniya ngunit isang sapak ang natanggap nito at kalaunan ay nagtawanan kaming tatlo.

Tumingin ako sa gilid ng pavilion at tanaw ang ibang mga madre na papalapit na rito. Iilan sa mga madre ay dumating na upang tulungan sina Sister Anne at Sister Margaret. Inisa-isa ko sila ngunit wala pa sina Mother Superior at Sister Mary Blaze.

Tumingin ako sa kabilang banda ng pavilion at nakita ko na ang mga ni-repack na school supplies nina Ali noong isang linggo pa. May iilang mga bata ang pumunta roon para sumilip pero sinasaway sila ni Sister Catherine.

Pinagmasdan ng aking mga mata ang long table para sa mga bisita. Nakapwesto ito sa harap namin. Napansin ko ring apat lamang ang inilagay na silya roon. May kakaunting palamuti ang mesa at nilagyan na ng mga pagkain. Saan na kaya ang mga pagkain namin?

"Langit, makikita na natin ang fafa no'ng batang Genovese," bulong nito sa akin.

Bahagya naman akong tumango ag um-acting na hindi kinakabahan at  ma-excite. Hindi ko pa kasi nakikita talaga sa personal ang kaniyang papa. Hindi rin ako interesado masyado sa buhay ng mga mayayaman.

"Feeling ko malapit na dumating ang mga bisita." ani Ali. "Naka-alerto na kasi ang mga bantay."

Ngumuso ito sa 'di-kalayuan at bumaling kami ni Matilda sa parehas na direksyon. Mas lalong naging alerto at matikas ang tindig ng mga tauhan ni Mr. Genovese. Mukhang paparating na nga sila.

Umupo ako nang maayos at tahimik na pinagmasdan ang paligid. Habang nakikinig sa usapan ng mga kaibigan ko ay may biglang tumunog na mikropono. Napatingin kami sa harap at nakita namin si Sr. Anne.

Tumahimik ang lahat at nakinig kay Sister.

"Mga bata, magbehave tayong lahat kapag dumating na ang bisita, a?" Pakiusap niya lalo na sa mga kabataan.

"We are hoping na susunod kayo sa mga "nanay" sisters natin, okay?" Nagthumbs up pa ito upang maintindihan ng mga maliliit.

"Opo, Sr. Anne!" Nagthumbs up ang mga bata.

May ilang instructions pa si Sister na ibinilin bago ito bumaba sa stage. Nahagip naman ng aking paningin sina Mother Superior na nakaupo na sa kanilang pwesto. Malapit lang sila sa lamesa na nakalaan para sa mga bisita. Ang ibang mga madre naman ay nakaupo kasama ang mga maliloot upang mabantayan.

"Gutom na ako!" mahinang reklamo ni Ali. Nakahawak pa ito sa kaniyang tiyan at hinihimas ito.

"Hindi talaga nakakahintay iyang tiyan mo 'no?"  natatawang saad ni Matilda.

Madrama namang umiling si Ali habang hawak pa rin ang kaniyng tiyan.

Ilang minuto ang lumipas at may narinig kaming sasakyan mula sa labas ng gate. Mukhang nakarating na nga ang mga panauhin sa event na ito. Biglang nanlamig ang aking paligid habang nakatanaw sa malayo. Sasama kaya siya ngayon?

"Good evening, ladies and gentlemen,"

Hindi man kami sinabihan na tumayo kapag dumating ang mga bisita ngunit nagsitayuan ang mga bata kaya sumunod na rin kaming mga nakatatanda bilang paggalang. Hindi na masyadong matanaw ang likurang bahagi kahit pinipilit kong masilayan ang entrace dahil may iilang mga kasama rin kami na may katangkaran. Narito rin kami sa harapan kaya malayo na mula rito ang entrada ng pavilion.

“Let us welcome, Mr. Arkus Genovese with his wife and son, Mrs. Alexandria Genovese and Mr. Crimson Genovese. A round of applause please!”

Masayang nagsipalakpakan ang mga kabataan at mga madre, at pati na rin sina Ali at Matilda. Iniangat ko ang aking mga kamay sa aking dibdib at dahan-dahang pumalakpak nang mahina. Ang lamig ay parang kumalat sa aking buong katawan. Agad kong inisip ang aking pagmumukha ngayon. Okay na kaya itong ayos ko?

Mas kinabahan ako nang matanaw ko ang pigura ng isang eleganteng pamilya na patungo sa aming harapan. The patriarch has this intimidating yet good aura plastered on his face tonight while facing the children. His wife, Mrs. Genovese is a fine woman with class and elegance through her style and poise. They age like a fine wine they say and no wonder Crimson Genovese has the hots.

Naramdaman ko talaga kung gaano sila kayaman sa kung paano pa lang sila tumungo sa harap. Their walks especially the couple made me question myself.

Nakita ko si Mr. Adam na may hawak na mikropono at katabi si Sister Anne sa may glass lectern. Malapit lamang sila kina Mother Superior. Nang makaupo ang mga panauhin ay umupo na rin kaming lahat. May mikropono na nakalaan para sa kanila upang hindi na manghihiram sa host ngayon.

Pinilit kong huwag titigan mula rito sa aming pwesto. Ayokong mapansin niya ako ngayong gabi. Masaya na akong dumalo siya rito.

Habang nagsasalita si Mr. Adam sa harap upang simulan ang programa ay napansin ko ang kaniyang mga sandaling sulyap sa aming mesa. Tumingin lamang ako sa kawalan habang kinakalma ang sarili. habang tumatagal ay mas nagiging halata siya kaya naman napansin kong tumingin din sa akin si Matilda. Kilala ko ang kaibigan ko. Kahit wala siyang alam pero alam kong may ideya na siya sa kaniyang utak. 

Nawalan ako ng lakas ng loob. Akala ko lang pala na kaya ko siyang harapin dito sa event. Dagdag na rin ang kaba dahil sa kaniyang mga magulang. Pero mukhang mababait naman silang dalawa. Bakit ko nga ba pinoproblema ang pamilya nila?

Bumuga ako ng hangin at akmang titingin kay Mr. Adam ngunit nahagip ng aking mga mata ang seryosong nakatingin na si Crimson. Hindi ko masabi kung ano ang iniisip niya ngayon. Nauna akong nag-iwas ng tingin at nagdasal na sana matapos ang programang ito nang matiwasay.

Hindi dapat ako nagkakaganito. Hindi na sana dapat nagtanong kahapon. Pasikreto akong tumingin muli sa kaniyang direksyon at sa hindi inaasahan ay nagtama ang aming mga paningin.